Geheimen van een webcamgirl: Privacy

Vele van jullie gaan er vast vanuit dat ik geen Nanda heet (in het echt). Ondanks dat luister ik naar deze naam en noemen (branche)collega's mij ook gewoon Nanda. Het is een ongeschreven regel om elkaar bij de artiestennaam te noemen.

 

Het is de bedoeling, dat ik naast mijn werk ook nog een privéleven heb. Helaas valt dat regelmatig in het water en kom ik steeds meer tot het besef dat er vrij weinig nog 'privé' is rondom mij. Het is een feit dat je in de 'entertainmentbranche' een dubbelleven hebt.

 

Een dubbelleven, en soms noem ik het géén leven. De planning in mijn agenda is dagelijks anders. Het ene moment ben ik hard aan het werk om alles (goed) te regelen rondom mijn bedrijf, plaats ik vacatures en werk ik een hele berg mail weg. Later op diezelfde dag sta ik in mijn stoute hakken 'het meisje' te zijn. 's Avonds laat refresh ik de mailbox weer. Ondertussen kijk ik op de klok en kom ik tot het besef dat ik écht naar mijn bed moet om heel gauw te slapen.
 

 

Privé inbox
De volgende ochtend word ik rustig wakker met koffie en een ontbijtje achter de laptop en tref ik in de inbox van mijn privé social media-pagina een bericht van een man. "Hoi dame, alles goed? Ik stuur je even een bericht want ik ken je ergens van", met een knipoog-smiley en zijn naam eronder. Ik bekijk zijn profiel en zie meteen dat we een gemeenschappelijke 'kennis' hebben waar ik weleens een reactie plaats onder zijn vele foto's. De man (in mijn ogen nog steeds een klant) is echter een leuke, aardige, respectvolle en 'goede' klant van 32 jaar. Hij is single en woont blijkbaar niet ver van mij vandaan. Daarom voor mij des te belangrijker om niets los te laten over mezelf en mijn privésituatie c.q. leven. ‘Kletsen’ met klanten in deze vorm valt voor mij in het hokje 'lastige situaties'. 

 

Ik merk ook dat elke (branche)collega er een eigen mening over heeft. De één zou in deze situatie het 'flink aanpakken en uitmelken'. "Bouw vooral een band op, vertel wat (verzonnen) dingen over jezelf en laat hem vooral naar je werk komen voor een afspraak. Als je het goed speelt haal je er megaveel geld uit." Zo schudde mijn andere collega haar hoofd. "Afkappen! Voor je het weet wordt ‘ie verliefd op je en denkt hij je gratis te kunnen doen onder het mom dat jij hem daar de ruimte toe gaf. Je bent net van je stalker af, je moet dit niet willen."
 

 

Wat deel je wel en wat deel je niet?
Dat is waar, ik ben net een goede maand van mijn stalker af. Het was erg heftig en ga omwille van mijn privacy er niet te diep op in. Zoiets gun je niemand! Ondanks dat het niet 'mijn schuld' is (lees: de dader was serieus een creep!) heeft het mij wel aan het denken gezet. Wat deel ik wel en wat deel ik niet? De 'goede klanten' hebben vaak onder de 'kwade klanten' te lijden, zo ook in deze situatie en ook mijn trouwe bezoekers van mijn website.

 

Hoe het uiteindelijk uitpakt met hem weet ik niet. Wel had hij er begrip voor, dat ik weinig tot niets kwijt wil over mijn werkzaamheden en over mezelf. Tsja, de algemene prietpraatjes blijven dan over.

 

Een aantal dagen later, was ik ingeschakeld om een uurtje te webcammen tot ik het geluid hoorde van een inboxbericht, op mijn privé social media pagina. Tussendoor keek ik gauw en zag ik dat hij het was. "Ik zie dat je online bent op pagina huppeldepup, zou ik met je mogen webcammen of vind je dat geen prettige situatie?" Ik liet hem weten dat hij tegen een betaling altijd welkom was, maar ik niet zo lang online bleef. Het was een spannende chat en hij had zijn webcam ook aan.

 

Het is een persoonlijke benadering en stiekem ben ik benieuwd of het zijn vruchten afwerpt. Ik zal het vanzelf meemaken!