Kerstshoppen
Als er iets is waar je me vooral niet voor hoeft wakker te maken, is het kerstshoppen. De kerstlichtjes, mooie etalages en oliebollenkraampjes: nee, dank. Ik zit liever op de bank. Warm. Onder een dekentje. Zonder inzinking.
Want hoe leuk de kerstlijstjes van tevoren ook lijken, hoe extreem blij ik van het uitzicht ?Kerstmis? ook word; na een middag kerstshoppen in de stad wil ik alleen nog maar dat het januari is. Wat een chaos. En dan heb ik het nog niet eens over de winkels zelf. De chaos begint namelijk al wanneer je je tussen de massa op straat begeeft. Het lijkt verdomme wel alsof de winkels het gratis weggeven (is niet zo; vertelt mijn bankrekening). Of misschien hebben we gewoonweg wat goed te maken met onze familieleden, want lopend met een etagère van anderhalve meter vraag ik me af of dit dan ?familieliefde? is. Kijkend naar de mensen om me heen kan ik alleen maar hetzelfde van mijn medelotgenoten denken. Die tien tassen lijken toch wat overdreven, maar met het zweet op het voorhoofd ploegt menig persoon met een broodje HEMA-worst door de stad heen.
Ingepakt?
De nachtmerrie van het kerstshoppen is echter niet compleet zonder het betreden van een winkel als De Bijenkorf. Bakken vol rommel ? of de laatste mode: wie zal het zeggen? ? staan klaar voor het nodige gris- en graaiwerk. Als je eindelijk de knoop hebt doorgehakt en tóch die extreem dure handtas naar de kassa sleept, wacht daar een gemiddelde rij van twintig man in verschillende stadia van frustratie op de caissière. Want natuurlijk beantwoordt iedereen de vraag 'wilt u het ingepakt hebben?' met een volmondige 'ja'. Het is immers bijna Kerstmis. Uh-huh.
Gelukkig komt er rond vijf uur een einde aan zo?n ?feestelijke shopsessie?. Inmiddels loop ik ook met tien tassen te zeulen ? de etagère staat al in de achterbak ? en schreeuwen zelfs m?n vertrouwde Converse-gympen dat ze deze ?godverdeklotetyfuszooi? helemaal zat zijn. Zelfs een tweede HEMA-worst doet geen wonderen meer en aan de lusteloze gezichten naast me te zien denken de andere shoppers ook maar aan één ding: huis. Terwijl ik
semivrolijk voor de parkeerautomaat sta ? de auto staat binnen handbereik! ? krijg ik echter nog mijn laatste kerstcadeau in ontvangst: Achttien euro voor het parkeren op de bovenste verdieping. Bedankt Q-Park!
Alles online
Volgend jaar is dan ook mijn missie om werkelijk álles online te kopen. Álles. Want hoewel bol.com bijzonder veel online verkoopt ? make-up; hoe verzinnen ze het? ? heb ik geen klote etagère gezien. Ook H&M werkt online nogal tegen. Gelukkig zit ik inmiddels op de bank. Met een dekentje. En de kachel op sambal.
Tot januari. Dan begint namelijk bij alle winkels de sale. Nog meer chaos, graaibakken en algehele agressiviteit.
Jippie.
Lees ook de vorige columns van Jerney!
Jerney van Poorten - een 25-jarige in ontkenning - heeft een ?overdose? aan fantasie, een boel sarcasme en een afkeer voor mensen die altijd drie zoenen moeten geven.
Wekelijks schrijft ze op haar blog http://schrijftaal.blogspot.com over alles wat in haar ogen bijzonder interessant is. Zoals George Clooney of ruziën in bed. De columns zijn niet politiek correct, maar gelukkig ook nooit politiek: "Want dat is voor oude mannetjes met hangbillen."
