We mochten op reis met Opel naar... Edinburgh!

 

"Zodra we boven een wollige, groene lappendeken zweven herken ik de wilde, uitgestrekte natuur van Edinburgh direct vanuit de verhalen van anderen. We kunnen elk moment de landing inzetten. De lampjes 'fasten your seatbelts' knipperen aan. Wow, wat een uitzicht! Geweldig dat we hier mogen zijn. Na het landen zie ik mijn reisgenoten weer waarvan ik tijdens de vlucht gescheiden was. We hadden elkaar op Schiphol al even gezien, maar vanaf nu zijn we helemaal op elkaar aangewezen.”

 

 

“In de aankomsthal worden we ontvangen door twee onwijs enthousiaste Opel-meisjes die het meteen op een vloeiend Brits gooien. Logisch, het is de UK, maar toch merk ik dat ik even moet omschakelen. De meiden leiden ons naar de garage waar we ook Jeroen van Opel ontmoeten. Met hem heb ik al veel mailcontact gehad en nu zien we elkaar eindelijk in real life. We lopen een stukje de garage in. De aanwezigheid van Opel is niet te missen. Twee lange rijen zijn gevuld met Opel Mokka's in verschillende kleuren, elke rij een eigen kleur. We krijgen twee auto's toegewezen. Maar waarom zouden we met twee auto's rijden als we met z'n vieren zijn? Dat past prima in één auto. We zijn nou eenmaal vrouwen en, ook al kennen we elkaar nog maar net, het is veel gezelliger om samen een auto te delen. En God, dat hebben we geweten. Bij het instellen van de navigatie gaan we al de mist in: wáár moeten we naartoe? We hebben wel een adres, maar we doen iets verkeerd, waardoor we het niet kunnen invoeren in de navigatie. We schakelen onze hulplijn OnStar in. Aan de vriendelijke dame aan de andere kant vragen we of zij weet hoe we naar onze eindbestemming moeten rijden. Een minuut laten heeft zij (vanuit Nederland) de eindbestemming in onze navigatie gezet. Dit is awesome! Klein detail: in Schotland rijd je natuurlijk aan de linkerkant van de weg. Ik kon weer opgelucht ademhalen toen Fitgirls' Dani aangaf dat ze wel wilde rijden. Stoer wijf! Liever zij dan ik, want bij elke tegenligger kreeg ik een hartverzakking.”

 

“Onze eerste stop is een enorm landhuis. De mooie, wijde natuur waardoor het landhuis omgeven is, geeft ons een aangenaam gevoel van vrijheid. We parkeren de auto tussen de bomen, stappen uit en volgen de instructies van Opel-mannen die ons opwachten. Naarmate we doorlopen maken de bomen ruimte voor andere uitzichten. Het gigantische landhuis wordt zichtbaar. Voor de mansion blinkt een witte Opel Mokka X als een parel tussen het gebouw, de woeste Schotse natuur en de wilde zee. Het lijkt wel alsof we in een Opel-reclame stappen. Waar je ook kijkt, overal is het prachtig.”

 

“Alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat wíj hier naar binnen gaan, worden we bij de deur ontvangen met een welkomsdrankje. We krijgen, ik de bibliotheek van het landgoed, waar de vrouw des huizes veel van haar tijd doorbrengt, de in's en outs van de Opel Mokka X te horen en zien die we tijdens de komende route meteen aan een test kunnen onderheven. Na de korte presentatie mogen we, in de keurig gedekte eetzaal, aanvallen op een vorstelijk buffet. Bij de laatste happen worden we onderbroken met een krakerige stem. "Hallo, ik woon hier." Ik kijk omhoog, recht in de helblauwe ogen van onze gastvrouw. Haar harige viervoeter wijkt geen moment van haar zijde terwijl zij over de geschiedenis van het pand vertelt. Fantastisch wat een vrouw en wat een energie voor een vrouw die de 85 aantikt.”

 

 

“Terwijl we de lepel in ons dessert, een soort Tony Chocolonely Seasalt Caramel mousse - to die for,  willen zetten komt er een bediende naar ons toegesneld. "Hebben jullie de Napoleon-zaal al gezien? Nee? Dan moet je nú komen, want mevrouw staat er nú te vertellen." Vol passie vertelde het grijze vrouwtje, dat me een beetje aan Queen Elisabeth deed denken, over haar verzamelingen in de Napoleon-zaal. Daarmee sloten we het bezoek aan het kasteel af en na de uitgebreide lunch kon onze tour echt beginnen. Volle bak gas en gaan met die banaan. Auto in z'n achteruit en... Wait, what? Het navigatiescherm verandert en vult zich met wat zich achter de auto plaatsvindt. Je ziet in het beeldscherm wat er achter je gebeurt zodat je jezelf én geen nekblessure hoeft aan te richten door het achter uitkijken én in het scherm wordt aangegeven hóe je moet rijden om goed uit te draaien. Perfect. Zelfs achteruit inparkeren kun je nu met twee vingers in je neus én zonder een paaltje te raken.”

 

“In de heuvelige highlands van Edinburgh hoef je niet lang te wachten tot je de eerste heuvel onder je wielen krijgt. Wij zijn allemaal vól aandacht, want tijdens de presentatie werd uitgelegd dat de hellingproef geen probleem meer is, omdat de auto hellingen herkent en het automatisch ondersteunt. Ja? Ja? JAAA! Wat cóól! En wat handig vooral.”

 

 

“De navigatie zegt dat we naar rechts moeten en wij zien een McDonald's. Stiekem hopen we dat we door de McDrive gereden worden, maar volgens de navigatie wordt de weg daar vervolgd. Verder dan een parkeerplaats komen we niet, dus we gaan de weg weer op en hervatten de route waar we vandaan komen. Weer worden we naar de Mc geleid. En in de volgende poging weer. Dit is niet oké. Waarschijnlijk is de weg aangepast, dat heb je wel vaker, maar wij hebben geen idee waar we naartoe moeten. Opel OnStar, can you help us please? En daar klinkt de vriendelijke stem van onze persoonlijke assistente weer, na één druk op de OnStar-knop. Zij leidt ons weer in de goede richting door een nieuwe route in onze navigatie in te stellen. Een paar kilometer verder gebeurt het weer, we zitten écht niet op de juiste route. Het is prachtig, maar de snelweg horen we niet tegen te komen en we rijden er nu toch al een tijdje. On Star, help! Daar is ze weer, een andere stem deze keer, maar net zo vriendelijk. De route die OnStar invoert is altijd de kortste, waardoor we een hoop sightseeing missen, maar wel een uur en een kwartier van de reistijd afsnoepen (en nog steeds te laat op onze eindbestemming aankomen, maar dat terzijde). Echt, ook de 'saaie' route is geweldig! En we hebben veel schapen gezien, dat is ook leuk.”

 

Veel te laat komen we bij ons hotel aan, het Sheraton Hotel midden in het centrum van Edinburgh. Ook hier was niet te missen dat Opel er was. Opel vlaggen wapperden in de lucht en vele Opel Mokka X’s vormden een soort erehaag op het plein voor het hotel, die veel aandacht van voorbijgangers trok. Wat een dag, wat hebben we veel gezien en ontdekt en wát een fijne (en stoere, hele stoere!) bak!

 

 

Ongeveer twee uur kunnen we chillen/het thuisfront bijpraten van de avontuurlijke dag/van de kamer genieten/Netflixen/GTST kijken voordat we in de hal werden opgewacht om begeleid te worden naar een zaal voor nog een korte presentatie over de Opel Mokka X. Het belangrijkste dat we hier leren: de Opel Mokka X is verkrijgbaar met STUURVERWARMING! Misschien moet je er nog niet helemaal aan denken met deze zachte nazomer en begin van de herfst, maar wacht maar tot het winter is, dan wíl je dit!

Ben jij al klaar om een proefritje in deze Opel Mokka X te maken?