The Streets

'The hardest way to make an easy living' is het derde album van The Streets. Al eerder kwamen 'Original pirate material' (2002) en 'A grand don't come for free' (2004) uit en daar zijn inmiddels meer dan drie miljoen exemplaren van verkocht. Zanger/MC Mike Skinner maakt straight-forward 2-step/garage muziek (of is het hiphop met een beetje rock?). Met zijn brutale en geestige teksten geïnspireerd op het dagelijkse (straat) leven en gezongen met een onvervalst West-Londons accent, is The Streets in korte tijd ontzettend populair geworden. Mike Skinner geniet tegenwoordig volop van al de goede en slechte geneugten des levens.

Het uiterlijk van Skinner houdt het midden van een hooligan gemixt met een bling-bling maffiosi look. En ook met de muziek is het af en toe even goed luisteren waar het heen gaat. Met de eerste single When you wasn't famous, maakt Skinner gelukkig meteen duidelijk dat hij, ondanks alles, niet vergeten is wie hij is: een Engels straatschoffie met bijbehorend temperament. Om de roddelpers een stap voor te blijven, zingt hij op 'The hardest way to make an easy living' over alles wat hij tegenwoordig met zijn pas verworven sterrenstatus meemaakt. In de afwisselende stroming pop, hiphop en rocksongs hoor je in ieder geval in een waterval aan woorden, al zijn zogenaamde schandalen voorbij komen.

Zo gaat het bijvoorbeeld in Prangin out over de leegte die er is als hij na een tour thuis komt. In de gewone wereld is het namelijk niet "cool" om om 11 uur 's avonds al dronken zijn. Ook het snuiven van Cocaïne, het oplopen van een bloedneus en het drinken van Brandy dragen niet écht bij aan een gestructureerde huishouding. In Memento Mori heeft Mike Stiller het op een leuke frisse Latin hiphopbeat over dat Memento Mori Latijn is voor "we moeten allemaal dood". Maar hij brengt het zo leuk dat je er nog vrolijk van wordt ook! In Hotel expresionism vertelt hij doodleuk over hoe leuk hij zich kan misdragen wanneer hij op tournee is. De eerste zin van Never went to church is: "Two great European narcotics - alcohol and Christianity, I know wich one I'd prefer". Een liedje met een duidelijke boodschap over hoe hij het geloof ervaart. En doordat een gospel koor het refrein zingt, vind ik dit een leuke, foute kerstplaat.

Het laatste nummer op de 'The hardest way to make an easy living' is Fake Streets hats. Dit liedje vertelt het verhaal van Mike Skinner die - als een soort Liam Gallagher op een slechte dag - vreselijk over de rooie ging tijdens een optreden op Lowlands. Volgens eigen zeggen gebeurde dit omdat hij helemaal fysiek, mentaal en emotioneel kapot was en dacht dat iedereen in het publiek een nep The Streets hoedje op had. Achteraf bleek dat dit wel degelijk officiële merchandise was, maar via de Nederlandse tour promotor verkocht werd. Hij is niet trots op zijn actie, maar wel op het feit dat hij zijn uitbarsting op video heeft staan.

Volgens Mike Skinner zelf heeft rijkdom hem niet veel veranderd. Het feit dat hij zich nu buitensporige uitgaven kan veroorloven, doet niets af aan zijn muziek, zegt hij. Ik vind dat hij daarin gelijk heeft. Zolang hij maar die oprechte muziek met die Britse invloed die hem zo typeert blijft maken, mag hij van mij best nog een paar dure maatpakken, een jacuzzi en nog een Rolls Royce 1974 Silver Shadow mk1 aanschaffen. Did you know cigarette lighters were invented before matches?

01- Prangin out
02- War of the sexes
03- The Hardest way to make an easy living
04- All goes out the window
05- Memento Mori
06- Can't con an honest John
07- When you wasn't famous
08- Never went to church
09- Hotel Expressionism
10- Two nations
11- Fake streets hats

_{Afbeelding verwijderd door redactie}

The Streets - The hardest way to make an easy living
Speelduur: 37 minuten en twaalf seconden.
Label: Warner
Website: The Streets.co.uk

Bestel nu voor slechts 15 euro!

Hardest Way To Make An Easy Living
Streets