Ze Biecht Op: ?Ik fake al mijn orgasmes?

“Vanaf het moment dat mijn vriend en ik een relatie kregen, waren we supergek op elkaar”, vertelt Veronica. “Hoewel we onze handen niet van elkaar af konden houden, wilde ik eerst een tijdje wachten voor we met elkaar in bed doken. Ik wilde zeker weten dat onze relatie wat voorstelde. Maar toen het moment eenmaal daar was, lukte het me niet om klaar te komen. Of eigenlijk: het lukte hem niet om mij te laten komen.”

“Ik dacht eerst dat het kwam doordat we nog wat meer op elkaar moesten inspelen. Een eerste keer gaat vaak niet van het leien dakje. Maar ook de keren daarna bakte hij er eigenlijk niets van. Ik wist dat hij niet zo ervaren was in bed, dus als hij met me bezig was, probeerde ik hem wel hints te geven wat ik prettiger vond. Hij paste dat dan ook toe en ik merkte dat hij echt z’n best deed, maar het lukte gewoon niet. Ik wilde er geen enorm ding van maken en fakete het daarom maar in de hoop dat het nog wel een keer beter zou worden.”  

Vooral in de beginfase van hun relatie probeerde Veronica voor verbetering te zorgen. “Als we seks hadden, nam ik me voor het deze keer écht niet te faken en er de tijd voor te nemen. Maar wanneer hij me bijvoorbeeld aan het vingeren was en aan me vroeg of ik al klaarkwam, voelde ik me opgejaagd en had ik het gevoel dat hij er eigenlijk geen zin meer in had. Bovendien was het spannende er dan ook wel af en fakete ik het daarom maar. Toch hoopte ik steeds dat het een keer beter zou worden. Helaas zijn we nu een jaar verder en is het ‘m nog niet gelukt.”

Schuldig

Zelf vindt Veronica het niet supererg dat het niet lukt. “Ik vind het jammer, maar ik voel vooral schuldig tegenover mijn vriend. Hij denkt dat het hem wel lukt. Ik weet dat mijn vriend orgasmes heel belangrijk vindt. Voor hem betekent dat goede seks. Volgens mij zien alle mannen het zo. Maar ik zie de seks met hem eigenlijk als een soort massage. Het voelt de hele tijd fijn en ontspannend, maar er komt gewoon geen hoogtepunt.”

“Ik vind het heel erg dat ik hierover lieg tegen mijn vriend, maar ik weet ook niet zo goed hoe ik me uit deze situatie moet redden. Ik ben bang dat hij het uitmaakt als ik het hem vertel. En hoe verklaar ik dan aan mijn vrienden en familie waarom het uit is? Ik weet in ieder geval zeker dat mijn vriend ontzettend kwaad zal worden als ik het hem vertel. Ik weet ook niet hoe ik het dan goed zou moeten maken. Toch ben ik bang dat ik het gesprek ooit een keer aan zal moeten gaan. Voor nu vind ik het niet heel erg dat het niet lukt, maar soms vraag ik me weleens af hoe mijn seksleven eruit gaat zien als we de rest van ons leven samen blijven? Dat vooruitzicht vind ik ook niet geweldig. Voor nu steek ik mijn hoofd, heel schijterig, nog maar een tijdje in het zand. Ik hoop gewoon heel erg dat het hem toch ooit een keer gaat lukken.”

Wat zou jij doen als je in Veronica’s schoenen stond? Wel vertellen of niet? 

Heb jij ook iets om op te biechten en wil jij dat delen met onZe lezeressen? Stuur dan een mailtje naar vera@ze.nl.