Interview: Roeland Schweitzer over 'Onderwatermuziek'.

Vanaf de eerste bladzijde heeft het boek me in z’n greep. Ik geniet van het verhaal, de rauwheid ervan en de schrijfstijl. Ik ben nieuwsgierig naar het verhaal achter het boek en regel een interview met de auteur Roeland Schweitzer.

Wat vormde de aanleiding tot het schrijven van Onderwatermuziek?

"Ooit had ik bedacht te willen schrijven over de relaties tussen mannen en vrouwen. Hoe komt het dat we niet in staat zijn om van een relatie een permanent paradijselijke situatie te maken? Maar al schrijvende gebeuren er dingen, ontstaan er dingen, waardoor deze basis uiteindelijk meer naar de achtergrond is gedreven. Hoewel je dit nog wel terug ziet in de relaties van Erik en dan met name zijn relatie met Isabelle. Het om elkaar heen draaien, het elkaar aantrekken en afstoten. Het zoeken naar een manier om gelukkig te zijn en vooral te blijven met je partner."

Veel boeken bevatten elementen uit het leven van de auteur. Hoe zit dat met Onderwatermuziek?

"Ik was zestien toen mijn ouders naar Groningen verhuisden, ik moest uiteraard mee. Na schooltijd ging ik de stad in en belandde in een kroeg waar Herman Brood achter de piano zat. Hij woonde boven die kroeg. Behalve Herman kwamen daar nog meer artiesten, dichters en kunstenaars. Ik heb mijn hele middelbare schooltijd na school daar in die kroeg gezeten. Het was een bijzondere tijd met veel muziek, met drugs en met hoogte- en dieptepunten. Later, toen ik al op de kunstacademie zat ben ik ook manager van een aantal bandjes geweest. Mijn tijd in de muziekwereld is absoluut een inspiratiebron geweest voor dit boek. Maar het boek gaat niet over mij!"

Erik en zijn band experimenteren veel met klanken en geluiden. Er zitten ook veel 'klanken' in het verhaal verweven. Waar komt dat vandaan?

"Er werd in 'mijn' tijd veel geëxperimenteerd met muziek, dat was soms een succes, soms helemaal niet. Maar het was absoluut boeiend. Ik geef diverse trainingen en ben zo in aanraking gekomen met stemexpressie. Woorden zonder betekenis, jabbertalk. Klank is daarbij van groot belang, emoties uiten via klanken. Erik gebruikt zijn muziek om uiting te geven aan zijn gevoelens. En gebruikt ook de klanken bij de interactie met het publiek. Trouwens een mooie film waar stemexpressie een belangrijke rol speelt is As it is in heaven, de film is al wat ouder, maar zeker de moeite waard, dit even als tip tussendoor."

Mijn favoriete stuk in het boek is het moment waarop Erik - die dan volledig aan de grond zit en in een lege treintunnel 'woont' - zich realiseert dat hij er gewoon mag zijn zoals hij is. Vanaf dat moment lijkt hij in staat de neerwaartse spiraal te doorbreken.

"Mooi dat dit je is opgevallen! Zo gaat het ook bij veel mensen in het leven. Iedereen mag er zijn. Als kind gaat het allemaal fantastisch. Maar dan word je ouder en gaat er van alles fout, dat maakt je toch erg onzeker. En soms gaat het als kind al mis, krijg je te horen dat je niet in de weg moet zitten, je mond moet houden of – nog erger – dat je niet deugd. Als dat op indringende wijze gezegd wordt tegen zo’n kwetsbaar wezentje, dan kan je toch een flink gedeelte van je leven goed van slag zijn. Iedereen is toch wel zoekende op een zeker moment. Mooi is dan het besef dat het je eigen leven is, dat je het zelf in de hand hebt en er dus ook zelf mee aan de slag moet. De eerste keer dat Erik zo’n moment beleeft is als hij kiest voor de muziek. Het boek bestaat ook een beetje uit twee delen. Het verhaal van de jonge Erik, het jochie dat opgroeit zonder vader en veel vragen heeft en zoekt naar zijn plek binnen de familie waar hij opgroeit. En het verhaal van de volwassen Erik die kiest voor de muziek en nog altijd met veel vragen zit en zoekt naar zijn plek binnen de band en de muziekwereld."

Het drama in het leven van Erik is wel op het scherpst van de snede. En soms werd het me bijna teveel. Toch dwong iets me door te lezen, dat is toch wel een prestatie.

"Ik heb een geweldige redacteur gehad en een hele goede tip was dat ieder woord een betekenis moet hebben voor de volgende woorden. Iedere zin moet een belofte inhouden voor de rest van het boek, anders lees je niet door."

Diverse belevenissen uit het leven van de auteur waren een bron van inspiratie tijdens het schrijven. Ik heb op al mijn vragen een antwoord gekregen. Maar voor iedereen die het boek nog wil lezen, hou ik deze antwoorden voor me. Het zou teveel van het verhaal prijsgeven, waardoor je de verrassingselementen mist.

Roeland Schweitzer is wat mij betreft een boeiende man, ik had nog uren naar hem kunnen luisteren. En ik hoop dat er ooit nog een boek door hem geschreven wordt, want zijn woorden lezen heerlijk en de tip van zijn redacteur heeft zeker gewerkt. Wie nieuwsgierig is geworden naar Onderwatermuziek kan hier een voorproefje lezen.
Ook mag VrOuw.nl 10 exemplaren van het boek weggeven. Kans maken op een boek? Mail naar info@vrouw.nl


Onderwatermuziek
Roeland Schweitzer