Vrouwen die je niet wilt zijn

Er zijn van die vrouwen die je het liefste door de plee spoelt als jij het voor het zeggen zou hebben. Weg ermee. Zou daar de term “wegwerpvrouw” vandaan komen? Of zou dat gewoon een term zijn die mannen aan vrouwen hangen waar ze het liefst zo snel mogelijk vanaf willen als de klus geklaard is? Hoe dan ook: van sommige vrouwen zou de wereld een stuk mooier worden als ze er niet zouden zijn. Zulke vrouwen zouden wij dus nooit willen worden.

Je weet het gewoon. Je voelt het aan je water. Hier heb jij voelsprieten voor. Jouw instinct laat je nooit in de steek. Als je haar stem alleen al hoort wéét je dat ze iets van je nodig heeft. Wanneer ze haar mond opentrekt en je een vloeiende “hooooi” met een veel te lange uithaal hoort wacht je al op de vraag die gaat komen: “mag ik jouw auto even leven?” “Kunnen mijn kinderen morgen bij jou spelen?” “Als jullie toch op vakantie gaan, mag ik dan mijn verjaardag in jullie huis vieren (en overlast veroorzaken op jullie naam)”? Je wist het. Nee, nee, nee!

De schaterende schreeuwlelijkerd

Je hoeft niet eens in de buurt te staan wil je haar horen. Van mijlenver hoor je haar al aankomen. Wat als voordeel heeft dat je haar makkelijk kunt ontwijken. Mens, doe eens rustig. Met haar knalrode haar, roze gestifte lippen en panterlegging buldert ze de straten door op zoek naar haar (voor haar gevluchte) kind. Dat ze überhaupt nog een kind op de wereld heeft weten te zetten. Met een vader van wie de naam bekend is wel te verstaan. Houd. Gewoon. Je. Snavel!

Je komt een rumoerige kamer binnen en ineens is het stil. En naar wie kijkt iedereen? Naar haar. En dan? Naar jou en dan naar je buik. Oh god, het nieuws dat je zwanger bent heeft haar bereikt. En dan is dit nog niet zo erg, maar je had het toch liever zelf tegen jouw vriendinnen gezegd. Die roddel dat je zou vreemdgaan met de meester van de school had een stuk meer consequenties. En het was nog niet eens waar ook.

De achterbakse loeder

“Van de baas mocht ik gisteren écht vrij zijn, en hij zou het verder met jou regelen” zei de werknemer tegen haar leidinggevende. Niks van gehoord en je kunt het je ook echt niet voorstellen. Jij kent je baas langer dan zij dat doet en dit soort dingen horen gewoon met jou geregeld te worden. Jouw baas weet ook nergens vanaf. “Dan zal ik het wel verkeerd begrepen hebben”, reageerde diezelfde werknemer net een tikkie te zelfverzekerd. En dan wil het toeval ook nog dat het gisteren een tropische dag was. Wat moet je nou met zo’n mens?

Welk soort vrouw zou jij nooit van je leven willen zijn?