6 redenen waarom we moe worden van shoplogs

Natuurlijk, wij kennen ook de intense vreugde van het uitpakken van onze twintig H&M-tasjes als gevolg van een middagje shoppen. En zo trots als we zijn laten we die koopjes gelijk thuis aan onze parkiet zien. Maar dat het pleepapier bij de Action in de aanbieding was en dat we vanwege onze heftige diarree dus maar flink hebben ingeslagen, dat interesseert hoogstens onze bezorgde moeder. En niet het hele internet. Gevalletje van too much information.

Tja, shoplogs. You hate them or you love them. Nu voelen we geen intense haat bij het zien van een shoplog over de nieuwe sokkencollectie van de Wibra, maar we zien door de shoplogs de winkels niet meer. Kortom, we zijn shoplogmoe en dit is waarom.

Een shoplog is eigenlijk een veredelde vorm van opscheppen.

Een uitzondering daargelaten, maar stel je de gemiddelde vrouw eens voor. Lege portemonnee, eeuwige drang om te shoppen, maar toch met maar twee items uit de sale thuiskomen, omdat er anders ’s avonds niet warm gegeten kan worden. Als je dan een shoplog ziet waar het totale bedrag meer bedraagt dan jouw maandsalaris, dan worden we depressief. Slecht voor ons humeur dus.

Tijdens die 9:45 minuten kunnen we dertig andere dingen doen

Waarom we wel hersenloos een halfuur naar de perikelen van Roy Donders kunnen kijken, geen idee, maar een paar minuten staren naar een shoplog wordt ons iets te veel. Net zoals dat je opeens genoeg hebt van kattenfilmpjes. Klaar. Over. Liever lakken we onze teennagels allemaal in een andere kleur, ruimen we de vaatwasser in op chronologische volgorde of leren we ons konijn geluid te maken.

Gratis reclame waar we niet op zitten te wachten

We worden er al ongeduldig van tijdens de pauze van Goede Tijden, laat staan dat we vrijwillig honderdduizend merken voorbij willen zien komen waarvan de producten allemaal ‘het einde zijn' en ‘precies wat je nodig had’. Reclame, we herkennen het zodra we het horen, zien en ruiken. En we houden er niet van.

Het is gewoon die goeie ouwe tijd waar we naar terug verlangen. De tijd vóór de shoplog, het stenen, niet zo digitale tijdperk waarin je gewoon je buurvrouw een dik compliment gaf over haar bloemetjesjurk en tegelijkertijd vroeg waar ze ‘m vandaan had. Zo simpel was het. Daar hoefde geen YouTube-filmpje voor gemaakt te worden.

Het is nu eenmaal boeiender wat we zelf kopen dan wat jij hebt gekocht

Laten we eerlijk zijn, we blijven nu eenmaal mensen. En zo egoïstisch als we allemaal zijn, zijn we meer geïnteresseerd in wat we zelf nieuw hebben gekocht, dan in wat een ander heeft aangeschaft. Kijk, zolang het post-its zijn van de HEMA die in een shoplog voorbijkomen, en niet de onderbroek van Ryan Gosling, zijn we gewoon not interested. 

Lief dagboek

Eigenlijk zit je gewoon lekker in het niets een soort live dagboek op te nemen met een shoplog. Want of de kringloopwinkel of de Zara nou is leeggehaald, je kunt er donder op zeggen dat tijdens een shoplog je gelijk ook een sneak peek krijgt in iemands persoonlijke leven. Als is het maar een kleine opmerking dat je die zonnebloemolie van de supermarkt zo lekker universeel kan gebruiken met je lover. Ofzo. 

Parodie

Maar hier kunnen we dan wel weer om lachen. Mannen: jullie hebben het begrepen.