De meest awkward liefdesverklaringen: 5 lezeressen biechten op

Single & daten door Sabine

In romcoms zijn liefdesverklaringen op en top romantisch, altijd gewenst en komen ze te allen tijde van de liefde van je leven. In het echt geldt dit helaas niet. Lezeressen vertellen over hun meest awkward liefdesverklaring. 
 
Sanne (28): “Afgelopen zomer was een goede vriend van me op vakantie en hij vroeg om mijn adres want hij wilde me een kaartje sturen. Hartstikke leuk, dacht ik. Ongeveer een week later viel er een envelop op mijn deurmat met een postzegel uit Frankrijk. Enthousiast scheurde ik 'm open, alleen zat er geen leuk kaartje in van het Franse landschap, maar een handgeschreven brief waarin hij me de liefde verklaarde. Ik had geen gevoelens voor hem en ik wist niet hoe ik erop moest reageren. Een aantal dagen later app'te hij me of ik zijn ‘kaartje’ al had ontvangen. Schijterig als ik was zei ik dat ik nog geen post had gehad. We zijn er daarna geen van beiden meer over begonnen...” 


 
Laurien (23): “Toen ik 14 jaar oud was, had ik op vakantie een leuke jongen van 21 leren kennen. Alleen vanwege het grote leeftijdsverschil zag ik er zelf geen toekomst in. Toen ik weer thuis was van vakantie probeerde ik het contact af te kappen, maar dat ging er bij hem niet in. Hij bleek namelijk wel heel erg gek op me te zijn. Toen ik alweer een tijdje terug was van vakantie, werd er plotseling een enorme bos rozen bij mij thuis bezorgd. Ze kwamen van hem! Het aantal rozen stond voor het aantal dagen dat we elkaar niet hadden gezien...”
 
Marleen (22): "Mijn not so love story met een al helemaal niet zo gelukkig einde was op de middelbare school. Ik was verliefd, op mijn soulmate. Onze vaders waren allebei docent, hij had het perfect McDonald's-M-kapsel en hij droeg zijn blouses mét de kraag omhoog. Meant to be dus. Toen het Valentijnsdag was en er een rozenactie gaande was op school, kreeg ik tijdens de les Nederlands een roos. Van Anoniempje. Ik ben dagen bezig geweest om te achterhalen wie Anoniempje was, maar durfde het niet aan mijn crush te vragen. Uiteindelijk stapte ik toch maar in de pauze op hem af. Of die roos van hem kwam. Hij stotterde wat, maar omdat ik hem nauwelijks kon verstaan kakelde ik er gelijk over heen: "Oh, gelukkig, nee ik dacht al, ik vind het ook eigenlijk zóó standaard, een roos. Pfff, Anoniempje had wel iets beters kunnen verzinnen." Ik ging maar door, deels door de zenuwen, terwijl hij langzaam afdroop. Je raadt het al, mijn crush was dus wél Anoniempje en dat hoorde ik later via zijn vrienden. Ik wilde onmiddellijk op m'n knieën smeken om vergiffenis, maar het was te laat. Mijn tirade had hem afgeschrikt en het was duidelijk, de liefde was over. Dus een gouden tip aan iedereen die iemand de liefde wil verklaren: spreek luid en duidelijk, daar voorkom je gebroken harten mee." 
 
Melissa (29): “Afgelopen lente verzamelde ik al mijn moed en besloot ik de jongen mee uit te vragen die ik al erg lang leuk vond. Ik stelde voor om samen een filmpje te pakken en dat wilde hij wel. Ik was super zenuwachtig, maar we hadden uiteindelijk een hartstikke gezellige avond gehad. Op het moment dat we afscheid namen, was er nog niets gebeurd en daar baalde ik van. Ik had geen idee wat hij van mij vond, dus ik durfde hem ook niet zomaar te zoenen. Dus voor ik het wist flapte ik eruit dat ik hem leuk vond. Helaas was het niet wederzijds. Hij vertelde me dat hij me een leuke meid vond, maar niets voor me voelde. Zijn praatje duurde maar liefst 10 minuten! En dat terwijl ik er het liefst meteen vandoor wilde gaan. Als ik eraan terugdenk, krommen mijn tenen spontaan weer.” 
 

 
Melanie (26): “Toen ik een jaar of 16 was, had ik een vriendje. Echt serieus was het niet en na anderhalve maand verkering ging het weer uit. Een aantal jaar later, toen ik 21 was, vierden we met het gezin Kerst en plotseling ging de deurbel. We verwachtten niemand en mijn moeder vroeg me of ik wilde opendoen. Toen ik de deur opendeed stond mijn ex-vriendje daar met een enorme bos bloemen. Verbaasd wilde ik de bos bloemen aanpakken en hem bedanken, maar ze waren niet voor mij. Nee, ze waren voor mijn 16-jarige zusje…” 

Wat is jouw meest awkward liefdesverklaring?