Dirty Dancing wiebelt

Het is eigenlijk best ironisch. Precies in de week dat de internationale hit Dirty Dancing in het Beatrix Theater in première gaat, bereikt ons het nieuws dat Mr. Dirty Dancing himself, Patrick Swayze, aan kanker lijdt. Dat betreurenswaardige feit vergeten we snel als het orkest de eerste klanken laat horen. Een sensueel dansend paar bijt het spits af en de zaal joelt. De sfeer is gezet! Helaas lukt het de cast en creatives niet om die beginnende tinteling te verzilveren.

Dirty Dancing is geen musical. Dat moge duidelijk zijn. Erwin van Lambaart, directeur van Stageholding, vertelde er tijdens de castpresentatie al wat over: 'Een onvergetelijk verhaal over opgroeien.' Maar daar zit hem de crux. Als het Nederlandse publiek naar het Beatrix Theater gaat voor een voorstelling van Joop van den Ende, dan verwacht het een musical. En niet alléén een 'verhaal over opgroeien'. De dans is waanzinnig, maar heeft toch slechts een bijrol. Het grootste gedeelte van de tijd worden de filmscènes, zoals we die letterlijk kennen, in razend tempo doorgeworsteld. Echter, door de vele decor-, scène- en situatiewisselingen is dat razende tempo geen ritmisch geheel.

Je ziet dat de cast zich ontzettend in het zweet werkt. Maar regelmatig vragen de gasten zich af of ze niet zijn blijven hangen in een try out. Deze voorstelling lijkt niet klaar voor het publiek. Debutante Jette Carolijn van den Berg is qua uiterlijk en uitstraling een kopie van Jennifer Grey, die Baby in de film gestalte gaf. Haar uitstraling is leuk, maar haar stem is heel hoog en gespannen en mist daardoor nuance. Ze heeft, net als veel andere castleden, absoluut potentie. En over een paar maanden hebben zij hun timing allen ongetwijfeld onder de knie. Maar nu duidelijk nog niet en dat mag niet mogen op een officiële première.

Dirty Dancing stikt van de fantastische dansers, maar die kunnen nog heel wat acteerlessen gebruiken. En dat is erg jammer als je naar een stuk kijkt dat voor 75% uit spel bestaat. Fijne uitzondering is hoofdrolspeler Martin van Bentem. Zijn plezierige stem en goede articulatie maakt veel goed. Als hij het podium betreedt gaat Dirty Dancing stralen en vergeten we het origineel. Ook Noortje Herlaar, in de rol van Lisa Houseman, is een verademing. Haar hilarische Coconut Song zorgt voor een luid applaus. En Mike Ho-Sam-Soon, in de rol van Tito, is een baken in de Dirty draaikolk, evenals Nicole Berendsen die een heerlijk valse Vivian Pressman neerzet.

Wat is Dirty Dancing nou eigenlijk? Een toneelstuk? Een musical? Een dansvoorstelling? Het is een mix van alles en dat is verwarrend. Het publiek wordt waarschijnlijk teleurgesteld. Niet door cast en crew, die hebben over een week of twee zoveel routine dat de schoonheidsfoutjes van de première zijn vergeten. Nee, het stuk zelf rammelt. Een film kun je niet één op één overzetten op het toneel. En zeker niet als het grote publiek verwacht een musical te gaan zien. Dan komen ze bedrogen uit...

Dirty Dancing is nu te zien in het Beatrix Theater in Utrecht. Meer informatie vindt u op www.musicals.nl