Het circus dat Take That heet

Ik kan me de beelden nog als de dag van gisteren herinneren: hysterische en huilende fans - voornamelijk jonge meisjes - bij het laatste optreden van Take That in de TV Show van Ivo Niehe. Ook in mijn naaste omgeving zijn er een aantal mensen een paar weken niet te troosten. Na Take That beginnen Gary en Mark beiden een redelijk succesvolle solocarrière, die echter in het niet vallen bij het megasucces van hun voormalige collega Robbie Williams. Jason richt zich op het acteren en Howard krijgt succes als dj.

In september 2006 is Take That ineens weer terug... en met succes. Zowel de single Patience als het album Beautiful World worden positief ontvangen. Ook de kaarten voor de bijbehorende tournee gaan als warme broodjes over de toonbank. De succesvolle comeback zorgt ervoor dat de heren weer de studio induiken, waarvan The circus het resultaat is. Wat mij meteen opvalt, is dat Gary Barlow niet meer alle vocalen op zich neemt. Mark Owen heeft in Hello, Julie en Up all night de leadzang gekregen. Dat het allemaal wat meer up-tempo nummers zijn, is vast geen toevalligheid.

Het openingsnummer The garden klinkt bij de eerste keer luisteren nog een beetje soft, maar ik ga het na een paar luistersessies steeds beter waarderen. Persoonlijk heb ik niet zoveel met de eerste single Greatest day, maar Said it all spreekt mij wel direct aan. Dit nummer doet me overigens erg denken aan Coldplay. De ballads op het album zitten over het algemeen goed in elkaar, maar zijn natuuurlijk niet echt vernieuwend. De afsluiter Hold up a light is lekker vrolijk en het is aan te raden om de cd daarna nog even door te laten draaien: de hidden track She said she wanted to dance is gewoon leuk.

Zelf heb ik als tiener nooit veel gehad met boybands, mijn muzieksmaak was - en is - toch anders. De liedjes van Take That kon ik destijds nog wel waarderen, voor mij reden genoeg om voor het eerst een cd van deze band te beluisteren. Duidelijk is wel dat de idolen van destijds inmiddels echte mannen zijn geworden, ook qua muziek. Ik heb The circus wel eerst een paar keer moeten beluisteren, voor ik er een goed oordeel over kon vormen. Mijn conclusie: hoe vaker je de liedjes hoort, hoe beter ze in elkaar zitten. Take That kan wat dat betreft nog wel weer een paar jaar mee. Dat blijkt ook wel uit de kaartverkoop voor de Britse tournee: de concerten waren binnen een paar uur allemaal uitverkocht.

Circus
Take That
Label: Polydor Records
Speelduur: 46 minuten
EAN: 0602517919907