Karin Bloemen is de schaamte voorbij
La Bloemen neemt ons mee op reis naar een verlaten camping, waar zij en haar tentje al drie weken staan. Voor het eerst in haar carrière staat Karin alleen op het toneel. Karin: "Het alleen op een podium staan bevalt me eigenlijk heel goed. Na al die eigen shows waarin ik samenwerkte met allerlei anderen, is het een leuke nieuwe uitdaging om het helemaal alleen te doen." Het is ook met reden dat zij alleen met haar tentje op het toneel staat, zo vertelt Karin. "In deze voorstelling speel ik dat ik in een tentje moederziel alleen midden in de natuur sta. Dat is toch gek met een orkest achter je, dat staat te wachten wanneer ze het volgende nummer kunnen inzetten. Dat werkt niet." Daarom wordt er tijdens deze voorstelling gebruiktgemaakt van geluidsbanden.
De theaterdiva heeft als voorbereiding op deze show veel gesproken met vrienden en collega's van dezelfde leeftijd. Het is gebleken dat ze allemaal met dezelfde vragen zitten, de vragen die een mens zich stelt aan het eind van het ene en het begin van een andere levensfase. Karin: "Daarom heb ik het expres niet 'De Overgang' genoemd, het is bedoeld in de algemene zin van transitie, en alles wat daarbij komt kijken."
In de twee uur durende voorstelling neemt Karin ons mee in een rollercoaster van emoties. Van de rust die je krijgt door yoga, naar verdriet om het afscheid van een uit huis gaande dochter en de angst voor de dood. Vooropgesteld dat ik Karin Bloemen echt fantastisch vind, moet ik eerlijk bekennen dat ik toch niet erg onder de indruk ben van deze show. Er zitten een aantal geweldige stukken in, zoals het nummer Wie Wil Die Leeft Voor Eeuwig, op de muziek van Queen's Who wants to live for ever en Ma Fille, over het verdriet die je kan voelen als je kinderen uit huis gaan. Prachtig, ontroerend en ongelooflijk muzikaal zijn woorden die bij mij opkwamen, terwijl ik probeerde om mijn ontroering weg te slikken.
Minder aan de show vond ik het 'flauwe grappen'-gedeelte, waar Karin probeert haar gesprekspartner (een ballon in een jas) aan het lachen te krijgen. De moppen zijn van dusdanig laag niveau, dat ze niet eens geestig zijn. Wat mij betreft zou dat stuk uit de show geschrapt moeten worden. Dan duurt de voorstelling anderhalf uur en dat is ook lang genoeg. De theaterdiva heeft dit soort zwakke humor absoluut niet nodig om te scoren.
Afgezien daarvan laat Karin Bloemen met Overgang opnieuw zien waarom zij een vakvrouw is met vele talenten. Ze is de schaamte voorbij en praat over orgasmes, het laten van scheten en opvliegers. Overgang speelt nog tot 16 juni in theaters door heel Nederland. Kijk voor meer informatie en de speellijst op de website van Karin Bloemen. En lees ook het interview dat Vrouw.nl had met de theaterdiva: Karin Bloemen doet het 'tutti solo' .
