Isla Fisher over haar rol in 'Definitely Maybe'.

Ik herken eigenlijk wel iets van mezelf in alle drie de vrouwelijke karakters uit de film. Wat April betreft: zij is een meisje van 'vrijheid blijheid' en is ook altijd recht door zee. Toen ik begin twintig was, leek ik nog meer op April. Ik wilde altijd op reis, altijd onderweg zijn. Ik ben nog steeds helemaal gek op reizen.

Reizen is een prachtige leerschool. Welke reis vergeet je zelf beslist nooit meer?
Ik ben gek van Marokko. Het is zo exotisch en heel anders dan alle andere landen waar ik geweest ben. De trip die ik gemaakt heb naar het Atlasgebergte is nog steeds één van de mooiste reizen die ik ooit gemaakt heb. Daar ben ik op een ezel naar een Berber dorpje gereden en heb thee gedronken met een Berber familie. Geweldig!

Wat is April voor iemand?
April is de vertrouwelinge van Will (Ryan Reynolds). Ze helpt hem bij zijn politieke campagne, alhoewel ze zelf weinig interesse heeft in de politiek. Het is een vrouw die bang is voor de liefde en de diepte van haar eigen hart. Door haar relatie met Will ontwikkelt ze de kracht om haar echte gevoelens te uiten en wordt ze geïnspireerd om haar eigen roeping in het leven achterna te gaan.

Welke eigenschappen trekken je aan in de andere twee vrouwelijke rollen?
Emily's liefheid en Summer's heerlijke brutaliteit.

Ik denk dat het vooral in komedies ontbreekt aan kwaliteitsrollen. Veel actrices worden gecast omdat ze mooi zijn of juist heel serieus, terwijl mannen juist alle leuke en grappige dingen mogen doen en lekker gek kunnen doen. Soms moet je echt goed zoeken naar een goede rol of juist er zelf eentje creëren.

Hoe kies je zelf een script uit wat je aanspreekt?
Ik kijk eerst naar wie de regisseur is en wat voor visie hij heeft. Daarnaast kijk ik natuurlijk ook naar de rol zelf en of hij mij genoeg uitdaging biedt.

Hoe was het om met acteurs te werken als Ryan Reynolds en Abigail Breslin?

Ik vond het echt heel erg leuk met Ryan. Hij is eerlijk en nuchter en vooral heel erg grappig. Het komt weinig voor dat je zo'n natuurlijke chemie met je tegenspeler hebt.
Abigail is een groot talent en ook zo volwassen voor haar leeftijd. We hebben maar een paar scènes samen gedaan, maar ondanks dat heeft ze me heel erg verrast met haar spel.

Je moeder is schrijfster en zelf heb je ook een aantal boeken geschreven. Doe je dat nog steeds?
Ik schrijf nog steeds ja. Tegenwoordig herschrijf ik vooral mijn eigen rollen en daar zijn regisseurs niet altijd blij mee haha. 'Definitely, Maybe' heb ik trouwens niet hoeven herschrijven. Ik vond het script meteen goed. Regisseur Adam Brooks heeft ons wel alle ruimte gegeven om te improviseren. Dat vond ik erg prettig.

Er zit geen bepaalde formule in en de film is ook niet voorspelbaar. Het heeft een politieke tint en dat is ook niet zo gewoon bij een komedie. Het publiek weet tot het allerlaatste moment niet wie met wie eindigt. Zelf zou ik het beschrijven als een romantic mystery-comedy: een film waar voor iedereen wel wat leuks in zit. Ik kan hem in ieder geval warm aanbevelen!