Column Christine Pannebakker: Leven met passie

Ik moet de mededeling nog even tot me door laten dringen, maar ze vervolgt. ‘Mijn dochters gaan vanaf morgen ook niet meer naar het kinderdagverblijf.’ Niet van de halve maatregelen. ‘Ik ga een fiets kopen, want ik voel dat ik daar nu behoefte aan heb. Met mijn dochters lekker bewegen.’ Ze citeert haar mental coach, met wie ze deze radicale switch zojuist heeft besproken: ‘Een kind hoort gewoon bij zijn moeder.’ Deze L. beseft ineens dat ze te veel van zichzelf heeft gevraagd. Haar perfectionisme heeft haar ingehaald en getackeld. Je kunt alles, maar niet alles tegelijkertijd, zo heeft ze ervaren. De ideale moeder, de perfecte echtgenote, de snelle euro-babe, de lieve vriendin, de goede dochter, de vriendelijke schoondochter – en dan liefst ook nog altijd vrolijk, slank en goed gekleed.

L. voelt op dit moment vooral onvrede over haar leven. Ze weet wat ze niet wil: morgen gaan werken. Haar agenda staat nog vol afspraken. Maar ze zal morgen niet om negen uur bij de volgende klant zitten. Wat ze dan wel wil? Fulltime moeder zijn, een baan vinden waarin ze wel gelukkig kan zijn? Ze is nu in elk geval te moe om daarover na te denken.

Het is enerzijds spannend omdat alle wegen opnieuw openliggen. Maar op hetzelfde moment is het ook angstaanjagend, want welk pad moet je kiezen als moeder in deze tijd? Schrijfster Anja Meulenbelt formuleerde de keuzemogelijkheden zo: ‘Je kunt kiezen voor je gezin en je werk opgeven. Maar dan heb je grote kans op eenzaamheid en depressiviteit. Je kunt ook werk maken van je carrière, zestig uur per week werken en rond je veertigste instorten. Of je kunt kiezen voor kinderen, een leuke relatie en werken, maar dan word je gewoon overspannen. Kortom, je mag tegenwoordig zelf kiezen welk probleem je wilt hebben.’

Ik ben er van overtuigd dat het grootbrengen van kinderen wellicht de grootste verdienste is die je hen, jezelf en de mensheid kunt bewijzen. Maar dat is vooral als je zelf gepassioneerd blijft. Een eigen hoger doel hebt. Een honger die jou drijft het beste in jezelf naar boven te brengen.

Als deze zomer ons iets gaat opleveren, laat het dan zijn dat we op al die stranden nadenken over wat dat is. Wat is ons eigen hogere doel? Wat is onze passie? Leven we die? Of putten we onszelf uit omdat we het te druk hebben met andere zaken? Dat is de vraag voor vrouwen van nu. En denk er vooral zelf over na. Want mannen hebben over het algemeen weinig gevoel voor de keuzes waarvoor vrouwen staan. Als ik mijn schoonvader vertel dat L. het niet meer ziet zitten om vier dagen te werken, vraagt hij verbaasd: ‘Wat deed ze dan die andere drie dagen?’

Christine Pannebakker schreef het boek Vrouwenpower. Laat je inspireren op je vakantiebestemming door de kracht in jou. Zie: www.vrouwenpower.eu