Het mysterie Kate Moss

Kate Moss is al een eeuwigheid de ongekroonde koningin der topmodellen. Dat is knap voor iemand die zo zwijgzaam is als zij. Of is dat juist de reden van haar populariteit?  
 

Kate Moss is bovengemiddeld mooi en heeft op haar veertigste nog steeds een fantastisch lichaam. Een lichaam dat weliswaar in stand wordt gehouden met een dieet van wodka, cocaïne en een minimum aan voedsel want ‘nothing tastes as good as being skinny feels’. Nou Kate, dan heb je nog nooit de salted caramel van Tony Chocolonely geproefd. Persoonlijk luister ik nog liever naar geprevel over moerbeien, boekweitmeel en tarwegrassap dan naar types die helemaal niet eten. Anyway. Wat ik wil zeggen is dat de verafgoding voor Kate mij een beetje ontgaat.  
 

Overgewaardeerd
Het ligt aan mij, want iedere keer wanneer ik roep dat ik Kate Moss een tikje overgewaardeerd vind, kan ik rekenen op een hausse aan verontwaardigde reacties. Kate is knap, maar niet bijster veel knapper dan de gemiddelde Nederlandse deerne. Ze doet het leuk op foto’s, maar dat is ook wel een minimale vereiste voor een model. Desalniettemin zijn in de afgelopen twintig jaar al tig exposities aan haar gewijd en schrijft het modevolk blaadjes en blogs vol met jubelzangen over haar. Het enige wat ik zie is een enigszins ongewassen blondine die je al jaren kunt uittekenen in een uniform van skinny jeans, motorlaarsjes en leren jasjes. Niks mis mee, maar ook niet echt spannend. Het is de Kalverstraat-look bij uitstek, maar als Kate het draagt is het shabby chic en bombardeert Vogue haar tot stijlicoon. 
 

Cocaine Kate
In 2005 werd Kate betrapt met een lijntje coke. Het werd een groot uitgemeten schandaal wat Kate haar contract met Chanel en H&M kostte en haar de bijnaam ‘Cocaine Kate’ opleverde. Haar cokeneusje betekende echter allesbehalve einde carrière. Sterker nog, sindsdien is haar salaris verdubbeld. Haar populariteit neemt alleen maar toe terwijl ze nooit tekst en uitleg gaf over het incident. En dat is meteen haar geheim: Kate praat niet. 

De meeste mensen weten amper hoe haar stem klinkt. Interviews geeft ze zelden en hoewel iedereen wil weten hoe haar privéleven eruit ziet, moeten we het doen met paparazzikiekjes en een enkele loslippige vriend. Dat maakt haar mysterieus. We vermoeden dan wel dat ze iedere avond wijn slempt en in de lampen hangt met haar posse, maar voor hetzelfde geld brengt ze haar weekenden al rummikubbend in een onesie door.
 

Een grote echoënde vlakte
Niemand die het zeker weet, want geen haar op haar hoofd die erover piekert haar hobby’s met ons te delen. Ze heeft een Instagram-account dat beter verborgen blijft dan het gemiddelde staatsgeheim. Dat is allemaal reuzeslim, want juist daarom is ze nog steeds interessant materiaal voor journalisten. Bovendien is het een veilige strategie, want wat nu als blijkt dat ze eigenlijk helemaal niets zinnigs te melden heeft? Als achter dat fraaie neusje een grote echoënde vlakte huist? Dan is ze de sjaak, want tegenwoordig wordt van een model naast bloedmooi zijn ook een persoonlijkheid verwacht. Kate is heus geen dom gansje, maar als haar karakter ook maar iets kleurlozer is dan het beeld wat van haar geschetst wordt, is de lol er snel vanaf.
 

Hoewel ik de Kate-hysterie nog steeds overdreven vind, kunnen we wel iets van haar geheimzinnigheid opsteken. In een tijd van selfies en belfies ligt het risico tot oversharen op de loer. Een ongenuanceerde mening is in het heetst van de strijd zo gepost en een sextape ligt met een beetje kwade wil in no time op straat. Geloof me, daar word niemand leuker van – zelfs niet als je achternaam eindigt op Ardashian. 
 

Ps. Kate, geef me je adres en ik stuur je een paar Tony Chocolonely-repen op. Je wordt er dik van, maar het is een stuk gezonder dan coke.

Lees hier de vorige showbizzcolumns van Susan!