ZeTest: Een jaar lang geen alcohol

“Wil je een wijntje?” “Nee, dank je wel.” Ik ga veilig voor een Spa Rood of wat water met citroen. En niet voor een keertje, maar voorlopig. Ik heb namelijk besloten een jaar geen alcohol te drinken. Mijn bevindingen lees je hier!

Het is februari 2012 als ik het zat ben: alcohol drinken. Of ik soms iedere dag bezopen ergens aan een tap hang? Nee. Maar ik merk wel dat een wijntje of drie zo gedronken is: ik drink er eentje bij het eten, nog eentje erna en ach, omdat het zo gezellig is, doe ik er nog een op de bank. Dit doe ik niet iedere dag, maar als ik erover nadenk, sluipt het drinken van wijn er zo wel in. Daarnaast word ik eigenlijk helemaal niet zo gezellig van drank. Het hoort ontspannend te werken, maar ik word er eerder vervelend loom van. Als ik daarnaast te horen krijg dat ik medicijnen moet slikken die niet goed combineren met alcohol (‘het kan wel, maar pas er mee op’), weet ik het zeker: ik ga voor (in ieder geval) een jaar stoppen met drinken. 
 

 

Knop om

Net voor ik het besluit neem om in ieder geval een jaar niet meer te drinken, denk ik aan of ik het moeilijk zal krijgen. Doordeweeks, zo verwacht ik, zal het me vrij makkelijk afgaan. Maar op feestjes? Verjaardagen? Als er iets te vieren valt, zoals een nieuwe baan? Dan niks, concludeer ik uiteindelijk. Dan is het gewoon een feestje, verjaardag of nieuwe baan vieren zonder alcohol. Vanaf dat moment gaat er een knop om: drinken is gewoon geen optie.

Reacties

Als ik de mensen in mijn omgeving vertel dat ik een jaar stop met drinken, reageren ze, tegen mijn verwachting in, enorm laconiek: “O, wat goed van je! Succes ermee. Gaat wel lukken toch?” Geen: “Ben je gek geworden?” of: “Ja, tuurlijk. Ik spreek je wel weer op je verjaardag.” Nee, het volste vertrouwen krijg ik. Sterker nog: mijn familie en vrienden willen graag rekening houden met mij op feestjes en vragen voor iedere verjaardag wat ik voor alcoholvrije drank drink, zodat ze dat in huis kunnen halen. Vervolgens staat er tussen de toastjes, stinkkazen en flessen Chablis, altijd een fles alcoholvrije bubbelrosé, waar soms nog gezellig iemand van meedrinkt ook. Conclusie? Mijn omgeving maakt het me in ieder geval allesbehalve moeilijk!
 

 

Effecten

Vanaf de eerste maand dat ik gestopt ben met drinken, krijg ik veel vragen. “Merk je verschil met toen je wel dronk?”, “Heb je last van ontwenningsverschijnselen?” en: “Zijn er al momenten geweest waarop je het moeilijk hebt gehad?” Ja, ik merk zeker iets! Ik voel me wat energieker, frisser en slaap ’s nachts beter door (wat natuurlijk ook bijdraagt aan mijn energielevel). Als ik een paar maanden bezig ben, merk ik ook dat mijn broeken wat losser zitten. Daarnaast heb ik iets minder last van puistjes en lijkt mijn huid minder droog.

 

Last van ontwenningsverschijnselen heb ik gelukkig niet. Ik weet niet hoeveel je daarvoor moet drinken, maar het lijkt me knap vervelend als je de eerste dagen zwetend en met een bonkend hoofd moet zien door te komen.

 

Momenten waarop ik het moeilijk heb, zijn er eigenlijk niet. Ik ben zo vastbesloten niet te drinken, dat het steeds meer uit mijn systeem lijkt te gaan. Op borrels grijp ik automatisch naar de cola, en als ik naar een feestje bij iemand thuis ga, krijg ik van tevoren standaard de vraag wat voor alcoholvrij drankje ik de vorige keer ook alweer dronk, zodat het voor me gehaald kan worden. Ook als anderen drinken, sta ik er rustig met mijn Spa Rood naast. Ik vind het niet erg hoe de mensen om mij heen zich meer en meer amuseren met drank op (eerder: hilarisch), want ik heb het er zelf ook niet minder leuk om. Daarnaast maakt het vooruitzicht dat ik de volgende dag zonder kater wakker word, me eigenlijk alleen maar blij.
 

 

En nu?

Ik had verwacht dat het niet meer drinken van alcohol toch wat moeilijker zou zijn. Niet omdat ik buitensporig veel dronk, maar wel omdat het zo normaal leek, een gezellig wijntje op een terras, of een bijpassende wijn bij dat gerecht, of gewoon, een glaasje bij een goed gesprek op de bank. Ik dacht dat ik dat heel erg zou gaan missen, dat door dit allemaal met een ijsthee te doen, de glans er een beetje af zou gaan.

 

Maar dat ging het niet.

 

Sterker nog: door geen alcohol meer te drinken, was ik veel meer bij een gesprek aanwezig. Daarnaast werd ik geen dag met een kater, droge mond of licht schaamtegevoel wakker, sliep ik dieper en ging ik me uiteindelijk gezonder voelen.

 

Geen alcohol drinken heeft me dus niets afgepakt, maar juist dingen opgeleverd. Nee, het is niet zo dat ik nu veel kilo’s kwijt ben, 200% meer energie heb dan voorheen en één en al gezondheid uitstraal. Ik voel me ‘gewoon’ beter. En dat is al meer dan genoeg!

 

Dus? Ik ga voorlopig lekker door met geen alcohol drinken. Op een wijnvrij 2014; sprankelend maak ik het zelf wel!