Aan jou de keuze

Een paar jaar geleden toen ik in India op reis was, vroeg ik aan een wijs man zijn visie over twijfelen. "Er is geen goed of fout aan twijfelen", zei hij, "alleen als je het twijfelen als iets vervelends gaat zien, wordt het lastig voor jezelf. Je kan het twijfelen ook zien als een oprechte keuze en daar dan rust in hebben." Tja dacht ik toen, als eerste klas twijfelkont, als ik daar rust in ga hebben, kom ik geen stap verder. Dan spring ik maar liever in elke trein en als het nodig is, kan ik er altijd de eerste de beste halte weer uit stappen.

Door veel te ondernemen en veel keuzes te maken, ben ik een stuk verder gekomen. Het is een goede leerschool om naar je gevoel te leren luisteren. Het gekke is dat naarmate je meer actie onderneemt, langzaam maar zeker ook je zelfvertrouwen omhoog gaat. Op zich logisch, want je krijgt namelijk meer vertrouwen in jezelf, als je bevestigd wordt in het nemen van de juiste beslissingen. Daarbij: als je eens de verkeerde keuze maakt (in hoeverre die bestaat...), kun je misschien bij jezelf eens nagaan hoe je je daarvoor voelde. Was het jouw idee dat het een goede keuze was? Of was het de overtuiging van iemand anders?

Analyseer ook niet te lang waar het mis had kunnen gaan. Mijn eigen manier is om vanuit een derde persoon (bijvoorbeeld als een camera die erboven hangt) naar de situatie te kijken en dan de lering eruit te trekken. Als een observerende derde partij geef ik mezelf dan een advies voor de toekomst. En hup zand erover, doorgaan! Ik probeer er niet te lang bij stil te staan, waar het nou had mis kunnen gaan. Want voor je het weet wordt dat weer een potentiële bron voor de twijfelziekte... Het leven blijft uiteindelijk een zaak van trial en error.

Nu een aantal jaar later geloof ik dat, met als zoveel dingen in het leven, de waarheid in het midden ligt. Het enige principe wat ik nu heb, is dat ik no matter what ALTIJD een keuze maak. En ja, ook als die keuze twijfelen is. Niet kiezen is namelijk geen keuze. Ik zie mijn keuzes als eilanden. De ene keuze is een eiland en de andere ook. Niet kiezen is als er tussen zwemmen en je hoofd boven water houden. Tot je een volgende keuze maakt, ben je aan het watertrappelen. Misschien goed voor je conditie, maar ook hondsvermoeiend.

Mijn motto is: creëer naast de eilanden die de keuzes zijn, ook een klein twijfeleilandje. Expres een kleintje en lang niet zo aantrekkelijk als de andere twee eilanden, want je wilt er natuurlijk niet al te lang vertoeven. Maar altijd beter dan die eindeloze zee, waarin je kopje onder gaat. Aan de jou de keuze...

Dit artikel is met toestemming overgenomen van het blad: New Life Magazine www.anatol.nl