Get uncomfortable: Ask for help

Tijdens mijn vorige missie voor een oncomfortabel(er) leven heb ik rare dansjes gedaan en voornamelijk mezelf totaal voor lul gezet. Deze week een iets serieuzere noot; anderen om hulp vragen. O, shit. Help..?

 

Laat ik er maar eerlijk voor uitkomen. I suck at it. Het hele idee van ‘create your own succes’ heb ik vroeger iets té letterlijk genomen. Waardoor het openen van een niet te openen deksel een missie tegen m’n eigen ego is geworden. Want verdomd dat ik het even aan m’n vriend vraag. Wat hij overigens hilarisch vindt. En vol leedvermaak bekijkt vanaf de bank. En wacht totdat ik paars zie en snel mompel: "Openen?” 
 

Contract niet verlengd
Dat ik soms om hulp móet vragen is wel duidelijk. Maar ik wil er gewoon niet altijd aan geloven. Zoals op het moment dat ik te horen kreeg dat m’n contract niet werd verlengd en ik opeens in de WW belandde. Om het netjes te zeggen: balen. Heel flink balen. En voor als jij momenteel hetzelfde meemaakt: ik voel met je mee. Maar ja, wat dan? Als een malle nieuwe vacatures bekijken natuurlijk. Maar jezus; na een paar weken browsen heb je het gevoel dat je elke rotvacature van – de vacaturesite – ‘Indeed’ uit je hoofd kunt opdreunen. 
 

Hulplijnen inzetten
Zoals je zult begrijpen zette ik bij deze situatie geen ‘extra hulplijn’ in. In plaats van al mijn slimme, grappige vrienden en kennissen om hulp te vragen dacht ik dat Indeed geen geheimen voor mij heeft – laten we eerlijk zijn: dat heeft het ook niet – en dat ik zelf een goede brief kan schrijven. Kan ik ook. Maar zelfs ik moet toegeven dat m’n vrienden weer bekend zijn met andere bedrijven en met een frisse(re) blik naar de geschreven brief kijken. Toch maar die hulplijn inzetten dus.  
 

Ik startte met mijn mede-werkloosheidsgenoot ‘P’. Samen begonnen we met een bijna wekelijks ritueel om in een koffietent aan onze sollicitatiebrieven te werken (of suf voor ons uit te staren; het lag een beetje aan de dag). Na een tijdje vertrouwde ik hem het lezen van een sollicitatiebrief toe. A big deal, want ik vind dat de inhoud hiervan behoorlijk persoonlijk is. De eerste adviezen kwamen binnen en na een tijdje werd het steeds normaler om een mailtje met als onderwerp ‘Help!’ te versturen. Dankzij zijn tips wist ik net de missende punten op de i te zetten. En andersom hij hopelijk ook.
 

Help
Inmiddels heb ik de afgelopen weken nog een paar andere vrienden gevraagd om me in te lichten over potentieel te gekke bedrijven. En een andere vriend heeft ook een brief mogen lezen. No biggie. Ahum. 

Maar laat ik nu pas echt uit m’n comfort zone treden door het hier zwart op wit neer te zetten. Ja, ik ben werkloos momenteel. It sucks. Big time. En ik heb hulp nodig. Weet jij nog een te gek bedrijf waar ik perfect bij zou passen? Of bevind jij je in dezelfde situatie en wil je ervaringen of ‘you are pretty fucking awesome’ quotes delen? You know where to find me!