Geheime liefdes: 'Ik kreeg een relatie met mijn docent'
Verliefd op een docent. Het klinkt als een fout highschoolsprookje, maar het overkwam Laura. Het duurde niet lang voordat ze een relatie kreeg met een docent die lesgaf op haar hogeschool. “We waren de roddel van de hele school.”
Wat doe je als een docent ineens voor je neus staat en opbiecht verliefd op je te zijn? Laura (21): “Ik wist niet wat ik hoorde. Zo naïef als ik was, had ik er nooit over nagedacht dat dit kon. Ik bedoel, wie begint er nou een relatie met een docent die ook nog eens tien jaar ouder is?”
Zonnestraaltje
Wat begon als onschuldig af en toe een kopje koffie drinken, draaide uiteindelijk uit op een heuse relatie. “Ik leerde M. kennen op onze hogeschool. Anderhalf jaar geleden ging ik studeren en naast mijn studie wilde ik me ook met andere belangrijke dingen bezighouden. Dus sloot ik me aan bij de medezeggenschapsraad. Het begon al eigenlijk bij de eerste kennismaking. We deden een rondje. De één was net verloofd, van de ander was zijn vrouw voor de tweede keer zwanger en toen kwam M. Hij vertelde wat over zichzelf en zei er gelijk bij dat hij vrijgezel was. Ik zocht er niks achter.” De eerste paar maanden werkten Laura en M. nauw met elkaar samen. “Samen moesten we veel dingen regelen. Toen ik er een week niet kon zijn, omdat ik stage moest lopen, maakte hij de opmerking dat het niet meer gezellig was, omdat zijn zonnestraaltje weg was. Ik zocht er niks achter. Ik kaatste terug dat ik via Facebook wel een zonnetje zou sturen. ‘Kun je daar naar kijken’, zei ik.”
'Ik ben verliefd op je'
“Twee dagen later raakten we via Facebook opnieuw aan de praat. We hadden het over werk en hij begon weer over dat zonnetje. De zon scheen niet bij hem. Bij mij wel. Toen hij vroeg waar ik was en ik ‘het centrum’ antwoordde, vroeg hij of we een kop koffie konden drinken. We moesten nog veel bespreken voor een vergadering. Maar eenmaal daar aangekomen, ging het daar natuurlijk niet over. We kletsen over hele normale dingen, het leek wel een date, maar ik ving zijn signalen niet op.” Na die ene kop koffie, volgden er meer en na een paar dagen gaf M. zijn nummer aan Laura. “Ik zag hem opeens elke dag. We gingen over op WhatsApp en stuurden elkaar continu berichtjes. Ik had ooit een boek van hem geleend en beloofde dat als ik ‘m uit zou hebben, we de film konden kijken. Zo gezegd, zo gedaan en hij kwam naar me toe. Na de film hebben we uren zitten praten, tot hij zich omdraaide en zei: ik ben verliefd op je.”
Dat zag Laura niet aankomen. “Achteraf was het allemaal vrij duidelijk, maar op het moment zelf wist ik niet wat ik ermee aan moest. Dat zei ik hem ook. Hij was een leuke man, maar de problemen zag ik al in de lucht hangen. Hij ging naar huis en zei dat ik er nog maar even over na moest denken. Want hij vond me echt leuk.” Toen Laura het weekend naar haar ouders ging, besefte ze zich iets. “Ik vond hem ook meer dan leuk. Ik zei tegen mijn ouders dat ik naar een vriendin ging en ging weer terug naar mijn studentenkamer. Alleen maakte ik een korte tussenstop bij hem thuis. Lang hebben we erover gepraat, hoe het moest, maar we hebben eraan toegegeven. Uren hebben we daarna zitten zoenen.”
Roddels
“Niemand mocht het in het begin van ons weten. Toen M. besloot bij zijn baas te peilen wat de regels hierin eigenlijk waren en het geen probleem bleek te zijn, vertelde hij wat er speelde tussen mij en hem. Zolang hij geen les aan me gaf, was het prima, kreeg hij te horen. We hingen het niet gelijk aan de grote klok, maar ik besloot het mijn moeder ook te vertellen. Ze reageerde zoals ik had verwacht. Ze was blij voor me, maar had zo haar bedenkingen.” Het kon Laura niet schelen. Ze wilde alleen nog maar bij M. zijn. “Elke dag, week na week, 24/7 waren we bij elkaar. Dat is denk ik achteraf gezien wel de killer geweest van onze relatie. Het verschil in leeftijd merkten we niet eens. We waren veel te veel bezig met elkaar leren kennen en onszelf aanpassen. Hij hield van cultuur en wist duidelijk wat hij wilde. Ik niet, ik zag het allemaal wel.” Wat Laura en M. niet wilden, waren de roddels. “Helaas kwamen die er wel. Steeds meer mensen leken er vanaf te weten. Niet zo heel gek, want ook al probeerden we elkaar wel een beetje te vermijden, we gingen altijd samen roken, koffie drinken en werkten ook nog eens samen. Toen belde de schoolkrant ons allebei individueel op. Wat onze kijk was op relaties tussen leerlingen en docenten. We hielden allebei wijs onze mond en wezen op het protocol. Toen het artikel verscheen, werden we helaas wel de roddel van de school.”
Niet veel later brak de zomervakantie aan en Laura en M. zouden elkaar voor een lange tijd moeten missen. “De vakantie op zich was al een drama, ik had echt geen zin, maar besloot toch te gaan. Na een week kwam ik thuis en zocht hij me op. Maar toen hij in de deuropening stond, wist ik al hoe laat het was. Hij vertelde dat hij niet meer verliefd was en de relatie wilde beëindigen. Ik gaf hem een mep en stuurde hem de deur uit.” Toch wilde Laura een verklaring. “Een mail van drie pagina’s kreeg ik. Dat het leeftijdsverschil toch wel een ding was en dat als ik geen student was geweest het allemaal anders was geweest.”
Zo dichtbij, maar ook zo ver weg
“Het vervelende is alleen dat we tot op de dag van vandaag wel nog steeds een kantoor moeten delen. Nog irritanter is dat hij me steeds aanraakt en constant contact probeert de zoeken. Na ja, eigenlijk vind ik het niet erg want ik app hem zelf net zo goed terug, al is dat de laatste tijd wel anders. Hij heeft namelijk een nieuwe vriendin en ja, ook zij is een student. Ze is inmiddels wel afgestudeerd en geeft ook les op dezelfde hogeschool. Gelukkig kom ik haar niet vaak tegen, maar mijn gevoel voor hem is wel gelijk over. Had ik eerst nog hoop dat hij bij me terug zou komen als ik zou zijn afgestudeerd, nu heb ik daar helemaal geen zin in. Ik ben een beetje klaar met hem."
“Of ik nog wat geleerd heb? Van M. heb ik geleerd dat alleen zijn ook heel lekker is, zoals alleen reizen. Dat doe ik nu vaker. Als ik het over mocht doen, zou ik het zo weer doen. Het leuke aan deze geheime liefde was, dat wanneer we elkaar aankeken in een ruimte vol mensen, we stiekem wisten dat we ’s avonds weer samen konden zijn. Het hing in de lucht. Wel jammer was het dat het echt geheim moest blijven. Ik kon hem niet zomaar even aanraken of zoenen als hij drie meter bij me vandaan stond. Hij was altijd heel dichtbij, hij kende me als geen ander en we hebben veel met elkaar gedeeld, maar hij was toch ook zo ver weg.”