Façade

Tara, Mikki en Chantal zijn al vanaf hun jeugd bevriend met elkaar. Drie heel verschillende vrouwen, met ieder hun eigen dromen, wensen en achtergrond. Ondanks de grote verschillen in karakter, nemen ze elkaar zoals ze zijn en loopt hun vriendschap als een rode draad door hun leven. Ze organiseren regelmatig etentjes voor elkaar waarbij de rosé rijkelijk vloeit, ze lachen tot ze buikpijn hebben, wisselen modetips uit en klagen over de mannen in hun leven. Ze gaan weekendjes weg, sms-en en mailen bijna dagelijks en delen lief en leed. Wanneer de problemen die ze - ieder voor zich - hebben echter steeds groter worden, komen er scheurtjes in hun zorgvuldig opgebouwde façade. Dan pas blijkt hoe slecht ze elkaar wérkelijk kennen.

Chantal woont in een grote villa en heeft geld zát, dankzij de flitsende carrière van haar man. Hij werkt zich een slag in de rondte en is nauwelijks thuis. Chantal geeft het geld met bakken tegelijk uit. Haar shopgedrag is echter een symptoom van haar onvrede. Haar man heeft niet door dat Chantal na de geboorte van hun zoon in een postnatale depressie is beland. Van een mooie aantrekkelijke vrouw, verandert ze in een tobberig en uitgeput moedertje, dat zich door de dag heen moet slepen. Ondertussen verdenkt ze haar man er ook nog van een affaire te hebben.

Tara is een eerlijke, hardwerkende directiesecretaresse die een fijne relatie heeft met haar vriend Peter. Ze dromen ervan ooit hun eigen theatercafé te hebben. Een van de dingen waar Tara mee worstelt, is haar voortdurende gevecht tegen de overtollige kilo?s. Wanneer haar baas haar vraagt een klusje voor hem te doen, doet ze dat zonder te beseffen in wat voor een wespennest ze zich steekt.

Nikki is een zelfbewuste, sexy dame die mannen verslindt en zich van het ene in het andere onbesuisde avontuurtje stort. Ze is teleurgesteld in de liefde. Voor haar beslist geen saai huisje, boompje, beestje! Langzaamaan realiseert ze zich echter dat ze voortdurend op de vlucht is voor zichzelf en haar ware verlangens. Haar losbandige manier van leven, komt haar uiteindelijk nog duur te staan.

Het boek leest makkelijk weg. Regelmatig kwam tijdens het lezen de vergelijking met de populaire serie 'Rozengeur en Wodka Lime' bij me op. Hoewel ik die serie geweldig vond, kon ik dat van dit boek niet zeggen. Er gebeurt zóveel in het leven van de dames en hun omgeving, dat het voor mij met momenten absoluut ongeloofwaardig overkwam. Ook springt de schrijfster naar mijn beleving soms van de hak op de tak. Soms bladerde ik terug omdat ik dacht iets gemist te hebben, maar dan bleek er plots een sprong in de tijd te zijn gemaakt. Dat gebeurt natuurlijk vaak in boeken, maar hier verliep die overgang niet vloeiend, iets wat ik als storend heb ervaren. De eerlijkheid gebiedt mij ook te zeggen dat het chicklitgenre niet zo mijn ding is, dus dat heeft zeker invloed gehad op mijn beleving. Voor iedereen die wél dol is op het dit genre, ligt het wellicht héél anders.