Namen die een beetje ongelukkig gekozen zijn
Een van de dingen die ouders weleens over het hoofd zien in de blijdschap over hun roze wolk, is hoe hun spruit in wording later gebukt kan gaan onder hun naamkeuze.
Want als je niet goed nadenkt, kan dat behoorlijk raar uitpakken. Op verschillende manieren. Lees, huiver en wees blij met je eigen ouders die hun hoofd er wel bij hielden.
Fout 1: Nomen est omen
Je hebt iemand voor ogen die je bewondert. Die uitstraling wil je je kind ook graag meegeven. Of je wil een karakter benadrukken. Er zat vroeger een meisje in mijn klas dat Marilyn heette. Mooie naam, en het is duidelijk wat haar ouders voor ogen hadden; een wulpse, blonde bombshell. Alleen, Marilyn groeide uit tot een elfje. Piekhaar dat alle kanten uitgroeide behalve de goede, een guitig gezicht vol sproeten en een lijfje zo dun als een potlood. Had ze, weet ik veel, Puck geheten, was er niets aan de hand geweest. Nu verwacht je toch iets anders. Dat is komisch bij een Chihuahua die Brutus heet, bij mensen iets minder.
Fout 2: Je internationale carrière strooit roet in het eten
Ook waar gebeurd. Je wil je kind een degelijke, Hollandse naam geven, want je werkt in België. Beetje hechten aan je roots, niks mis mee, dus je noemt hem Jonas. Zelf heet je Prins. Alleen, in België draaien ze alles om, de achternaam komt voor de voornaam. Overal. Op zowel post als ID. Zonder komma. Maar goed, Prins Jonas zal er nog om kunnen lachen, Willem Boer niet zo, denk ik. Voor die laatste hoop ik echt dat Yvon Jaspers geen Belgische spin-off gaat maken. Na de zoveelste grap zal 'ie hooguit nog lachen met kiespijn.
Fout 3: Spreek de naam eens uit
In het Engels, bijvoorbeeld. De Friese Fokje Modder ( bestaat echt!) zie ik voor me als een struise boerin op haar terp. Daar kan ze ook het beste blijven, want ik zie de gezichten al voor me als ze zich in Amerika voor moet stellen. Maar ook in het Nederlands alsjeblieft: Beau Ter Ham zal het hier ook niet gemakkelijk hebben.
Fout 4: Afkortingen zijn ook belangrijk
Mensen, denk er in Godsnaam aan dat namen ook afgekort worden tijdens het roepen. Dus als je gezegend wordt met de naam Toya: prachtig. Ook Toya zat bij mij in de klas. We noemden haar To. Alleen lullig dat haar achternaam Maat was. Rood kun je dan bij voorbaat uitsluiten van je kledingkeuze.
Fout 5: Initialen!
Ook handig voor ouders in spé: check even de initialen. Want ik denk dat Bart Hansen en Willem Custers best blij zijn met hun naam, maar evengoed wat schuchterder zullen zijn als ze hun beginletters moeten noemen. En plak die zelfs even aan de achternaam: S.M. Kelders zal haar middelste naam toch vaker liever weglaten.
Ach, je kunt er maar beter lol van hebben. Zo vormt ons gezin op het oog een soort bedrijvenconglomeraat, als we iets sturen of beantwoorden. Met een partner die Vincent heet, en kinderen met de namen Merlijn en Melchior, zien kerstkaarten er al snel uit als een olijke reclame-uiting en het volgende wens ik jullie dus ook allen toe:
Heel veel goeds van V&D en M&M!
Lees ook de vorige columns van Daniëlle!
Daniëlle de Mol Moncourt (1969) geniet ervan met een knipoog naar dagelijkse dingen te kijken. Ze is moeder van twee hevig puberende zonen - waarbij ze die knipoog meer dan hard nodig heeft -, schrijfster en journalist. Buiten dat houdt ze van sporten, heeft ze een hardnekkige chocoladeverslaving en wijst ze een lekker wijntje ook niet af. In haar columns observeert ze mensen, de dingen die ze doen en waarom ze dat doen. Wat drijft ze? Een enorm gebied dat haar verbeelding steeds weer opnieuw prikkelt. Over haar sportavonturen schrijft ze op haar blog serendipityddmm.blogspot.com.