Kind van Tibet
Het is 1973 en Sonames geluk blijft beperkt tot die warme koeienstal want daarbuiten is de verschrikkelijke Culturele Revolutie op dat moment nog in volle gang. De fanatieke Rode Garde trekt plunderend door het gewijde land en verwoest boeddhabeelden en kloosters. Duizenden monniken en nonnen worden gearresteerd en gemarteld. Afschuwelijke omstandigheden die hun stempel drukken op het leven in Tibet en op het gezinnetje van Soname. Haar ouders hebben het zwaar, maar Soname groeit redelijk gelukkig op temidden van haar broers en vertrouwde omgeving. Totdat ze met zes jaar naar een tante wordt gestuurd, die in de hoofdstad Lhasa woont. Voor haar eigen bestwil, zegt haar moeder. In plaats van kansen krijgt Soname een leven als een slaaf en ploetert ze van ?s morgens vroeg tot ?s avonds laat in het huishouden van een rijke familie. Zonder genegenheid, zonder waardering en zonder enig vooruitzicht op een beter leven.
Ik voelde me als een gevangene. Zelfs als ik naar het toilet wilde gaan, dat op straat om de hoek was, moest ik om toestemming vragen. De dagelijkse gang naar het toilet was een klein maar zeker venster met uitzicht op de vrijheid. Toen ik wat ouder werd sloop ik ?s morgens als ik vroeg wakker was naar het toilet om het schoon te maken. De openbare toiletten in Tibet zijn bepaald niet fris, vooral doordat ze ook door kleine kinderen worden gebruikt. Er zijn geen porseleinen toiletpotten en ook geen stortbakken, er is alleen een houten zitplaats met een diep gat, waar alles invalt. Vaak valt er iets naast en dan liggen er overal uitwerpselen en urine. Ik meende, dat als ik het hier ging schoonmaken, zodat voor de mensen aangenamer werd om van het toilet gebruik te maken, ik mijzelf ook aan een reinigingsritueel onderwierp, mezelf zuiverde van negatief karma en daardoor mijn toekomst verbeterde.
Pas tien jaar later weet Soname deze slavernij te ontvluchten via een barre, gevaarlijke tocht over de Himalaya. Op weg naar de vrijheid en eenmaal in India lijkt ze deze ook gevonden te hebben, maar niet voor lang. Ze wordt misbruikt en bevalt van een dochtertje waar ze hoe dan ook zielsveel van houdt. Opnieuw zorgt geldgebrek voor ongeluk en wordt ze gedwongen het liefste wat ze heeft af te staan aan de ouders van de vader van haar kind. Het zou nog heel wat jaren duren voor ze haar weer terug zou zien. Na vele omzwervingen, belandt Soname uiteindelijk in Engeland waar ze als dienstmeisje de kost verdient. Dan wordt bij toeval haar zangtalent ontdekt en krijgt Soname de kans om op te treden. Met haar prachtige stem weet ze haar publiek tot ver over de grenzen te beroeren en is haar internationale carrière een feit. Ze spoort haar familie op en weet ook haar dochtertje te vinden, waarmee de eerste uiterst moeizame contacten inmiddels weer gelegd zijn.
Soname heeft haar vrijheid, geluk en een toekomst. En dat is meer dan ze al die jaren heeft durven hopen.
Ik was geboeid door het boek, puur vanwege het feitelijke verhaal. Helaas is het ook zo geschreven; als een verslag, een opsomming van feiten, keurig chronologisch en keurig precies. Het was alsof ik luisterde naar Soname die behoorlijk koel afstandelijk haar verhaal vertelde. Ik was er niet bij. Of het bewust op deze manier geschreven is, weet ik niet, maar ik vind het een gemiste kans. Juist dit verhaal met al die ongelooflijk bizarre wendingen en boeiende decors, was hét ideale verhaal om zintuiglijk te beschrijven. Om de lezer te laten rondlopen op die plaatsen, te laten voelen wat Soname voelde en te laten zien en horen hoe het eruit zag, hoe het klonk en rook, maar dat gebeurde niet. Er was zelfs nauwelijks een dialoog in te ontdekken. Jammer, jammer. Misschien een boeiend project voor een zeer enthousiaste regisseur, die wel van een uitdaging houdt, om deze feiten om te buigen naar een levend verhaal op het doek. Ik zou er zeker weten naartoe gaan.
Afbeelding verwijderd door redactie
Soname Yangchen
Kind van Tibet
255 bladzijden
Uitgeverij: The house of books
ISBN: 9789044317541
Adviesprijs: 17,50
Bestel hier online!
Kind van Tibet
Yangchen, S.
