Worsten, modderkorsten en andere seksflaters

Flaters slaan we allemaal weleens. Maar liever niet op seksgebied. Waar het bij andere dingen vijf minuten later al anekdotisch is en dus social media-fähig, is seks toch een territorium waar we ons uhm… liever niet zo blootgeven.

 

Nadat mij een verhaal ter ore was gekomen waarbij iemand bij haar baas per ongeluk over anale seks was begonnen, leek het me wel een leuk idee om eens een kleine rondvraag te doen. En wat blijkt? Niemand komt ongeschonden door het seksleven. Iedereen heeft wel een paar slapstickscenario’s op zijn of haar conto staan...

 

Het nachtkastje
Ook ik. Het stomste dat ik kan herinneren is de keer dat mijn ouders weg waren en ik, natuurlijk, allemaal vrienden had uitgenodigd. Twee van die vrienden vonden elkaar erg leuk en belandden samen in bed. Het bed van mijn ouders. Dat vond ik geweldig voor mijn vrienden - wat leuk dat ze elkaar zo gevonden hadden - dus geen moeite was me de volgende morgen te veel om de sporen op te ruimen. Bed verschoond, stofzuiger erdoor en hop, alles gereed voor de thuiskomst van het ouderpaar. Ik was alleen één dingetje vergeten: het nachtkastje. En Vriend en Vriendin waren me dat even vergeten te zeggen. Ik zie nog de volgende avond mijn vader in bed zitten met een vies gezicht en een suikertang in zijn handen, met daarin een plakpropperig condoom. Ik zie ook voor me hoe ze bediscussieerd hebben hoe dat ding uit het laatje te vissen, en toen logischerwijze de suikertang zijn gaan halen. De vraag “Daniëlle de Mol Moncourt!!! Wat ís dit?!” bekroonde in al zijn onnozelheid het hele gebeuren. Ik zakte huilend van de lach langs de deurpost naar beneden. Dat werkte overigens niet stemmingverbeterend, kan ik je zeggen.
 

De Spoedeisende Hulp en andere blunders
Nee, dan Vriend P.  Als je zoals hij op een grote randstedelijke afdeling Spoedeisende Hulp werkt, deal je dagelijks met de raarste dingen. De opgeduwde en daarna vastgeraakte of verdwenen salamiworsten (Stegeman, dáár hou ik van!), badeendjes en vooral nu - het is er tenslotte het jaargetijde voor - pompoentjes, zijn niet meer op de vingers van één hand te tellen. Dieptragisch en reuzegênant voor de direct betrokkenen, maar in de röntgenkamer altijd goed voor een gulle lach. Je zal er maar mee zitten. Voor zover je dat dan nog kan.

 

Vriendin N. ging ooit met haar toenmalige love interest een stukje touren met de stiekem geleende auto van zijn baas. Een topklasse oldtimer, collectiestuk en heilige koe van de beste man. Op een rustig stuk steeg de opwinding en van het een kwam het ander. Dat vriendlief op het moment suprême even zijn ogen sloot, van de weg raakte en ze in een weiland vol iets minder heilige koeien terechtkwamen, was niets vergeleken bij de uitleg aan politie en later, toen de takelwagen een bemodderde en bekraste oldie vol grassprieten af kwam leveren.

 

Dan hebben we nog vriend L., die op een avond stomdronken - als verrassing - in het bed van zijn vriendin wilde kruipen, maar zich niet realiseerde dat zijn zusje van 17 in dat bed bleef slapen en zijn vriendin helemaal niet thuis was. Hij kroop met een halfstijve tegen haar aan en begon lekker over haar billen te wrijven totdat ‘ie een ijselijke gil hoorde. Needless to say dat familiebijeenkomsten voorlopig een no go waren.  
 

 

Maar de ergste vond ik op internet: een jongen die een condoom met glijmiddel uit zijn jas op de gang was gaan halen omdat het met zijn vriendin erg stroef ging. En niet in de gaten had dat haar ouders ondertussen achterom waren binnengekomen, maar wel vervolgens de woonkamer inliep met een Durex om zijn stijve en de legendarische woorden: “Zo, nu zal-ie er wel in glijden.” Beste introductie ever, vind ik. 

 

Alleen lollig bij een ander
Totdat het mijn kinderen zijn en ik zo binnenkom. Want seksblunders zijn alleen lollig bij een ander, geen vermaak zo leuk als leedvermaak, dus wil je het vooral horen en lezen, maar niet meemaken. En al helemaal niet op je Facebook of Twitter zetten. Daarom luister en lees ik graag en doe ik dat wel voor je.