Heikelpunten in de relatie: wat hij denkt vs wat jij denkt

Wij vrouwen zijn een hoop met onze relatie bezig. We denken er zelfs toch wel gauw één keer per dag aan. We overzien en plannen zo'n beetje alles. Enne, mannen? Die misschien eens in het kwartaal. Hoogstens. Maar zij denken dan juist weer veel aan hun werk en hun mannelijkheid. En dat roept wrijving op, zoals je ziet bij de volgende situaties:

Meneer had weer het ge-wel-dig-e idee om ergens naar toe te gaan zonder navigatie. Hij weet namelijk heus wel waar je bent. Not. Na anderhalf uur rondjes te hebben gereden ben je het helemaal zat en stelt de gewaagde vraag: zullen we de navigatie aanzetten? En toen klapte de bom.

Wat zij denkt: "Het is niet erg dat je de weg niet weet, ik weet zelf ook niet waar we zijn. Maar kunnen we nu alsjeblieft naar huis?"
Wat hij denkt: "Ze heeft geen vertrouwen in me, ik kan ook niks goed doen. Het voelt alsof mijn mannelijkheid me ontnomen wordt. Ik moet ons hier op eigen kracht uitredden."

De oplossing: Zij moet wat meer vertrouwen hebben in haar vent en haar geduld bewaren. Ik weet dat je graag naar huis wilt, maar is het dat waard dat je man gaat twijfelen aan jouw liefde voor hem? Kort door de bocht komt het daar wel op neer. Hij daarentegen moet proberen te begrijpen dat het echt geen aanval op zijn mannelijkheid is als vrouwlief gewoon naar huis wil. Je bent er echt niet minder om.

Het is ondertussen half 9 in de avond en manlief is nog steeds op het werk. Thuis wacht je op hem, maar het is al de zoveelste keer dat je alleen je bordje moest leegeten.

Wat zij denkt: "Hij werkt vast zoveel omdat hij me niet wil zien. Ik voel me zo eenzaam en onbemind. Zijn werk is voor hem belangrijker dan dat ik ben. Damn ik voel me echt tweederangs. Ik leef liever arm met hem dan rijk zonder hem, maar hij wil me niet."
Wat hij denkt: "Ze zegt wel dat ze me meer wil zien, maar ze wil ook een nieuw huis, auto en schoenen. Het is mijn verantwoordelijkheid dat er genoeg geld op de bank is zodat ik haar alles kan geven wat ze wil. Ik werk juist zo hard om voor haar te kunnen zorgen. Als ik thuiskom krijg ik weer gezeik naar mijn hoofd. Bah."

De oplossing: Zij moet minder haar wensen uiten tegenover haar vriend. Hij zal zich er namelijk verantwoordelijk voor voelen, helemaal als het op geld aankomt. Ze blijven dat toch als ‘hun taak’ zien. Hij daarentegen moet inzien dat ze echt liever heeft dat hij gelukkig is en bij haar dan dat hij zich kapot werkt om maar een hoop geld op de bank te hebben. Geloof ons mannen, jullie aanwezigheid is duizend keer meer waard dan het geld op de bank.

Mannen, hun vrienden en hun hobby. Het heeft verschillende vrouwen al tot waanzin gedreven. Of het nu klusjes zijn die nooit afkomen of dat hij gewoon nooit tijd voor jou lijkt te hebben. Of pokeravonden met de boys. Gosh.

Wat zij denkt: "Hallo, wanneer heb je nu eens tijd voor mij? Je werkt al zoveel en als je zoveel met vrienden afspreekt dan zien wij elkaar toch nooit meer? Er moet ook nog zoveel in het huis gebeuren. Ik kan je hier veel beter gebruiken. Zijn vrienden en stomme playstation zijn belangrijker dan ik. Hij wil helemaal niet bij me zijn."
Wat hij denkt: "Na alle stress op mijn werk heb ik het nodig om stoom af te blazen met vrienden of in de garage. Bij m’n vriendin moet ik ook op mijn beste gedrag zijn. Ik heb het nodig de balans even te herstellen. Rotzooi maken en niks hoeven bij de boys. Het maakt niet uit wat je zegt, de mannen zijn het toch alweer vergeten. Het is mijn enige rustpunt."

De oplossing: Let it go dames. Laat hem maar gewoon gaan, hij heeft het nodig. Geef hem zijn mannenavond een keer in de week. Je kunt ook samen een avond afspreken waarop jullie met z’n tweetjes zijn. Maar kom nu niet aan zijn enige rustpunt. Wat hem betreft: doorslaan kan ook. Je meisje wacht op je en wil graag bij je zijn. Zoek die balans tussen jouw behoeften en die van haar. Want allebei zijn even belangrijk. Vaak ben jij juist haar rustpunt.  
 
 Wat snap jij echt niet aan mannen?