20 dingen die we denken als we in de kappersstoel zitten
Daar zit je dan. Met je Rapunzel-lokken op stoel zes bij Bregje. Zenuwachtig? Beetje maar. Alle tips over hoe je een ramp bij de kapper voorkomt heb je immers doorgelezen. Eh... tikkeltje aanstelleritis?
"Oké. Daar gaan we."
"De puntjes. De puntjes. Alléén de puntjes."
"Nee, nee, NEE! Niet zoveeeeeeeel!"
"Whoops. Rechtzitten. Blijf rechtzitten."
"Hoe zit het haar van Breg eigenlijk? Wauw mooi. Zo verzorgd. En fraaie highlights ook."
"Zo wil ik het ook! Nee, zo wil ik het niet. Ik wil het zoals mijn Pinterest-voorbeeldje."
"Had ik maar het haar van de vrouw in dit haarmodeblad. Of van Gisele Bündchen. Of van Lauren Conrad. Of..."
"Zal de kapster haar haren zelf knippen? Best knap als ze dat zelf doet. Of zal ze het door één van haar collega's laten doen?"
"Heeft ze eigenlijk wel goed naar mijn voorbeeld gekeken?"
"Zal ik zeggen dat er meer vanaf mag? Nee, volgende keer misschien. Misschien!"
"Daar liggen ze dan. M’n dooie punten."
"Ok. Doei."
"Kapsters zijn eigenlijk ook semi-psychologen. Ik bedoel: die vrouw op 9 uur heeft in de tijd dat ze werd gekleurd haar break-up tot diep in detail verteld. En wat haar beste vriendin Maike, die nu haar beste vriendin niet meer is, daarmee te maken heeft."
"Jeuk, jeuk, jeuk!"
"Gioeeeww. Daar glijdt er weer eentje van mijn cape."
"Mijn cape die retestrak zit trouwens. Kan dat niet wat losser?"
"Wauw. Mooi, die versgeknipte pixie cut bij die vrouw naast mij. Zo'n kort koppie zal mij natuurlijk nooit staan. Helaas."
"Wel of geen spiegel van achteren, ik zeg toch wel dat ik het mooi vind."
"Ach. Ik moet het gewoon thuis nog even zelf doen. En zonder die plakkerige wax. Maar met mijn vertrouwde Wella."
"Waarom heb ik voor die paar afgeknipte dooie punten 50 euro betaald? Volgende keer weer naar de Brainwash."
