Geheimen van een webcamgirl: Webcam teasen
Nerveus
Ik vind het erg leuk om te cammen en doe dit al ruim vijf jaar. Ik weet nog heel goed dat ik in het begin best nerveus was. Dit had te maken met dat ik niet goed wist hoe het allemaal werkte maar ook omdat ik niet wist wat ik kon verwachten. De ene man is de ander niet en het ene gesprek is het andere niet. Intussen weet ik wel wat ik doe, en run ik mijn eigen toko. Elk model doet het op haar eigen manier, dat maakt het zo uniek.
Wat ik wel heb geleerd, is om frustraties van bepaalde mannen totaal niet persoonlijk op te pakken. Een ‘camsessie’ loopt weleens anders dan ik of de bezoeker in gedachten had. Je krijgt veel verzoekjes van mannen, goed is om je eigen grens in de gaten te houden. Wil ik dit wel? Heb ik zin om dat te doen? Het komt ook regelmatig voor dat de bezoeker gaat zeuren om zijn zin door te drijven. Als hij merkt dat je het echt niet wilt, kan hij je weleens verrot schelden. Het woordje ‘hoer’ is dan heel gauw gemaakt. Ik verlaag mezelf niet tot dat niveau, blijf gewoon vriendelijk lachen en dan gaan ze meestal vanzelf weg omdat ze merken dat er toch geen verandering in komt.
Henken-dag
Verder zie ik wel een bepaald patroon voorbij komen; de bezoeker kan een gebruikersnaam kiezen. Het komt regelmatig voor dat het een soort ‘Henken-dag’ is. Kees, Piet, Peter, Jan, Willem en Bert zijn ook toppers. Irritant is als ze ‘Gast’ of ‘Anoniem’ kiezen. Dan denk ik; je bent al anoniem als je je webcam niet aan zet, neem dan nog de moeite voor een naam. Als ik in beeld kom vraagt men 7 van de 10 keer of ik wil staan en/of een rondje wil draaien. Daarna komt het ‘gesprek’ meestal los. Praten over fantasietjes, jezelf strelen, zwoel in de cam kijken, ‘oogcontact’ maken, voordoen hoe je hem verwent met of zonder hulpmiddelen erbij.
'Wat ben je mooi'
Ik vind het gewoon geweldig als een man zijn venster in komt, dat ik hem begroet met een lieve lach en een zwaai. Speels en onschuldig haal ik mijn hand door mijn lange haren en knipper ik een paar keer met mijn groene Bambi-ogen. Hij vraagt of ik wil staan en dit doe ik. Automatisch draai ik al een rondje, zet mijn handen in m’n zij, buig een beetje door m’n knieën en lach spontaan en oprecht in de webcam. Ik zie dat hij aan het schrijven is en er komt ’Wat ben je mooi’ te staan. Kijk! Ik vis niet naar complimentjes maar ik vind het leuk om ze te krijgen.
Hij vraagt of mijn shirtje uit kan. Dat kan, maar we zitten pas op een paar minuten, denk ik bij mezelf. Ik praat er overheen en wil eerst wat dingen van ‘m weten. Waar hij woont, hoe hij heet, hoe oud, wat hij in het dagelijks leven doet. Gewoon alle dingen uit nieuwsgierigheid als je iemand pas spreekt. Hij hapt. We praten een minuutje of 20 over de dagelijkse gang van zaken en dan laat ik het rollen naar de stoute kant. “Waar fantaseer je over? Wat zijn je kicks?” Hij hapt weer en het gaat vervolgens weer een minuut of 20 à 30 over dingen. Ondertussen streel ik met m’n handen over m’n shirtje en gaat het langzaam uit. Intussen zijn we dan een goed uurtje verder. Katsjing. Low and slow. Een uitdagende striptease. Samen zweven we in de wereld van de fantasie. Die van tekst en beeld. Het is een heel leuk spel als je er eenmaal in zit. I just love it!
Lees ook de vorige columns van Nanda!
Nanda (1985) is single zonder dat ze wanhopig op zoek is naar de ware Jacob. Ze heeft graag mensen om zich heen, maar kan ook heel goed alleen zijn. En dat moet ook wel, want in haar beroep is privacy wel gewenst. Ondanks haar vier diploma’s heeft Nanda gekozen voor een baan als webcamgirl. Maar ze is ook zo veel meer dan dat.
Ze heeft niet alleen een kast die uitpuilt van de sextoys, maar beheert ook haar eigen webshop en website NandaLove. En je hoort haar ook nog als belbabe aan de telefoon.
Typisch Nanda: eigenwijs, gaat voor wat ze wil en lust wel pap van stamppot.