Interview: Michèle van Rees over thriller 'Nr.19'.

Michèle en ik hebben afgesproken op één van de laatste dagen van het jaar. 2009 staat voor de deur en het belooft een mooi jaar te worden voor Michèle. Ze brengt haar boek uit én ze heeft een nieuwe baan. En 2008 was al zo mooi! Haar debuutroman, Mijn maat is vol!, kwam uit en kreeg lovende kritieken. Haar tweede boek, Nr. 19, ligt binnenkort in de winkels.

Michèle: "“Het verhaal van Mijn maat is vol! moest eerst geschreven worden, voordat ik aan een volledig fictief verhaal kon gaan beginnen. Niet dat het dan automatisch ook uitgegeven moet worden. Ik heb natuurlijk ook geluk gehad dat ik een uitgever trof die onder de indruk was van het manuscript." Mijn maat is vol is deels autobiografisch en deels een fictieve dieetroman. Hoofdpersoon Reza besluit dat ze moet afvallen en gaat ervoor. "Ik besloot zelf dat ik voor de laatste keer in mijn leven af ging vallen en ik en ik heb dat proces erg intensief beleefd . Toen ik mijn doel bereikt had, besloot ik anderen in mijn ervaringen te laten delen. Misschien kan ik er iemand mee helpen. Afvallen kan zo eenzaam zijn."

Na haar debuutroman besloot Michèle om eens iets heel anders te proberen: een thriller. "De thrillerwedstrijd kwam op het goede moment. Ik was namelijk al bezig, ik ben niet speciaal voor deze wedstrijd een thriller gaan schrijven. Het was gewoon een mooie manier om mijn manuscript onder de aandacht te brengen van een uitgever."

Nr. 19 is een ijzersterke, beklemmende thriller over eenzaamheid en angst. Het gaat over een jonge basisschooljuffrouw die in een slooprijp huis woont. Ze zou gaan samenwonen met Erwin, haar grote liefde, maar hij heeft haar verlaten en ze heeft nog geen ander huis gevonden. Dan krijgt ze een nieuwe collega: een getrouwde schaakleraar met maar één wens: een kind. Aangezien zijn vrouw hem het kind niet kan geven, besluit hij op een andere manier een baby te krijgen. Hij gijzelt haar in haar eigen huis en neemt de controle van haar leven tot in de kleinste details over. Ze is verlamd door verdriet en angst. Ze onderneemt diverse pogingen om aan hem te ontsnappen. Ze roept zelfs hulp in bij de huisarts. Maar niemand lijkt haar te geloven, haar ouders zijn zelfs heel blij met zo'n leuke nieuwe schoonzoon. "“Wat mij inspireert? Neem nu bijvoorbeeld dat verhaal over die Oostenrijkse man die 27 jaar lang zijn dochter opgesloten hield, terwijl niemand het wist. Zo zijn er nog legio voorbeelden. Zulke verhalen vind ik zo intrigerend, dat ik besloot een dergelijke invalshoek te nemen voor mijn thriller. Het is eigenlijk zo'n bizar verhaal, dat dit soort dingen echt gebeuren. Het zou zomaar je buurvrouw kunnen zijn."

Mijn maat is vol is weliswaar autobiografisch, Nr. 19 daarentegen helemaal niet. "Het is helemaal niet mijn bedoeling om altijd over mijzelf te schrijven. Ik schrijf wat er in mij opkomt. Natuurlijk zit er in elk boek en personage wel iets van mij, ik heb het tenslotte geschreven. Maar het is niet bewust autobiografisch." Dat in beide boeken eenzaamheid voorkomt, is volgens Michèle dan ook toeval. "Ik denk dat iedereen zich wel eens eenzaam voelt. Het is in ieder geval geen onderwerp dat ik met opzet bespreekbaar wil maken. Ik voel me ook niet eenzamer dan anderen, denk ik. En wat betreft de psychologische onderdrukking van mijn hoofdpersoon, dat is zeker niet uit mijn leven gegrepen."

Nr.19 is voor de lezer erg angstaanjagend. Ook voor Michèle was het schrijven soms best spannend. Lachend: "Mijn man kwam soms thuis en dan zei ik tegen hem: 'Het is zo spannend. Ik moet even doorschrijven, want ben veel te nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren!' Ik zit dan echt in een soort flow en het schrijven gaat bijna automatisch. Daarom ben ik op zo'n moment zelf ook benieuwd naar het verloop."

Het verhaal van Nr. 19 speelt zich grotendeels af in Rotterdam, de woonplaats van Michèle, maar ook in Zeist. "Ik heb voor het boek weinig onderzoek hoeven doen, Rotterdam ken ik goed. Maar over Zeist wist ik niet zoveel, maar zelfs dat is tegenwoordig allemaal erg gemakkelijk, met Google maps en Google Earth bijvoorbeeld. Je kunt precies zien waar wat is. Ik hoef er niet dagenlang op uit om onderzoek te doen... Helaas. Wat ik bijvoorbeeld wel heb gedaan, is de treinreis gemaakt die de hoofdpersoon uit Nr.19 ook maakte."

Twee boeken in twee jaar tijd en Michèle heeft nog veel meer inspiratie. "Ik ben al aan het spelen met een idee voor een derde boek. Bij schrijven ligt mijn passie. Ik heb het geluk gehad dat ik mij fulltime heb kunnen richten op het schrijven. Mijn man heeft mij hier ook alle vrijheid in gegeven. Ik heb jarenlang lesgegeven en ben gestopt toen ik met mijn eerste boek begon. Voor een aantal van mijn collega's was dat heel vreemd, je stapt níet zomaar uit het onderwijs, je bent een onderwijzer. Maar voor mij was de drang om te schrijven groter dan de drang om les te geven. Ik haal mijn eigenwaarde uit mijzelf, uit wat ik doe, niet uit het feit dat ik bijvoorbeeld onderwijzer bén. Na een aantal jaren thuis te hebben gewerkt, merk ik dat ik toch het contact met collega's mis en parttime ga werken. Maar stoppen met schrijven; dat nooit!"