Zakdoekjes in de aanslag!

Vrije tijd 16 jaar geleden door Redactie Ze.nl

In dit boek maken we kennis met de pas gescheiden Ellen. Ze geniet op een warme middag in augustus van een vakantie met haar twee zoons. Maar dan slaat het noodlot toe. Een jetski komt te dicht bij de spelende kinderen en raakt James, haar jongste zoon. Hij zal nooit ouder worden dan elf jaar. De bodem van Ellens bestaan wordt onder haar voeten weggeslagen. Heen en weer geslingerd tussen zelfverwijt, woede en angst gaat ze op zoek naar gerechtigheid. Maar ze wordt met zichzelf geconfronteerd wanneer ze keuzes moet maken voor haar eigen toekomst en die van anderen.

Als de behandeling wordt stopgezet en James in de armen van zijn moeder inslaapt, biggelen de tranen over mijn wangen. Gelukkig liggen er zakdoekjes naast me, want die kan ik nu goed gebruiken. Dit is zo'n aangrijpend verhaal. Een ouder hoort zijn kind niet te begraven. Kinderen moeten overal kunnen spelen, zonder dat ze gevaar lopen. Het is zo onrechtvaardig. Dit gevoel blijf ik tot het eind houden. Als lezer leef je mee met de hoofdpersoon en zou je haar het liefst haar kind teruggeven, maar helaas kan dat natuurlijk niet.

Judy Merrill Larsen heeft met Het ongeluk echt een prachtig boek geschreven. De gevoelens worden zo perfect verwoord dat dit haar zelf overkomen moet zijn. Maar tot mijn verbazing blijkt ze dit gewoon verzonnen te hebben. Althans, dit lees ik in het interview, dat naast een aantal vragen voor leesclubs, achterin het boek is opgenomen. Aan de ene kant ben ik opgelucht dat ze dit niet mee heeft hoeven maken, maar aan de andere kant vind ik het erg dat ze er dan wel over heeft geschreven. Als lezer blijk je nu gevoelens te koesteren voor een vrouw die zo'n emotioneel verhaal zomaar uit haar duim zuigt. En dat terwijl het volgens mij onmogelijk is om te beschrijven hoe je je voelt als je kind je ontnomen wordt. Moeders die zo'n verhaal op papier zetten, halen er vaak steun uit en deze schrijfster wil er gewoon aan verdienen. Dat vind ik erg dubbel. Natuurlijk is dit mijn gevoel én blijft het een prachtig geschreven verhaal, maar mij gaat het gewoon té ver.

Het ongeluk
Larsen, J.M.