Nederland, oh Nederland!

 
Vrienden
Wanneer wij voor ons vertrek werden gewezen op een via via-kennis die al in Sydney woonde, bedankten wij vriendelijk met de woorden "Nee hoor, wij zijn niet van plan Nederlanders te ontmoeten." Huidige stand is dat onze nieuwe vriendengroep voornamelijk bestaat uit Nederlanders. Erg fijn; de jongens kunnen lekker met elkaar de uitslagen van de eredivisie bespreken en de meisjes hebben het over het gemis van de Hema en de H&M en andere belangrijke zaken.
 
Delfts blauw
Laatst viel het me op dat ik aardig wat Delfts blauw in huis te heb (mede dankzij veel leuke cadeaus op onze afscheidsfeestje). Ik loop met een erg hippe rijksdaalderketting om mijn nek en we hebben een tijdje terug hier voor het eerst in ons leven carnaval gevierd (incl. de Deurzakkers). Er ging hier ook een gerucht de ronde dat Sinterklaas in de haven van Sydney zou aankomen begin december, maar die hebben we helaas niet kunnen vinden.

 
Eten
Het eten verschilt hier niet heel erg van de Nederlandse cuisine behalve dat er geen AH is (die ons een beetje lui heeft gemaakt met zijn voorgekookte aardappeltjes, stoommaaltijden en zakken gesneden roerbakgroenten uit 32 verschillende landen). Toch wisselen we elkaar de adresjes uit van winkels waar ze goede drop hebben, welke supermarkt stroopwafels verkoopt, word ik gebeld wanneer een vriendin een rookworst in de winkel tegenkomt en maken we ons nu al druk waar en of we dit jaar wel aan nieuwe haring kunnen komen.
 
Oranjegevoel
Naast al deze dingen die duidelijk te zien en te horen zijn, is er ook nog het gevoel. Ik merk dat ik begin te stralen wanneer mensen vragen waar ik vandaan kom. Zo vroeg laatst iemand op een feestje waar ik vandaan kwam en begon ik weer mijn praatje begon te houden over Nederland (ik zou niet misstaan op de vakantiebeurs). Na een minuut of vijf zei het arme kind: ?Ik wilde alleen maar weten waar jullie daarnet hadden gegeten...?

 
Roots
Je zou het niet zeggen maar ik heb geen heimwee, heb het niet moeilijk en vind het ontzettend leuk hier. Ik kan dit alles niet direct verklaren behalve dat het waarschijnlijk iets met roots te maken heeft. Misschien zou je kunnen spreken van met andere ogen naar je eigen land kijken of romantiseren, het is maar net hoe je het wilt noemen.
 
Ik kan het iedereen die het op wat voor manier even heeft gehad met Nederland in ieder geval van harte aanbevelen om even op een ander plekje op de wereld te gaan wonen. Voor mij is Nederland weer een vrolijk landje met tulpen, bitterballen en betaalbaar bier.
________________________________________________________________________________________

Irma, eind twintig, is met haar vriend voor een aantal jaar naar Sydney, Australië, vertrokken. Een stad en land zonder vertrouwde vrienden, familie en werk, vol nieuwe mogelijkheden. 
 
In deze column beschrijft Irma haar strijd een werkend en sociaal leven op te bouwen. Tijdens haar zoektocht maakt ze de meest hilarische, heel nieuwe en soms vreselijk bekende dingen mee.
 
Dit en nog veel meer komt aan bod in haar columns.