René Shuman over Elvis

Na een tv-reportage over Angel-Eye te hebben gezien, besluit René Shuman om contact op te nemen met Angela Brouwers, om samen muziek op te nemen. Het klikt meteen tussen deze twee artiesten en op 5 mei 2003 treden ze voor het eerst samen op voor meer dan 28.000 mensen tijdens het Bevrijdingpop Festival in Wageningen en Roermond. Inmiddels zijn ze onafscheidelijk, zowel als artiesten en privé...

Wat was voor jullie de allereerste kennismaking met Elvis?

Ik denk dat ik een jaar of zes, zeven was. Ik had een verzamel-elpee van Arcade Veertig Gouden Hits weten te bemachtigen, waar een heel divers repertoire op stond met snelle en langzame nummers. En daar stond dus een Elvis-lied op!
Angel-Eye was ongeveer drie á vier jaar oud en haar vader was ook een Elvis-fan. Voor het slapen gaan, nam hij haar nog even op de schouder en zong hij Elvis-liedjes voor haar, zoals It's now or never. Ze had zelfs een vis die Elvis heette! Ze is iets jonger dan ik en heeft Elvis dan ook op een heel andere manier meegekregen. Haar muziekvoorkeur is wat breder en in een iets andere richting en die van mij zit wel meer in de Elvis-hoek, zeg maar.

Welk Elvislied is je favoriet?

Dat is Impossible dream. Het is nooit op single uitgebracht, maar ergens in de jaren zeventig deed Elvis dit nummer wel eens tijdens live concerten. Maar het is verder geen hit geweest. Het is dus niet een heel erg bekend nummer, maar wel een heel erg mooi nummer.

Wat deed jij op 16 augustus 1977? Hoe herinner jij je die dag?

Toen was ik nog net negen jaar oud, want ik ben van december 1967 en ik weet nog goed dat die avond het concert Aloha from Hawaii op televisie was. Ik was er zwaar van onder de indruk. Want op het nieuws zeiden ze wel dat hij dood was, maar hij klonk nog als voorheen. En als ik een plaat van Elvis opzette dan bleef hij toch nog wel net zo klinken als altijd. Toch wel al een beetje die onsterfelijkheid die erin gebakken zit. Ik stond toen voor de televisie en ik dacht toen "Hé, dat wil ik ook! Ik wil ook gaan zingen en liedjes schrijven!" Dus daarmee werd mijn droom toch een beetje aangewakkerd.

Elvis is nog steeds immens populair. Waarom is dat zo? Misschien omdat hij jong stierf?

Elvis was eigenlijk de eerste echte popidool, al in de jaren vijftig. De eerste die echt als een idool werd geprofileerd en daardoor heeft hij sowieso heel veel indruk gemaakt. Zijn films gingen de hele wereld rond en daarna is hij de rest van zijn leven een zeer opvallend personage geweest. Om een vrouwenidool te zijn hing er toch wat meer extra energie om hem heen. En daarna is hij jong gestorven en daarmee is een mythe ontstaan, want was zijn dood wel natuurlijk? Hoe was Elvis echt als persoon? Dat was namelijk niet echt helemaal duidelijk. Het is misschien ook zo de wereld in geholpen door een aantal mensen. Het is gewoon heel erg tragisch, want Elvis was heel erg geliefd en er lagen nog genoeg kansen voor hem, die voor hem misschien wel positief hadden kunnen zijn geweest. Het was ook een moeilijk leven, er lag ook veel verleiding op zijn pad. Want als eerste popidool zijnde, ga daar maar eens mee om!

Er gaan nogal wat verhalen de ronde, maar Elvis was ook redelijk veel met het geloof bezig op een bepaald moment in zijn leven. Alleen daarom al zou hij niet op die manier alles en iedereen achterlaten. Het ligt niet in de lijn waarin hij leefde. Persoonlijk denk ik niet dat hij iedereen zou laten denken dat hij dood was. Dat zou hij gewoon niet doen.

Stel dat Elvis nog zou leven, wat zou je dan aan hem nog willen vragen?

Dat is moeilijk, want hij zou al een wat oudere man zijn geweest van tweeënzeventig jaar, en wat vraag je zo'n oude man dan hè!? Misschien of 'ie nog een heel mooie film zou willen maken, want hij heeft nooit echt een kans gehad om een écht goede film te maken. De films waren wel leuk, voor als je jong bent, maar voor een film met meer diepgang, moet je wel het juiste script hebben natuurlijk. Ik heb zelf namelijk het idee dat hij nooit echt goede scripts onder ogen heeft gekregen. En oudere acteurs doen het goed tegenwoordig. Kijk maar eens naar Sean Connery en Al Pacino. Misschien zou hij nu wel een goed script gekregen hebben en dan had hij dat op zijn tweeënzeventigste nog wel kunnen doen denk ik...

Jij bent bekend geworden door de Soundmixshow, waar je een Elvis impersonatie deed. Word je daar nog wel eens op aangesproken?

Ja, dat is bij mensen op de een of andere manier toch heel goed in hun geheugen blijven hangen. Het is ook een heel groot moment geweest, zeker voor mij ook, want toen is mijn carrière toch echt begonnen. Ik ben toen eigenlijk meteen professioneel gaan optreden, want na de Soundmixshow werd ik meteen gebeld voor optredens enzo. En ik moest een manager nemen, want ik was wel heel jong, pas zeventien en moest toen eigenlijk meteen heel belangrijke beslissingen gaan nemen. Dat was op zich ook wel een uitdaging hoor. De Soundmixshow is dus heel belangrijk geweest voor mijn carrière, maar daarna moet je het toch wel allemaal zelf doen. Toch is mijn optreden van de Soundmixshow dus echt bij mensen blijven hangen. Verbazingwekkend eigenlijk hoeveel mensen er toen naar die show hebben gekeken!

Sinds enkele jaren zijn Shuman & Angel-Eye als duo samen. Hoe lang denken jullie daarmee door te gaan? Rock ?n Roll is niet meer zo hip toch?

We hebben samen al twee hitsingles gehad, Magic Ride en Don't be cruel. Zeg maar wat André Rieu doet met zijn walsen, doen wij met Rock 'n Roll. Wij maken er iets nieuws van. We gieten het in een ander jasje, waardoor het wel wat hipper wordt, zeg maar. Hoe wij de nummers opnemen is toch wel wat moderner, met hier en daar een bepaalde beat erin verwerkt. Het wat jongere publiek vindt dat erg leuk, maar de ouderen ook. We hebben eigenlijk een heel brede doelgroep, van vijfentwintig-plus tot vijfenzestig-plus. De optredens zijn ook heel interactief, er wordt veel gedaan samen met het publiek. Samen de muziek beleven. Ze zingen dan ook lekker mee, want ze kennen natuurlijk heel veel van de nummers die wij doen. Onze show is eigenlijk heel dynamisch én herkenbaar voor veel mensen.

Op welke zenders wordt jullie docu-soap The Dream uitgezonden en waar gaat deze precies over?

The Dream wordt uitgezonden op elf regionale zenders (L1, Regio 22, RTV 10, RTV 13, RTV 6, R22 etc.), maar ook via TROS-kanaal Sterren.nl. Die laatste zender heeft twee miljoen televisie-aansluitingen via UPC. Elke woensdag wordt The Dream uitgezonden. We hebben dus wel een landelijke dekking voor de soap, ook voor televisie. In onze soap The Dream leven we naar het Elvis Memorial Concert toe. Je ziet de voorbereidingen, want wij doen hier ook de productie van, hoe we daar achter de schermen mee bezig zijn. En ook de ontmoetingen met andere artiesten, zoals met Peter Koelewijn bij hem thuis en met Wanda Jackson uit Amerika, die er ook bij zal zijn op 16 augustus. De soap wordt nogal eens herhaald, maar daar moet je dan even voor op de website kijken van Regio 22.

Wat verwachten jullie van de Memorial op 16 augustus?

Een grote opkomst; er worden nu al tussen de 4000 en 5000 mensen verwacht. Maar er kunnen 7500 mensen op het terrein, dus er kan nog wel wat bij!

Meer info over Shuman & Angel-Eye vind je op hun website: www.always-online.tv.
Wil je ook naar het Elvis Memorial Concert, klik dan hier voor meer informatie.