Mijn goddelijke verleiding: chocoladekoekjes
Ik sta in de supermarkt voor het schap met mijn ultieme verleiding: chocoladekoekjes. Ik kijk naar mijn favoriete biscuitjes omhuld met een dikke laag melkchocolade en kan ze al bijna proeven. Die romige smaak die over m'n tong smelt. Ik hoor het gekraak van de koekjes die vermaald worden en ik proef de zachte nasmaak van het restje chocolade wat ik van mijn vingers aflik.
Ik pak de koekjes uit het schap. Even voelt het alsof ze al van mij zijn. Ik kijk naar het aantal calorieën: wel honderd per koekje! En ik was nog wel van plan om het hele pak op te eten. Maar de twijfel slaat toe als ik me bedenk dat ik deze week geen tijd heb om te sporten.
Ik ga rekenen: negen koekjes per pak. Dat zijn 900 calorieën die ik in een tijd van dertig minuten achter mijn kiezen heb zitten. Of eigenlijk: die ik binnen een tijd van een maand op mijn dijen zie verschijnen.
Ik bekijk de verpakking nog eens goed. Ik vraag mezelf af: is dit het waard? Zijn de romige chocolade en het knapperige biscuitje het waard om weer vijf kilometer extra te rennen, wil ik nog in die nieuwe broek passen? Of staat mijn oude broek ook leuk bij mijn nieuwe pumps?
?Stel je niet aan!?, vertel ik mezelf, ?van een pak koekjes kom je echt geen tien kilo aan.? Inderdaad, van één pak koekjes niet. Maar wel van al het andere lekkers wat ik deze week al langs mijn smaakpapillen heb laten glijden.
Ik weet hoe de koekjes smaken. Sterker nog: ik weet exact hoe ze smaken. Dat is een voordeel: ik hoef ze niet te proeven om te weten hoe lekker ze zijn. Een nadeel, omdat ik precies weet wat ik mis.
Ik sluit heel even mijn ogen en beeld me in dat ik de koekjes eet. Allemaal. Zonder enige twijfel stop ik ze achter elkaar in mijn mond. Heerlijk. Maar als ik naar de denkbeeldige lege verpakking staar, voel ik me schuldig. Op is op. Na heel eventjes genoten te hebben van deze lekkernij, heb ik nu nog lang last van de overdaad aan calorieën.
Dapper als ik ben, leg ik de koekjes terug in het schap. ?Zodra je hebt hardgelopen, mag je deze als beloning?, zeg ik tegen mezelf.
Van welke lekkernij kun jij absoluut niet afblijven?
