Michael J. Fox neemt je terug in de tijd
Van 1982 tot 1987 zat het hele gezin voor de buis wanneer de familieserie Family Ties uitgezonden werd. Michael J. Fox was als jong guppie al bezig met acteren, maar Family Ties was de grote doorbraak voor de toen 21-jarige Michael, waarin hij de conservatieve, studentikoze zoon speelde van een echtpaar uit de hippietijd. Inmiddels is het eerste deel van seizoen 1 op DVD verschenen in Nederland, en dat wordt met recht een nostalgische trip-down-memory-lane voor menig fan van de serie. Tegen de sitcoms en hitseries van tegenwoordig kan de oubollige jaren tachtig serie niet meer opboksen. Mensen die niet bekend zijn met de serie, zullen dan ook van een koude kermis thuiskomen als ze deze DVD in de speler stoppen. Maar voor de volwassen geworden tieners uit die tijd, is het gegarandeerd een paar uurtjes heerlijke herinneringen ophalen. Voor ik het wist, zong ik de intro alweer volledig en gepassioneerd mee. Nog voor het weekend voorbij was, had ik alle elf afleveringen al achter de kiezen.
Hoe beschamend ook, de DVD-trilogie van Back to the future heb ik ook maar meteen aangeschaft. Nadat ik toevallig een documentaire over Michael J. Fox op televisie voorbij zag komen, was ik niet meer te stoppen. Ik raakte beetje bij beetje geïntrigeerd door het leven van Michael J. en begon bewondering te krijgen voor de manier waarop hij daarmee omgaat. Na zijn televisiedoorbraak in Family Ties en zijn opkomst in de filmwereld met Back to the future, heeft Fox nog vele films en series op zijn naam gezet. Sommigen behaalden minstens zoveel roem als zijn klassiekers, anderen flopten faliekant. Maar Michael J. Fox liet zich niet wegjagen. Van een jong mannetje zonder geld, auto en huis heeft hij zich ontwikkeld tot een sterke vent die zich vandaag de dag inzet voor stamcelonderzoek, met betrekking tot medische aandoedingen.
In 1991, vier jaar nadat Family Ties tot een ontroerend einde was gekomen, werd bij Michael de ziekte van Parkinson geconstateerd. Michael duldde echter geen medelijden en ambieerde geen voorkeursbehandeling, daarom besloot hij de ziekte niet kenbaar te maken aan de buitenwereld. Alleen zijn naaste familie, onder wie zijn vrouw Tracy Pollan, die hij heeft leren kennen op de set van Family Ties, en zijn behandelende artsen wisten van de ziekte af. Pas zeven jaar later ontkwam Michael er niet meer aan en kon hij de verschijnselen niet langer verbloemen. In 2000 gaf Fox dan ook het stokje van de serie Spin City door aan Charlie Sheen en viel voor Fox definitief het acteerdoek. Sindsdien zet Fox zich intensief in voor de strijd tegen zijn ziekte en werft hij fondsen voor stamcelonderzoek, om neurologische aandoeningen, zoals die van hemzelf, te helpen genezen. Ook schreef hij een autobiografisch boek, Lucky Man, over zijn ervaringen met de ziekte van Parkinson. Daarin vertelt hij openhartig over zijn leven voor en na de diagnose.
Toch viel voor Michael het doek niet volledig. Hij verleent zijn stem nog steeds voor animatiefilms, zoals Stuart Little. Onlangs werd hij genomineerd voor een Emmy Award voor zijn gastrol in Boston Legal. Maar bovenal geniet Fox van zijn dagen met zijn vrouw en vier kinderen.
En de fans? Die kunnen vanaf juni verder met hun nostalgische reis door de tijd met het tweede deel van seizoen 1 van Family Ties.
