Prietpraat - deel 2
Kinderen kijken heel anders tegen de wereld aan dan wij. Soms verrassend of vertederend, vaak hilarisch. Lees hieronder nog een keer mee in de verzamelde uitspraken van de twee zoontjes van voormalig ZeMama-columniste Iris Houx.
"We gaan zo naar oma, ga nog even plassen, jongen."
"Maar ik hoef niet."
"Ga nu maar, ik weet zeker dat er wel iets komt."
"Hoe weet jij dat nu, het is toch niet jóuw piemel?"
***
Ons jongste zoontje ziet een gesluierde moslima lopen: "Kijk mama, een prinses!"
***
"Wat ben je aan het doen?", vraag ik, als ons oudste zoontje in de tuin naar de lucht loopt te turen terwijl hij een smal boekje voor zijn gezicht houdt.
Hij kijkt omhoog. "Er vliegt de hele tijd een politiehelikopter over ons huis en ik probeer ze te foppen!"
"Hoe dan?"
"Nou, gewoon, ik houd iets voor mijn ogen. Dan denken ze dat ik de boef ben. Echte boeven hebben toch ook altijd een streepje over hun ogen?"
***
"Ik zou willen dat het macaroni met kaas regende. Dan ging ik met mijn mond open in de tuin staan."
***
"Mama, is er ook een verjaardagsfeestje als je nul jaar wordt?"
"Nee, niet echt."
Na een korte stilte: "Ik weet het al. Want op je nulde verjaardag word je geboren hè?"
***
Nadat zijn hoofd hard in aanraking is gekomen met de vloer: "Mijn hersens doen het gelukkig nog wel."
***
"Wat blijft papa's moeder toch lang weg hè?" (ofwel gewoon "oma")
***
"Papa is lief!", zegt ons jongste zoontje terwijl ik hem 's ochtends in zijn kleren help.
"Ja, papa is lief inderdaad. En mama dan? Is mama ook lief?"
"Nee, morgen. Morgen is mama lief. Vandaag papa."
***
"Papa heeft mijn shirt uitgedaan omdat ik het zo warm had. Kijk, nu loop ik hier gewoon in mijn blote oksels!"
***
"Mama, als de Kerstman later dood is, wil ik Kerstman worden."
***
Tijdens het invullen van een vriendenboekje:
"Wie is je favoriete popartiest?"
"Wat is dat?"
"Iemand die volgens jou heel goede muziek maakt."
"O, dan weet ik het wel. Die meneer met die gitaar, die altijd bij de C1000 staat."
***
Tijdens het avondeten mopper ik tegen mijn man: "Mijn baas was vandaag echt zó chagrijnig."
Waarop ons zoontje antwoordt: "Misschien was hij wel boos omdat hij niet naar zijn werk wilde, maar zijn mama had gezegd dat hij toch moest gaan."
***
"Ik wou dat Sinterklaas nog niet bestond want dan kon ik Sinterklaas worden en jullie de zwarte pieten en dan gingen we nooit dood. Want Sinterklaas is heel oud en die gaat nooit dood hè?"
***
"Wat sta je raar, jongen. Moet je plassen?"
"Nee hoor. Ik doe gewoon een pinguïn na."
***
Ons verhaal over verschillende tijdzones op aarde is goed blijven hangen, zo merk ik als ons oudste zoontje op een ochtend met moeite wakker is geworden: "Ik wou dat ik naar Australië kon vliegen, dan kon ik weer opnieuw naar bed."
***
Zittend achterop de fiets wijst hij naar een vogel die in de berm zit: "Volgens mij heeft die vogel oorontsteking. Ik riep heel hard ‘woef, woef!’ maar hij luisterde niet."
***
"Nou vooruit dan, dit is je laatste waarschuwing. Maar dan beloof je me nu dat je je de rest van de dag gedraagt, oké?"
"Nee."
"Wat nou 'nee'?!"
"Nee mama, ik kan toch niet mijn ogen vooruit spoelen naar wat er de rest van de dag allemaal gaat gebeuren? "
***
"Bah, dit wil ik niet eten. Ik vind het vies!"
"Ho, ho. We zeggen hier geen 'bah' en 'vies', weet je nog?"
"Jahaaa. Ik kan er toch ook niets aan doen dat ik het onlekker vind?"
***
"Jeetje, wat klink jij verkouden. Zit je neusje soms verstopt?"
"Nee hoor. Kijk maar: hier zit hij", antwoordt ons zoontje terwijl hij op zijn neus wijst.
***
Vriendje: "Speel jij met poppen? Dat is toch voor meisjes?!"
"Maar dit is een jongenspop", antwoordt ons zoontje. " Kijk maar, hij heeft een piemel." En hij trekt het broekje naar beneden waar warempel een soort van piemeltje te zien is.
***
"Kijk mam, een platgetrapt slakkenhuisje."
"Gelukkig. Zo te zien was de slak er al uit toen het werd platgetrapt."
"Ja. Gevlucht misschien. Voor de oorlog."
***
Ons jongste zoontje probeert de verpleegster in het ziekenhuis te verduidelijken dat hij een pinda-allergie heeft: "Ik mag geen nootjes! Word ik heel dood van!"
***
De jongens spelen samen Wie ben ik?:
"Het is een dier."
"Weet niet."
"Het staat in een wei, maar je kunt er niet op rijden."
"Weet niet."
"En het heeft dikke stinkbillen."
"Papa!"
***
Ons jongste zoontje komt dreigend op me afgelopen met een speelgoedgeweer in zijn hand en een doek voor zijn mond gebonden. Als ik vraag wat dat ding daar doet, antwoordt hij: "Is een boevenslabber."
***
"Goedemorgen, heb je lekker geslapen?"
"Ja."
"En heb je nog gedroomd?"
"Ja."
"Waarvan heb je gedroomd dan?"
"Bedje."
***
Op een dag zeg ik tegen ons jongste zoontje: "Weet jij eigenlijk dat je vroeger in mama's buik zat?", waarop hij verbaasd vraagt: "Maar waarom dan? Had jij mij opgegeten?"
***
Tijdens het avondeten vertelt ons jongste zoontje over zijn dag op de crèche. Hij heeft het de hele tijd over ene Eefje, die wij niet kennen. We stellen wat vragen om te achterhalen of het een nieuw kindje in zijn groep is of een juffrouw. Als hij blijft zeggen dat het 'een meisje' is en geen 'mevrouw', vraag ik: "Maar hoe weet je dan dat het een meisje is?"
"Want die deed de hele tijd knoeien met eten! Heel veel!"
***
Tijdens een feestje wordt duidelijk wat het referentiekader van onze zoontjes is, als ze beiden bloedserieus de jarige toezingen: 'Angry birdsday to you, angry birdsday to you!'
Lees ook Prietpraat deel 1!
Dit artikel is geschreven door Iris. Iris was onze vaste ZeMama-columniste. Ze schrijft nog steeds op haar eigen website Miss Moneypenny Blogs. Neem er een kijkje voor meer hilarische blogs!
