Durf jij nog naar het ziekenhuis?

~In het Sacred Heart Hospital gaan de dingen niet zoals je als patiënt zou wensen. Arts John 'J.D' Dorian (Zach Braff) probeert zich staande te houden tussen specialisten die hem de vuile klusjes in de schoenen schuiven en hem weinig inzicht bieden in de medische geheimen. En dan is er nog zijn collega arts-in-opleiding, de bloedmooie Elliot (Sarah Chalke) die zijn hoofd op hol brengt. Zijn vriend en collega Turk (Donald Faison), ook arts-in-opleiding in datzelfde ziekenhuis, worstelt met dezelfde problemen en samen zoeken ze hun weg tussen terminale patiënten, professoren die hun lunch belangrijker vinden dan een spoedoperatie en verpleegsters die er afleidend goed uitzien.

We volgen J.D niet alleen in het ziekenhuis en in zijn appartement, maar komen ook meer over zijn gedachtes te weten. Zo horen we zijn stem regelmatig als voice-over, maar ook zijn dagdromen worden gefilmd. Door dit te combineren met snelle, grappige dialogen heeft de serie een extra humoristische ondertoon gekregen. Want waar ze van ethiek in het Sacred Heart Hospital niets weten, hebben ze van humor verstand. Al moet je er ook van houden, want zo zijn de opmerkingen van dokter Perry Cox (John C. McGinley) echt gortdroog.

Leren we in het eerste seizoen in 24 afleveringen de hoofdrolspelers al goed kennen, in het tweede seizoen loopt de verhaallijn gewoon verder. Krijgt J.D. nu eindelijk iets met Elliot en hoe staat het eigenlijk met de relatie van Carla en Turk. Daarnaast komen ook steeds meer gaststerren een kijkje nemen in het ziekenhuis. In Amerika zijn ze inmiddels bij het achtste seizoen aangekomen, dat zou er in eerste instantie niet meer komen, maar de serie - die ook al een aantal Emmy Awards heeft gewonnen - is zo'n kijkcijferhit dat er weer nieuwe afleveringen worden geschreven. Dat begrijpen wij maar al te goed!

Scrubs is echt besmettelijk leuk. De dokter zal het jezelfs voorschrijven als je ziek op bed ligt. En dan niet alleen vanwege de injectie aan humor die we tijdens de afleveringen krijgen, maar ook voor het bonusmateriaal. Seizoen 1 en seizoen 2 zijn beide voorzien van de nodige extra fragmenten. Denk daarbij aan bloopers, deleted scenes, maar ook aan leuke interviews met de cast en creatives. Zo vertelt Neil Flynn, die de conciërge speelt, dat hij nooit zijn script leest. Daar is ie te lui voor. Hij improviseert tijdens de opnames dus alles én dat doet hij geweldig goed.