Elise: 'Mijn vader hield er een extra gezin op na'
Als klein meisje is je vader de enige man in je leven en tegelijk ook de grootste held die er bestaat. Maar wat nu als jullie band helemaal niet zo exclusief is als je dacht? “Ik had nooit verwacht dat hij een dubbelleven leidde.”
Elise (29): "Al zolang ik me kan herinneren was mijn vader altijd aan het werk. Hij had een succesvol eigen bedrijf, waardoor hij voor zaken veel van huis was. Als hij wel een heel weekend met ons kon doorbrengen, was ik niet bij hem weg te slaan. Vaak verloor hij zijn telefoon geen moment uit het oog, eigenlijk was hij totaal obsessed. Hij vertelde mijn moeder en mij altijd dat dit voor zijn business was."
Ongeneeslijk ziek
“Ondanks dat mijn vader met zijn drukke leven de hele wereld rondreisde, zorgde hij wel altijd goed voor zichzelf. Dat idee gaf hij mijn moeder en mij tenminste altijd. Toen we ongeveer vijf jaar geleden hoorden dat hij ziek was, kregen we dan ook de schok van ons leven. Mijn sterke papa met uitgezaaide kanker? Nee, dat kon ik echt niet bevatten. Verschrikkelijk genoeg was het type kanker dat hij had niet te behandelen. Een afschuwelijke periode van ontelbare medicijnen, controles en nog meer ziekenhuisbezoeken brak aan.”
Dubbel verdriet
“In de korte tijd die we nog hadden, zijn we met zijn drieën als gezin een stuk dichterbij elkaar gekomen. Ik had dat echt nodig, omdat mijn daddy altijd behoorlijk onbereikbaar is geweest. Door zijn ziekte leek hij te beseffen hoe belangrijk mijn moeder en ik voor hem waren. Toch bleef hij tot op het laatste moment veel in de weer met zijn telefoon. Vanwege zijn ziekte was hij al een poos met zijn eigen zaak gestopt, dus ik begreep echt niet waarom dat ding nog zo belangrijk voor hem bleef. Daar kwam ik pas twee jaar later achter, toen ook mijn moeder aan kanker overleed.”
Een schokkende brief
“Ik was binnen een behoorlijk korte tijd zowel mijn grote held als mijn lieve moeder kwijtgeraakt. Dat kwam zo hard aan dat het een poosje niet zo goed met me ging. Gelukkig kwam ik erachter dat mijn moeder een brief voor me had nagelaten. Hierin schreef ze hoeveel ze van me houdt en dat ik het beste ben wat haar ooit is overkomen. Gloeiend van trots gleden mijn ogen over het papier, tot ik bij het einde was aangekomen. Mama schreef dat papa haar vlak voor zijn dood iets had opgebiecht, iets wat hij al veel langer had willen doen. Mijn hart mistte een paar slagen toen ik dat las.”
Papa van drie
“Dat mijn vader op zichzelf was, wist ik altijd al en dat was vaak behoorlijk frustrerend voor me. Ik begreep gewoon niet waarom hij zo afwezig was. Maar wat ik in die brief van mijn moeder las, had ik in mijn wildste fantasieën nog niet durven denken. Ze schreef dat papa niet de man was die hij leek. Hij had namelijk altijd al een dubbelleven geleid. Op zijn sterfbed gaf hij aan mijn moeder toe dat ik niet de enige was die hem papa kon noemen. Sterker nog: hij heeft nóg twee kinderen.”
Naar de zon
Geheim huwelijk
“De schok van dit nieuws was zó groot voor me, ik kon het nauwelijks bevatten. De realisatie dat ik geen weeskind ben, was er nog niet echt. Mijn moeder schreef dat papa nog met een andere vrouw getrouwd was toen hij haar leerde kennen. Mijn ouders zijn nooit officieel getrouwd, dus hij kon zijn huwelijk met die andere vrouw makkelijk geheimhouden. Op de een of andere manier besloot hij nooit om te scheiden van de vrouw die hem twee zoons had geschonken. Ik heb heel mijn leven dus twee broers gehad waarvan ik het bestaan niet kende. Ik was echt in shock.”
Excuses
“De brief maakte voor mij veel duidelijk. Zo kwam ik er ook achter waarom papa altijd meerdere avonden per week 'werkte' en ook vaak de weekenden weg was. Natuurlijk vergde zijn eigen bedrijf veel energie en tijd, maar vaak genoeg stak hij zijn tijd in dat andere gezin. Een paar jaar nadat hij mijn moeder ontmoette, is hij wel gescheiden van zijn eerste vrouw, maar hij bleef zijn zoons regelmatig bezoeken. Mijn moeder sloot haar brief af met excuses, omdat ze het nieuws voor me had verborgen. Dat zij dat deed snap ik wel, maar ik ben wel heel boos geweest op mijn vader. Tot op de dag van vandaag begrijp ik écht niet hoe hij zoiets heeft kunnen doen.”
Naar de zon
“Toch heb ik die frustratie over mijn vaders keuzes al snel kunnen loslaten, want ik was stiekem heel erg blij met deze plotselinge familie-uitbreiding. Ik dacht dat ik helemaal niemand meer had dus ik wilde mijn broers maar wat graag leren kennen. Gelukkig kan ik het heel erg goed met ze vinden, want die familieband voelen we alle drie heel duidelijk. Inmiddels zijn ze jammer genoeg verhuisd naar Rome, maar dat weerhoudt me er niet van om een paar keer per jaar naar Italië te reizen. Ook komen ze regelmatig mijn kant op en dan duiken we gezellig de stad in of kletsen we urenlang bij mij thuis. Ik heb eindelijk de sterke familieband waar ik altijd al van droomde!”
Lees ook onze andere real life-verhalen.
Wil je ook je verhaal aan (de leZeressen van) Ze.nl vertellen? Stuur dan een mailtje naar vera@ze.nl o.v.v. real life verhaal.
