Moordende tieners

Vrije tijd 17 jaar geleden door Redactie Ze.nl

In het boek Jong maar niet onschuldig worden waargebeurde misdaadverhalen beschreven. De verhalen hebben één overeenkomst: ze zijn stuk voor stuk gepleegd door minderjarigen. Het zijn schokkende beschrijvingen van haast onbegrijpelijke daden.

High School Massacres

Het boek is verdeeld in vijf delen. In het eerste deel wordt aandacht besteed aan meervoudige moord in middelbare scholen. Incidenten als deze staan in ieders geheugen gegrift. Wie herinnert zich niet de beelden van Columbine High School, waar Eric Harris (18) en Dylan Klebold (17) huishielden alsof ze door de duivel bezeten waren? Of de massamoord op de Finse Jokela-school in november van dit jaar? Pekka-Eric Auvinen maakte daar tenminste negen dodelijke slachtoffers. Verbijsterd zaten we aan de buis gekluisterd. Hoe is het mogelijk dat tieners tot dit soort daden in staat zijn?

_{Afbeelding verwijderd door redactie}

Seriemoordenaars en familiemoord

In het tweede deel komen 'serial killers in de dop' aan bod. Niet alleen recente zaken dienen als voorbeeld, ook oude zaken worden behandeld. Zoals de zaak van een veertienjarige seriemoordenaar in de Verenigde Staten, die aan het einde van de negentiende eeuw de stad Boston in zijn greep hield. Het derde deel van het boek gaat over familiemoorden, waarvan er de laatste jaren ook schrikbarend veel plaatsvinden. Vaak gaat het om vaders die hun eigen gezin ombrengen, maar in dit boek blijkt dat ook tieners wel eens tot zulke daden gedreven worden. Soms zijn de motieven te gek voor woorden. Zo vermoordde de Vlaamse Dirk de Winne zijn ouders en zus, omdat hij op school was betrapt op spieken en hij bang was dat zijn vader hem zijn bijbaantje zou ontzeggen.

Voor de kick

Helemaal absurd zijn de moorden in deel vier, die worden gepleegd voor de kick. De moord die mij het meest geschokt heeft, is die waarbij vier jonge meiden een ander meisje op een gruwelijke manier afslachtten. Een van de meiden, Melinda, had een lesbische verhouding gehad met een ander meisje, Amanda. Maar Amanda had haar aan de kant gezet voor Shanda Sharer. Dat liet Melinda niet op zich zitten. Ze zinde op wraak. Samen met haar vriendinnen verzon ze een manier om Shanda mee te lokken. Ze wisten het meisje bij hen in de auto te krijgen, waar Melinda zich verborgen had gehouden. Toen ze tevoorschijn kwam, zette ze Shanda meteen een mes op de keel. Daarna werd het meisje gedwongen haar kleding uit te doen, stompten ze haar meerdere malen, probeerden haar keel door te snijden, gingen op haar zitten, probeerden haar te wurgen en legden haar in de kofferbak. Shanda bleek nog niet dood te zijn, dus stak een van de meisjes nog een paar keer op haar in met een mes. Maar nog was ze niet dood. De meisjes waren woedend. Ze sloegen op Shanda in met een krik. Toen ze nóg niet wilde sterven, overgoten de meisjes haar met benzine en lieten haar levend verbranden. Niet te geloven.

Uit wraak

De enige daders die enigszins sympathie opwekken, zijn de tieners in deel vijf, die moorden uit wraak. Het zijn jongeren die jarenlang zijn geterroriseerd door hun ouders, seksueel misbruikt en mishandeld. Op een bepaald moment breken ze en zien ze nog maar een uitweg, maar één manier om de pijn te laten ophouden: hun ouders uit de weg ruimen.

Jong maar niet onschuldig is geschreven door True Crime-schrijver Werner Eeman, onder redactie van misdaadjournalist John van den Heuvel. De gepleegde misdrijven zijn nauwgezet gereconstrueerd. Als lezer beleef je niet alleen de uiteindelijke moord mee, maar lees je ook hoe de jeugdige daders tot hun daden worden gedreven. Je volgt de jonge criminelen als het ware van hun 'onschuldige' fase tot het moment van hun veroordeling. Eeman weet de aandacht van de lezer van begin tot eind vast te houden. Jong maar niet onschuldig is een angstaanjagend en buitengewoon schokkend boek.

Jong maar niet onschuldig
Werner Eeman