Geheimen van een webcamgirl: In het sprookje geloven

Het was een maandagavond en ik was online bezig om alle advertenties aan te passen voor m’n bedrijf. Ik klikte wat pop-ups weg over webcammen. Ik bedacht mezelf dat ik best een uurtje vrij had om in te loggen. 

 

Dit deed ik dan ook bij een 'ouder' platform. Bij hen krijg je meer betaald, als je aanbiedt om ook met je bezoekers te daten. Huppateee! Twee vliegen in één klap dus. Aangezien ik het (pay)'daten' voorop stel, werd ik toch geprikkeld om te gaan webcammen. Als je denkt dat ik in een sexy jurkje of lingerie voor de webcam zat… Nee, ik had mijn gewone kleding van ONLY aan dus ik kon door voor een perfecte girl next door. Ach, dat heb ik ter plekke verzonnen omdat ik te lui was om me om te kleden, al bestaat die term wel. Mannen geloven graag in het sprookje.
 

 

In het sprookje geloven
Ik werd spontaan aangesproken door ene P. Hij vertelde dat ik er goed uitzag en dat hij een date met mij wel zag zitten. Zelfs een paydate! Dat is mooi, want een gratis date zit er niet in namelijk, gheghe. P. zette ook zijn webcam aan en hij zag er niet verkeerd uit. “Zo dan, jij mag er ook zijn. Vertel eens wat meer over jezelf?”, vroeg ik aan 'm. Hij vertelde dat hij in de ICT werkt en een aparte hobby heeft: vogels en alles rondom vogels. Hij reist zelfs de wereld over om er foto's van te maken. Ook vertelde hij over al zijn gekleurde judobanden en nog veel meer. P. vroeg of ik er over een paar uur nog was, hij moest even weg en zou rond een bepaalde tijd weer online komen.

 

Later, op de afgesproken tijd, logde ik opnieuw in. Niet veel later kwam P. weer in mijn chatroom. Hij had zitten denken over hoe hij onze (pay)date voor zich zag en vertelde hierover. Het leek hem fijn als het er niet te professioneel aan toe ging, ook al wist hij dat ik het voor mijn beroep deed. “Je bent een echte, dat maakt het spannend maar ik ben bang dat ik misschien één van de velen ben.” Daar had hij een goed punt! Een punt waar hij eigenlijk gelijk in kon hebben. Veel van mijn klanten zie ik als nummer, wel als persoon maar als je mij vraagt hoe ze heten? Ik onderscheid hen meestal in nummers. Maar mannen geloven graag in het sprookje: dat ik verliefd op ze ben, dat zij de enige zijn waarmee ik naar bed ga en dat ik in ‘de normale wereld’ verliefd op ze zou worden. Daarom ging ik mijn best doen om erop te letten, ook voor de andere mannen.

 

 

Vogels kijken en als babbelbox fungeren
Na een aantal dagen kwam P. - zoals afgesproken - naar de locatie waar ik werk. Ik ontving hem in één van de prachtige kamers. In een luxe ambiance stelde ik hem op zijn gemak. Terwijl SkyRadio op de achtergrond aanstond, liet ik de jacuzzi al vollopen. Zelf had ik aardbeien en aardbeiensaus meegenomen en zette ik onze drankjes vast neer. P. vertelde tijdens het uitkleden dat hij de aardbeien en de saus erg leuk vond en daar wel wat dingen mee wist. Het ijs was gebroken en ik probeerde erop te letten dat het niet merkbaar was dat ik dit werk al zo’n euh… 6,5 jaar doe.

 

Soms had ik het idee, dat hij mij dan ook niet altijd als 'dame van plezier' zag maar meer als een praatpaal, babbelbox en een vage kennis. Hij liet werkelijk alle foto's van de vogels zien. Heus, het waren prachtige vogels die ik kende uit dierentuinen en van natuurprogramma's, maar om nou alle albums af te gaan? Naar mijn mening was Gambia 2011 hetzelfde als Gambia 2012 en 2013. Dan vond ik de verhalen over games en zijn reizen naar Amerika, Canada en Suriname boeiender. 
 

Er kwam een einde aan de date en ik keek met veel plezier terug. Wellicht moet ik mannen vaker het gevoel geven dat ik gewoon maar een meisje ben in plaats van een professional en dat zij écht speciaal zijn…?