Campings: de horror

Mijn ouders zijn van die raskampeerders (maar daarnaast zijn ze ook heel lief hoor). Ze houden van ?s ochtends ontbijten midden in de natuur en overdag lekker stadjes, museumpjes en andere dingen bezichtigen. Hup, bergschoenen aan en heuptasjes om en gáán!

Ik wil gewoon op vakantie lui zijn. Oerlui.

Als ik weer eens door de pisregen in mijn fashionable pyjama - met natuurlijk de pleerol onder m?n arm - ?s nachts naar de onder de pisbacteriën bedolven toiletten liep, was dat dan ook niet mijn idee van een spetterende vakantie. Ik wilde lekker luieren, zon, een wc die ik niet met 834 andere vrouwen hoefde te delen en het liefst een persoonlijke butler om me te voorzien van lekkere drankjes. En eigenlijk denk ik er nu nog steeds zo over.

Luie donders
Pas toen ik voor het eerst met mijn vriendinnen naar een warm oord op vakantie ging - waarin ik gegarandeerd elke dag op m?n luie reet op een luchtbedje in zee kon dobberen - snapte ik pas wat mensen zo leuk vonden aan vakantie. Wat een openbaring! Dus dít is het echte vakantieleven; zo hoort vakantie te zijn! Gegarandeerd zon, zee en cocktails. Mijn ouders gaan namelijk altijd naar van die landen als Frankrijk waarbij je geluk moet hebben als je tentje niet doorlekt van de regen.

Zo gingen mijn lover en ik vorige zomer voor het eerst samen op vakantie naar Turkije. Een heerlijk hotel met een extreem groot zwembad. Maar we hadden heel ambitieus ook het voornemen om van alles te gaan doen: autootje huren, excursies etcetera. Minstens één keer per dag als we heerlijk in het zwembad lagen te dobberen, zeiden we tegen elkaar: "Hé trouwens? we moeten nog even een excursie boeken hè."
"Ja inderdaad?"
"Ja..."
Vervolgens hadden we de volgende dag precies hetzelfde gesprek. En die dag daarna. En daarna. Om vervolgens aan het eind van de vakantie te concluderen dat we geen kloot gedaan hadden behalve in het zwembad liggen.

Nee doe mij maar zon, zee, strand, luchtbedden en vooral heel veel warmte en luxe.

Van wat voor vakantie houd jij?