Poseidon

In de nacht van de jaarwisseling wordt het schip getroffen door een enorme vloedgolf, waar niemand aan lijkt te ontkomen. We volgen de ramp op de voet en worden er als publiek helemaal in meegesleurd. Na de gebeurtenis zelf volgen we een groep van tien passagiers in hun strijd om te overleven. Ze ontvluchten de balzaal en discotheek om te proberen het gekapseisde schip via de schacht van de boegschroeven te verlaten. En dan begint pas het échte avontuur en de strijd van deze mensen, die er alles voor over hebben om levend van het schip te komen.

Regisseur Wolfgang Peterson heeft er echt alles aan gedaan om de spanning en het avontuur te laten overheersen in deze rampenfilm. Shockeren blijkt hij te kunnen als de beste (verkoolde lijken, misvormde mensen die in het water voorbij komen drijven) en ook de spanning wordt goed in beeld gebracht. Alleen in een ding schiet deze film flink tekort: het uitdiepen van de personages. Ze blijven aan de oppervlakte en uiterst voorspelbaar en dus ook nergens overtuigend. Daarom kun je het acteerwerk redelijk noemen en niet meer dan dat. Maar maakt dat uit? Eigenlijk draait het allemaal om de spanning en wat dat betreft is deze film 100% geslaagd. Je zit echt van het begin tot het eind op het puntje van je stoel. En eigenlijk is dat dus bij een film als deze het allerbelangrijkste.

Poseidon
Regisseur: Wolfgang Petersen
Tijd: 99 minuten
Vanaf 30 mei in de bioscoop