The Break-Up: ?We hadden onze trouwringen al besteld?

In de rubriek The Break-Up vertelt een lezeres over haar break-up met haar ex. Van fijne break-ups tot heftige break-ups. Van tranendal tot opluchting. Dit keer het verhaal van Astrid: “Nadat ik het uitmaakte, flipte hij compleet.” 

 

Acht jaar terug leerde Astrid (28) haar toenmalige vriend T. kennen. “Dat was in de zomer in de wijkkroeg. Hij zat buiten op het terras en sprak me aan. Hij wilde graag mijn nummer hebben en die heb ik hem gegeven. Diezelfde nacht belde hij me nog op of ik met hem wilde afspreken.” Zo gezegd, zo gedaan. Niet veel later waren Astrid en T. een setje. “We hadden het zelf eigenlijk nog helemaal niet uitgesproken, maar hij nam me toen mee naar zijn familie. Iedereen vroeg aan ons of ik zijn vriendin was. Eigenlijk was ik dat wel, bedachten we ons toen.” 

 

Onafscheidelijk 

“Wat ik zo leuk aan hem vond was dat hij heel spontaan was. Verder was hij eigenlijk een beetje een boerse jongen. We zagen elkaar in het begin heel erg veel. Zeker toen hij net zijn eigen huis had gekocht was ik daar vaak te vinden. We deden bijna alles samen. Ik zag mijn eigen vrienden hierdoor steeds minder vaak en trok steeds meer op met zijn vriendengroep. Hij vond ook dat we alles samen moesten doen. Ik liet het er maar bij. Ik wilde gewoon zo graag dat de relatie zou slagen.” 

 

Voor deze relatie had Astrid al vaker vriendjes gehad, maar al die relaties waren maar van korte duur. Juist daarom wilde ze zo graag dat deze relatie zou werken. “Vaak zag ik het na een tijdje niet meer zitten en dan maakte ik het uit. Ik kon moeilijk alleen zijn en had eigenlijk altijd wel een relatie. Mijn familie maakte weleens de opmerking dat het wel tijd zou worden voor een serieuze relatie. Ik wilde daarom met name aan hen laten zien dat ik wel een serieuze relatie in stand kon houden.” 

 

Het aanzoek

Toen Astrid en T. zo’n twee jaar samen waren, gingen ze met z’n tweeën een weekendje naar Brussel waar T.  haar ten huwelijk vroeg. “Terwijl ik ’s ochtends nog lag te slapen in onze hotelkamer, ging hij even weg. Toen hij terugkwam had hij een doos bij zich met daarin allemaal chocoladeletters. Van die letters moest ik zelf woorden maken. Die letters vormden 'Wil je met me trouwen?'. Voor Astrid kwam dat als een enorme verrassing. “Ik vond het heel leuk en bijzonder om ten huwelijk gevraagd te worden, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook wel van schrok. Ik vroeg me af of ik wel zeker wist of ik het wilde, maar die gevoelens wuifde ik weg. Die twijfel zou er wel bij horen als je zo plotseling ten huwelijk werd gevraagd.” 

 

Twijfels 

Hoewel Astrid blij was met het aanzoek, wist ze niet zo goed of ze dit wel wilde. “Ik was heel erg aan het twijfelen maar dat hield ik voor mezelf. Ik was bang dat als ik er met mensen over zou gaan praten het dan echt zou worden. Dat ze tegen me zouden zeggen dat onze relatie niet goed zat, maar ik wilde zo graag dat de relatie zou slagen. Ik vertelde mezelf dat een relatie geven en nemen is. Ik kon niet alles hebben.” 

 

Astrids twijfels kwamen niet zomaar ergens vandaan. T. had best wel wat narcistische trekjes en hij verwachtte van Astrid dat zij zijn hele huishouding zou doen terwijl ze het zelf erg druk had met haar werk. “Op een gegeven moment vroeg mijn vader of T. hem wilde helpen met iets. Maar in plaats daarvan besloot hij het weekend de kroeg weer in te duiken met z’n vrienden. Dat was voor mij de druppel. Toen kwam het punt dat ik het er voor het eerst mijn familie over heb gehad en hen vertelde hoe hij me behandelde. Iedereen vertelde me dat onze relatie niet gezond was en toen werd het voor mij alleen maar duidelijker.” 

 

Stalken

Bijna meteen stelde Astrid T. op de hoogte van haar twijfels. “Ik heb het er met hem over gehad en hem verteld dat ik tijd nodig had om over ons na te denken. Hij flipte toen helemaal. Hij zei dat hij hier niets mee kon. Ergens snapte ik hem wel, het kwam voor hem natuurlijk out of nowhere. Hij gaf me alleen niet de ruimte die ik nodig had. Hij begon me te stalken. Hij belde me de hele dag door op en stond vaak voor mijn huis in zijn busje naar binnen te kijken. Hij draaide helemaal door. ’s Avonds laat stond hij dan nog voor de deur en bleef hij aanbellen. Hij wilde dan niet weggaan tot hij mij had gesproken. Voor mij werd het hierdoor nog duidelijker dat ik ermee moest stoppen.” 

 

Op verzoek van T. zijn ze nog met de dominee gaan praten die hen zou gaan trouwen. “Tijdens dit gesprek werd voor mij duidelijk dat we niet bij elkaar pasten. Ik heb daarna mijn spullen bij hem opgehaald. Weer flipte hij compleet. Het ene moment probeerde hij me over te halen door te zeggen dat hij niet zonder me kon en het andere moment werd ik uitgescholden voor de ergste dingen.” Toch voelde de break voor Astrid wel als een enorme opluchting. “Er viel een enorme last van mijn schouders. Maar ik voelde me ook wel rot naar hem toe. Hij had het totaal niet zien aankomen en dat gun je niemand.” Achter haar rug om, maakte T. haar zwart bij zijn vrienden. “Hierdoor verloor ik een grote groep vrienden. Al zijn vrienden waren namelijk ook mijn vrienden geworden. Doordat hij negatief over me praatte voelde ik me wel heel onrustig, maar aan de kant had ik wel een stuk controle over mijn eigen leven terug. Ik wist dat ik de juiste keuze had gemaakt." 
 

 

De bruiloft afblazen 

Drie maanden voor de bruiloft gingen Astrid en T. uit elkaar. Alle voorbereidingen voor hun grote dag waren al getroffen. “Ik had mijn trouwjurk al, die moest alleen nog op maat worden gemaakt. Ook hadden we de ringen al besteld. De auto was geregeld, de kerk, de dominee, het gemeentehuis, welke muziek we wilden, alles. Omdat ik er een punt achter had gezet, zei T. dat ik alles maar moest afzeggen en dat begreep ik ook wel. Gelukkig was de trouwjurk nog niet versteld dus daarvan hoefde ik alleen de administratiekosten te betalen. Van de ringen kreeg ik de aanbetaling niet terug, maar ik kon hier wel een tegoedbon voor krijgen. De auto en de kerk afzeggen was gelukkig ook geen probleem.” 

 

Inmiddels is Astrid een aantal jaar verder. “Ik heb nooit spijt gehad van mijn keuze; ik ben nog altijd blij dat ik deze heb gemaakt. In de toekomst zou ik wel weer willen trouwen. Van de relaties die ik na T. heb gehad, heb ik geleerd hoe het ook kan zijn."