De heerser van het schaduwland
Jan De Campeneare is ondertussen in de Belgische popscene geen onbekende meer. Na het behalen van de derde plaats onder de naam Venus in Flames, bij Humo's Rock Rally (waar ongeveer 700 muzikanten aan deelnamen) gaat het hard met deze Vlaming. Critici bestempelden De Campeneare als de openbaring voor fans van onder andere Jeff Buckley, Neill Young en Nick Drake, niet de minste namen in het singer-songwriter genre.
Klinkende namen bij debuutplaat
Het eerste album van De Campeneare 'Notes of tenderness' ziet het levenslicht in 2003. Op de plaat zijn Joost Zwegers van Novastar en Sarah Bettens, bekend van K's Choice, te horen in de backing vocals. Het album van Venus in Flames is wel een Bettens familie-aangelegenheid. Naast dat Sarah een riedeltje meezingt, produceert broer Gert de cd. 'Notes of tenderness' heeft maandenlang in de hoogste regionen van de Belgische albumlijsten gestaan en ook in het buitenland deed de plaat het goed.
Metamorfose
Live werd De Campeneare ook ondersteund door Gert Bettens en een aantal andere groepsleden. Maar helaas bleek vorig jaar dat deze leden de verschillende projecten waar in zij speelden niet meer konden combineren met Venus in Flames en onderging de formatie een metamorfose. David Dupré (gitaar) en Filip Ross (bas) werden van Arid aangetrokken en Dries van Schoor op drums begeleiden De Campeneare op het nieuwe album en in het live circuit.
Emotioneel schaduwland
Samen met Dupré dook De Campeneare de studio in en nu volgt daar het resultaat; 'Shadowlands'. De invloed van de Arid-gitarist is duidelijk merkbaar. De nummers worden groots uiteen gezet en de hele plaat klinkt voller in zijn geheel. De plaat rockt meer dat de vorige en in dat opzicht is De Campeneare gegroeid. Waar 'Notes of tenderness' heel breekbaar klinkt, is het volgende album een stuk spannender en gewaagder. De tien nummers sleuren je, vanaf het eerste nummer, mee in de gemoedstoestand van De Campeneare. Zijn verdriet, angst en wanhoop klinken door in de plaat. Desondanks maken al deze emoties er geen 'zwaar album van ' maar juist een hele eerlijke plaat.
Ik ontkom er helaas niet aan de vergelijking te trekken met bijvoorbeeld Chris Martin van Coldplay of Thom Yorke van Radiohead, zoals vaker in de media is gedaan. Maar Venus in Flames is vooral Jan de Campeneare en daar is helemaal niets mis mee.
Tracklist:
01. Easy way out
02. Shadowlands
03. Part of you
04. Helping hand
05. Don?t let me down
06. Freaks
07. Forwards/Backwards
08. Save me
09. Shine
10. Clouds of smoke
Venus in Flames ? Shadowlands
Speelduur: 41,26 minuten
Label: Lipstick notes/PIAS
Adviesprijs: 18,99 euro