'Mijn leven staat of valt niet bij acteren.'
Het is een super spannende thriller. Een film die gaat over het maken van keuzes, haat en liefde. Ik vind het een vooruitstrevende film. Een beetje een mengeling van arthouse en commerciële films. Als kijker krijg je geen kant-en-klare brokken voorgeschoteld. De taxioorlog vormt de rode draad in deze film. Dennis droomt van een limo-service. Dit wil hij samen met zijn broer Marco doen, het enig wat ze nodig hebben is geld voor een vergunning. Als ze het geld dan toch eindelijk hebben, verandert de wetgeving en kan iedereen als taxichauffeur aan de slag. Het papiertje is niets meer waard.
Wie speel jij?
Ik speel de rol van Elize. Zij is de vrouw van Marco en de ex van Dennis. Als huisvrouw zorg ik voor mijn gezin. Ik zorg dat er iedere dag weer eten op tafel staat. We hebben het niet breed. Daarom verdien ik bij als thuiskapster. Zo ga ik langs in het bejaardenhuis.
Hoe heb je je voorbereid op deze rol?
Toen we het script kregen, zijn we met z'n drietjes en regisseuse Dana Nechushtan rond de tafel gaan zitten. Al pratende kom je dan op het idee wat voor soort karakter je gaat neerzetten. En dan ga je repeteren. Op het moment dat er opgenomen wordt, zit je echt in het lijf van degene die je speelt. Alles gaat dan vanzelf.
Ben je zelf tevreden over de film?
Toen ik de film voor het eerst zag, was ik aangenaam verrast. De opnames zijn toch alweer een jaar geleden. Misschien had ik nu bepaalde dingen anders gedaan. In het afgelopen jaar ben ik weer gegroeid, maar ik ben echt tevreden. Ik kijk kritisch naar mezelf. Als ik het niet goed gespeeld zou hebben, had Dana het zeker gezegd. Zij is echt een goede regisseuse met een duidelijk beeld. Daarnaast krijg je van haar ook veel vrijheid. Dat is ook erg fijn.
Wilde je altijd al actrice worden?
Ik was op jonge leeftijd al bezig met theater. Toneelspelen vond ik op de middelbare school al leuk. Mijn passie voor het theater is in het jeugdcircus ontstaan. Na de middelbare school ben ik naar de één-jarige Theater Vorming opleiding gegaan. Verder heb ik de Theateropleiding 'De Nieuw Amsterdam' en de Theateropleiding bij 'De Trap' gevolgd. Net als de Toneelschool en Amsterdamse Balletacademie voor Show-musical. In totaal heb ik tien jaar op school gezeten.
Sommige mensen kennen je van je gastrol in Goede Tijden Slechte Tijden of je rol in Gemeentebelangen. Daarnaast speelde je in verschillende films, zoals Costa en stond je in het theater met Champagne. Wat vind je nu het leukste om te doen?
Spelen is heel variërend. Ik vind het allemaal leuk. In het theater heb je direct contact met het publiek. Bij film ben je overgeleverd aan de montage. En soap gaat hartstikke snel. Ik heb geen voorkeur. Ben blij met alle ervaring die ik op doe. Soms ambieer ik iets anders, maar neem ik toch een rol aan. Er moet toch brood op de plank komen.
Wat is het mooiste dat je tot nu toe in je carrière hebt meegemaakt?
Ik ben erg blij met Nachtrit. Een stuk waar ik zelf heel trots op ben is Decadence. Het stuk speelde ik anderhalf uur op rijm. Verder heb ik drie weken op Broadway gestaan met Hondje. Ook vond ik Norway Today, geregisseerd door Maaike van Langen, heel bijzonder. Dit stuk ging over jongeren die elkaar ontmoeten op een zelfmoordsite. Echt een aangrijpend verhaal. Het was ook heel zwaar om te spelen, maar ik heb er veel plezier aan beleefd.
Veel Nederlandse acteurs vertrekken tegenwoordig naar het buitenland. Zou jij dat ook willen?
Die vraag is me al heel vaak gesteld. Ik zou er uit mezelf niet naar toe gaan. Het is ook niet iets wat ik echt wil bereiken, maar als het op mijn pad komt, ga ik het niet uit de weg.
Wat kunnen we nog meer van je verwachten?
Dat is voor mij ook heel spannend. Ik heb een aantal audities lopen en het is afwachten hoe die verlopen. Die onzekerheid hoort bij het vak. Af en toe vind ik dat best eng en lastig. Het beïnvloedt me wel, dat zal ik niet ontkennen. Aan de andere kant is er naast die onzekerheid, natuurlijk ook de vrijheid. Ik heb nog nooit een negen-tot-vijf baan gehad. Ik zou het niet eens willen. Gelukkig doe ik ook nog andere dingen, zoals lesgeven. Mijn leven staat of valt dus niet alleen bij het acteren.