Kungfu Fusie

Fei Yu Liang is binnen de Wushu-wereld een legende. Al meer dan twintig jaar promoot hij de Oosterse vechtsport. Daarnaast is hij bondscoach van het Nederlandse Wushuteam, waarmee hij regelmatig prijzen in de wacht sleept. Achter de uitvoering van 1 juni liggen dan ook twee gedachten besloten:

Enerzijds wil Fei Yu Liang het Nederlandse publiek kennis laten nemen van de Oosterse cultuur door middel van de Chinese Peking Opera. Want zo redeneert Fei: "Kunst, cultuur en sport verbinden mensen met verschillende achtergronden en culturen met elkaar." Anderzijds werd er van de gelegenheid gebruik gemaakt om aandacht te vragen en geld in te zamelen voor de slachtoffers van de aardbeving in Fei Yu Liangs geboorteplaats Jiang Su. Eerder was er al vijfduizend euro opgehaald en diezelfde avond kon Fei Yu Liang daar nog eens bijna zevenduizend bij optellen. Een mooi initiatief waar weer een aantal mensen mee is geholpen.

Het spektakel werd geheel op Chinese wijze geopend met een traditionele Leeuwendans: een zeer oud dansritueel, dat normaliter met het inluiden van het nieuwe jaar wordt uitgevoerd, maar ook tijdens feesten, trouwerijen, openingen of zelfs overlijden. Dit gebruik zou geluk en voorspoed brengen.

Diverse elementen van de Oosterse vechtkunst werden tijdens deze avond gedeeld met het publiek. Zo werden toeschouwers wegwijs gemaakt in de wereld van Tai Chi (een interne, slow motion, kungfu-stijl); Pa Kua Chan (evenals Tai Chi een interne stijl, waarbij het draait om vloeiende, dynamische bewegingen met abrupte wendingen. Kenmerkend hierbij is dat je in cirkels loopt). Daarnaast kreeg het publiek inzage in een traditionele waaierdans; een aantal basis wushu-schoptechnieken en –sprongen, uitgevoerd door Fei’s kleindochters en tweegevechten met wapens, waaronder stok en rechtzwaard.

Erg interessant voor de leek, maar naar mijn mening waren de bijdragen van Fei Yu Liang en zijn school eerder lafjes, dan daadwerkelijk indrukwekkend. Dat begon al met een zwakke Leeuwendans tijdens de opening van de voorstelling. Het ontbrak de Leeuwendans aan bezieling en levendigheid. Het ondersteunende traditionele tromgeroffel was geen liveuitvoering, maar werd op cd afgespeeld, waardoor het aan de saaie kant was. Dat is zeer teleurstellend, omdat ik me ook in de wereld der Martial Arts begeef. Juist daarom weet ik dat Grootmeester Fei Yu Liangs specialiteit ligt in de moderne tak van de kungfu. Op basis van de voorkennis en de vele verhalen, had ik hooggespannen verwachtingen, waaraan niet is voldaan.

Wellicht, had het achterwege blijven van de 'echte' goede kungfu - waar Fei Yu Liang bekend om staat - te maken met de aanwezigheid van de Jiang Su Peking Opera. Mogelijk uit respect voor de grootsheid van de opera, zoals gebruikelijk is in de Chinese cultuur.

De Performance van de Peking Opera daarentegen, was adembenemend en werd afgewisseld met humoristische en clowneske bewegingen. Er werd een mooie fusie tentoongesteld van zang, dans, mime, acrobatiek en Chinese vechtkunst. De shows uitgevoerd door de Peking Opera maakte de teleurstelling - dubbel en dwars - goed.

Echter, de kwaliteit van de show werd teniet gedaan door de amateuristische opzet van de avond: de manier waarop de shows aan elkaar werden gepraat, was nogal knullig en leerlingen van Fei leden aan black-outs. De demonstraties van de Fei Yu Liang-school hadden geen toegevoegde waarde. De performers waren niet goed op elkaar ingespeeld, volgens eigen zeggen, omdat de voorbereidingen chaotisch waren verlopen. Ook de manier waarop het geld voor de slachtoffers werd ingezameld, stuitte me tegen de borst. Vooraf was niet aangekondigd dat het deels een benefietactie zou zijn, daardoor kreeg ik het gevoel dat mensen voor het blok werden gezet. Er werd met geld gestrooid en gewapperd: "Zo, dat is de eerste duizend euro die in het hulppotje gaat. Wie schenkt ook geld?" Het werd je haast op vriendelijke manier opgedrongen om geld te geven.

Het is jammer dat het Nederlandse publiek op deze manier in aanraking kwam met een zeer mooie en geliefde vechtkunst. In mijn optiek had Fei Yu Liang veel meer uit zijn show kunnen halen, dan nu is gedemonstreerd. Misschien spijtig om te zeggen, maar ik ben haast blij dat ik geen veertig euro aan entree heb hoeven betalen, want dat was het geld niet waard!