Geheimen van een webcamgirl: Klacht

In mijn make-upspiegel kon ik het grote gat in mijn kies bewonderen. Ook zat ik er steeds met het puntje van mijn tong in te poeren. Ik had een typische smaak in mijn mond en rook naar lauwe bloemkool. En da's best lastig als klanten met mij willen zoenen. 

 

Afgelopen week vertelde ik aan elke klant dat ik liever niet (tong)zoende omdat ik een gat in mijn kies had. “De afspraak met de tandarts staat al vast”, zei ik op mijn meest zielige doch duidelijke toon en... uiteraard bracht ik dit tactisch ná de betaling, zodat ik wist dat hij niet terugkrabbelde.
 

 

Officiële klacht
Niemand maakte er een probleem van, dacht ik. Totdat ik mijn mailbox op een avond doornam en de naam van een vaste klant ertussen zag staan. Bam! Ik had mijn officiële eerste klacht binnen. B. komt al járen zo'n twee keer per maand bij mij. Het is een gescheiden man van middelbare leeftijd, die verslaafd is aan seks. Hij werkt op kantoor en onder zijn nette pak heeft hij erg veel tattoos en piercings. De meest debiele dingen heeft hij permanent op zijn lijf gezet. De seks die ik met B. heb is matig. Hij wil al jaren oraal bevredigd worden óp de bank terwijl hij zit. Daarna wil hij mij verwennen en dan, is het tijd om flink tekeer te gaan in hetzelfde standje wat 'wij' al jaren doen. Regelmatig vraag ik B. of hij eens wil variëren met iets. Zijn antwoord is kort en krachtig: nee.
 

Daarom voelde het als een klap in mijn gezicht, toen ik zijn mail opende waarin B. liet weten dat hij 'zwaar teleurgesteld was' omdat ik 'er de laatste tijd niets van bakte' en 'ik maar wat deed'. Huh? What? Oh my god! Ik voelde mij persoonlijk voor schut gezet. Waarom moest hij dit mailen? Waarom kon hij het niet tegen mij vertellen? En daarbij, ik ken mijn kwaliteiten en ik ben écht niet saai en zomaar wat aan het doen!
 

 

Best lastig
Daarbij is het nogal lastig. In mijn branche bestaat er geen boek met handleidingen waarin staat hoe ik mijn werk uit dien te voeren. Ik werk voornamelijk vanuit mijn gevoel en vraag aan mijn klanten of ik het goed doe want elk lijf is anders, en ieder heeft zijn eigen voorkeur. En, de klant is koning maar in hoeverre ga je mee in een klacht? Dat van mijn kies kon ik weinig aan doen. B. had ook zijn mond kunnen houden en op een bekend forum kunnen spuien over 'hoe vreselijk slecht' ik ben en dat had ik misschien kunnen merken in het aantal boekingen. Dat heeft B. niet gedaan. Al had hij mij ook even persoonlijk kunnen bellen of... nou ja, voorlopig heb ik even geen behoefte om met hem te daten.

 

Eerst maar even rustig aan doen de komende dagen want ben nog steeds misselijk en beroerd van de verdovingen van de tandarts. Hebben jullie weleens een klacht gehad en hoe gingen jullie daarmee om? Ik lees het graag!