Goedemorgen meneer ?Poesje?,

Daar reed ik dan. Op de fiets. Onderweg naar de stad. En terwijl ik voor het stoplicht stond te wachten, viel mijn aanwezigheid je op. Dus dat liet je me weten. Met de woorden: “Hé pssssssssssst… poesje. Kijk eens. Hierboven.”

 

Semiverbaasd wachtte ik tot er een poes naar boven ging kijken. Totdat je verder ging met woorden over een mooi jurkje en 'of ik niet even gezellig naar boven kom voor een privéfeestje'. Aha. Toen ging pas het lichtje branden. Ik ben ‘poesje’.

 

Grommen
Als ik daadwerkelijk een poesje was geweest, waren m’n nekharen recht overeind gaan staan. Inclusief dikke staart, grommende geluiden en het slijpen van m’n nagels. Klaar om recht in het raamkozijn (lees: je gezicht) te springen. Helaas, ik ben geen poes, maar heb er één. En grommen kan ik ook.   

 

Want hoewel het natuurlijk een fijne veer in je reet is, wanneer wildvreemden een complimentje maken (je ziet er mooi uit, sexy jurkje, jouw vriend boft maar etcetera), waren jouw woorden enigszins… bijzonder.  En dat bedoel ik niet negatief hoor. Afwijken van de menigte is helemaal 2014. Maar wanneer je een vrouw aanspreekt, is het toch een soort van belangrijk dat je even nadenkt over wat je tegen haar wilt zeggen. 
 

 

Het hele 'psssst'-ding
Zo snappen de meeste vrouwen dat hele ‘psssst’-ding niet. Ik bedoel, moeten we dan omkijken, je mee uitvragen, een kopstoot geven of snel doorlopen? Er zijn te veel opties. Zo’n grote keuzemogelijkheid kan een vrouw helemaal niet aan. Dus kiezen we vervolgens altijd de optie die jij niet voor ogen had. Niet doen dus. 

 

Over het algemeen zijn vrouwen ook niet al te wild over het woord ‘poesje’. Het is een beetje kleinerend. Noem ons gewoon een leuke/lekkere/mooie meid. Of als het echt niet anders kan: poes. We zijn immers allemaal volwassenen. Wij zeggen ook niet dat jij een piemeltje hebt. Vind je ook niet leuk. 

 

Maar vat dit niet op als een feministisch dingetje. Dat is het totaal niet. Jij werkt nu eenmaal straks (wanneer je eindelijk die baard kunt  laten groeien) 40 uur per week. En ik moet later iets ter grootte van een watermeloen uit dat ‘poesje’ persen. C’est la vie. Doen we niet moeilijk over.

Flinke tijger

Maar poesje of niet. In deze meid schuilt een flinke tijger met een beter uithaalvermogen dan de gemiddelde huiskat. Dus misschien een beetje beter nadenken over deze hele 'poezenkwestie' de volgende keer. Dickhead.