Dictoriale tijden in Onze Oom

~In tijden van dictatuur heeft Anthony, majoor in het leger, de taak om verdachte individuen te arresteren. Door een inschattingsfout schiet een korporaal de ouders van Lina dood waarop de majoor besluit het meisje te adopteren. Zelf is hij, tot zijn grote schaamte, onvruchtbaar en kan hij de hartstochtelijke kinderwens van zijn vrouw Paloma niet vervullen. Anthony, Paloma en Lina zijn nu een gezin en vormen samen de hoofdpersonen uit Onze Oom.

De majoor is een rigide man die leeft voor zijn werk én zijn zwembad. Empathie is hem vreemd. Hij voert zijn werk volgens het boekje uit en werkt harder dan nodig is, maar dit alles zonder ook maar enige bekommernis om de mensen met wie hij werkt of de verdachte individuen die hij arresteert. Plichtsbesef is de drijfveer van de majoor. Wanneer de majoor zich genoodzaakt voelt zijn hoofd boven het maaiveld uit te steken, heeft dat desastreuze gevolgen.

Paloma leeft een inhoudsloos en eenzaam bestaan met een vurig verlangen naar een kind. Uiteindelijk weet Paloma haar gezapige bestaan te ontvluchten, maar waarschijnlijk niet op de manier waarop ze had gehoopt.

Lina voelt zich als een dode onder de levenden. In de meest trieste situaties houdt ze haar rug recht en gaat door, maar dit alles zonder een sprankje hoop of levensvreugde. Wanneer Lina een zoon baart en hij haar nieuwe hoop geeft, wordt deze snel weer de grond ingeslagen. Eerst was Lina schijndood, nu is ze echt dood. Ironisch genoeg is Lina uiteindelijk de enige persoon die weet te overleven.

Een oom wordt in het boek gezien als iemand die voor je zorgt, een vertrouweling, een persoon bij wie je terecht kan in moeilijke tijden. Maar hoeveel kan een oom uiteindelijk betekenen? Onze Oom kent in ieder geval geen ‘happy ending’. Het is een donker boek, maar weet je te behoeden voor neerslachtigheid door de luchtige schrijfstijl. Ondanks de dunne verhaallijn weet het boek toch de aandacht vast te houden. Dit is vooral te danken aan de intrigerende beschrijving van de majoor: hoe iemand, die misschien alleen een gebrek aan empathie en fantasie te verwijten is, keuzes maakt die eigenlijk niet eens slecht zijn maar simpelweg niet goed uit kunnen pakken.

Het motto van de majoor: ‘Als je kan doden op commando, dan kan je ook liefhebben op commando’, is een leuke voor bij het kerstdiner. Het kerstdiner waarbij iedereen menslievend en vergevingsgezind is, familievetes worden opgelost en iedereen in vrede verder leeft. Toch?!?

~
Onze oom
Arnon Grunberg
~ 639 bladzijden
Uitgeverij Lebowski
ISBN: 9789048801336~