Amber: 'Ik ben paranormaal begaafd'

Amber (28): “Ik ben altijd al gevoelig geweest; ik was snel overprikkeld. Door mijn omgeving werd ik vaak ‘bijzonder’ genoemd. Ik snapte dat niet; ik voelde me niet meer bijzonder dan een ander en weet het aan slechts karma dat mensen in de bus hun diepste gevoelens met mij deelden tijdens een eerste ontmoeting. Sinds de geboorte van mijn zoon is mijn gevoeligheid sterker geworden: ik maakte met hem mijn eerste zielscontact en dat opende een deur waardoor alles naar binnen sijpelde. Dit waren eerst voornamelijk emoties van mensen, en vlagen van gebeurtenissen die zij hadden meegemaakt. Je kent het zelf wel: je ontmoet iemand en je ziet dat diegene geen makkelijk leven heeft gehad. Bij mij komen er gedachten op over wat er gebeurd is met die persoon en die kloppen altijd. In het begin kon ik alleen mijn gedachten niet altijd makkelijk scheiden van de informatie die ik van iemand binnen kreeg. Hierdoor raakte ik overprikkeld en somber.”

Hoewel Amber wel merkte dat er iets vreemds gebeurde, hing ze er niet meteen het label ‘paranormaal begaafd’ aan. “Tot enkele maanden geleden had ik geen idee waar ik zo geprikkeld van werd. Ik werd gediagnosticeerd met ADHD, wat ook te maken heeft met een overvloed aan prikkels.” Toch bleef Amber zich afvragen waarom haar omgeving haar als ‘bijzonder’ bestempelde en waarom veel mensen hun diepste geheimen met haar deelden, zonder haar te kennen. Het antwoord kwam snel: Amber blijkt contact te kunnen maken met de zielen van anderen.“Ik ontmoette mijn tweelingziel; het diepste zielcontact dat je kunt bereiken. Een tweelingziel is je gelijke, maar in veel aspecten het tegenovergestelde. Het is in de meeste gevallen de persoon waar je altijd magnetisch naartoe zal worden getrokken. Ik ontmoette haar op een feestje en ik kreeg emoties bij haar die ik niet kon plaatsen. Als we elkaar aankeken, kreeg ik alles door van haar; haar boosheid, haar verdriet. Zij werd op haar beurt kalm van mij.”

Het ontmoeten van haar tweelingziel was voor Amber de aanleiding contact op te nemen met een vrouw die meer wist van paranormale zaken. “Ze vertelde me dat ik gaven had waar ik geen idee van had. Alsof ik een gereedschapskist in mijn handen had en elke tang kon uitproberen om te zien wat ik ermee kon. Vanaf die dag werd ik mij bewuster van mijn gaven en is alles heel snel gegaan.”

Amber heeft dus contact met anderen en ‘het hogere’. Maar wat gebeurt er dan precies? “Ik weet en voel dingen van anderen die ik normaal gezien niet kan weten of voelen. Ik kan bijvoorbeeld de aanwezigheid van overledenen voelen. Daarnaast kan ik zielscontacten maken, waardoor ik emoties en gedachtes oppik van mensen. Zielscontact maken houdt in dat je contact maakt op zielsniveau. Wanneer ik dit doe, trek ik iemand op mijn 'frequentie'. Dit gebeurde eerst onbewust, nu kan ik dit bewust. Ik pik dan gedachten en emoties op van de ander en de ander geef ik een stukje van mezelf, waardoor hij of zij zich vertrouwd voelt. Je zou het kunnen zien als een Bluetooth-verbinding: zonder verbinding krijg ik geen informatie binnen en met verbinding wordt er informatie doorgezonden tussen mij en degene met wie ik in verbinding sta. Deze verbinding maak ik op verschillende manieren. Door fysiek contact, een aanraking of door oogcontact, maar het is ook mogelijk door een gesprek te hebben. Doordat ik iemand emotioneel raak met woorden, kan de ander zijn of haar verbinding openzetten.”

Vreemde gebeurtenissen

Vanaf het moment dat Amber zich bewuster is van haar gaven, gebeuren er dingen die ze niet kan verklaren. "Een kennis van mij was enorm verdrietig, omdat haar vader was overleden. Ik vroeg haar, toen we een keer ergens samen buiten zaten, of ze hem weleens voelde. Ze vertelde dat ze witte vlinders zag sinds zijn dood. Mijn been begon te tintelen en heen en weer te wiebelen, zoals altijd als ik ‘iets voel’. Op dat moment keek ik om me heen en waren we omringd door drie witte vlinders. Aan de muur van een aangrenzend huis hing een witte siervlinder. Vlak voor die vlinder stond haar vader, zijn armen over elkaar en tevreden lachend. Ik begon met hem op de automatische piloot te praten. Ik vroeg mijn kennis wat er precies met ‘thee’ aan de hand was. “Mijn vader dronk nooit thee, tot twee weken voor zijn dood. Toen was het alles wat hij dronk.” “Er is een tent op de Rijnkade,” begon ik, “waar ze theeservies hebben, van die sierlijke, zilverkleurige potten. Dronk hij daar zijn thee uit?” Ze begon te huilen. “Er is een zaakje op de Rijnkade dat om dat servies bekend staat. Ik zat er thee te drinken, toen ik hoorde dat mijn vader zou overlijden.”

Amber staat dus, na het ontdekken van haar gaven, heel open voor energieën. In het geval van de overleden vader van haar kennis, had ze te maken met een goede energie. Toch komt ze ook weleens in minder positieve sferen terecht. "Ik liep een keer op een trap, waar ik altijd struikelde over dezelfde trede. Ik liep in een energie die mijn lichaam blokkeerde. Ik ben gaan zitten en heb gewacht tot ik wat doorkreeg. Ik voelde pijn, verdriet en mijn schouders begonnen vast te zitten. Ik voelde druk op mijn borst en mijn kaken klemden zich op elkaar. Ik ben opgestaan omdat het niet goed voelde en daarna werd ik heel emotioneel. Inmiddels is de energie naar het licht; ik voel hem niet langer in het pand. Jarenlang hebben de klokken in het gebouw stilgestaan, ook na het verwisselen van batterijen. Sinds ik de geest heb overgebracht, lopen ze weer."

Amber houdt haar gaven niet voor zichzelf; ze zet ze ook in voor anderen: “Ik gebruik ze als het goed voelt; als ik er energie voor heb. Omdat ik er nog niet zo lang mee bezig ben, moet ik goed grenzen aangeven, zowel aan mezelf als de energieën die me benaderen. Het doorgeven van boodschappen van overledenen vraagt veel van me en ik heb ook echt de tijd nodig na een reading weer op te laden. Het maken van contact met de zielen van anderen doe ik de hele dag door; ik doe dit namelijk mijn hele leven al en dus kost het me minder energie.”

Naast het overbrengen van boodschappen van overledenen, zet Amber haar gaven ook in op haar werk. “Ik werk met kinderen en kan met mijn gaven aan hun behoeftes tegemoet komen. Zo was er een meisje dat overal aan zat; alles wat op tafel lag, pakte ze. Later kreeg ik door dat ze geen idee had van wat speelgoed was en wat niet. Nadat we haar het hadden uitgelegd, kwam ze na maanden tot spelen.”

Tot slot helpt Amber mensen die in een moeilijke periode zitten. “Ik geef boodschappen door van overledenen om nabestaanden het laatste zetje geven hun leven weer op te pakken. Of ik help mensen om iets los te laten wat ze niet kunnen veranderen. Zo coach ik mensen door hun scheiding heen, praat ik met mensen die niet over hun ex heenkomen en ik heb contact met depressieve mensen die niet kunnen veranderen hoe ze zich op dat moment voelen.

Hoewel ze veel met paranormale verschijnselen bezig is, is Amber nooit bang om vervelende dingen tegen te komen. “Ik ben altijd bang geweest voor geesten, maar ik ben nu sterk genoeg om het goede van het kwade te onderscheiden. Met het paranormale bezig zijn voelt daarnaast vooral als thuiskomen; ik heb een soort rust in mezelf gevonden sinds ik me bewust ben van mijn gaven. Ik leer onder andere mijn angsten los te laten en vrede te hebben met mijn ziel en negativiteit van andere mensen bewust op afstand te houden."

Het paranormale en haar gaven spelen dus een grote rol in Ambers leven, al is ze er niet altijd mee bezig. “Ik ben intuïtief; als ik voel dat ik mijn gave moet gebruiken, zet ik mijn paranormale ‘knop’ aan. Dit kan iedere dag zijn, maar hij kan ook een paar dagen uitstaan.”  
Blijven ontwikkelen
Op de vraag of Amber iets professioneels zou willen doen met haar paranormale gaven, reageert ze twijfelachtig: “Ik weet nog niet in hoeverre ik mijn gaven zal ontwikkelen. Ik moet eerst meer in mezelf gaan geloven.” Met dat ontwikkelen is ze in ieder geval veel bezig: “Ik leer elke dag, hoofdstuk voor hoofdstuk. Van het maken van contact met andere zielen en overledenen, tot het overbrengen van zielen naar het licht. Ik ervaar en leer iedere dag wat nieuws.”

Lees ook onze andere real life-verhalen.

Wil je ook je verhaal aan (de leZeressen van) Ze.nl vertellen? Stuur dan een mailtje naar karin@ze.nl o.v.v. real life verhaal.