Floor heeft vaginisme: 'Seks met mijn vriend is onmogelijk'
Wilde bedavonturen of gewoon een tampon inbrengen, dat is voor veel vrouwen heel normaal. Maar voor Floor niet. Sinds twee jaar is bekend dat ze vaginisme heeft. “Het idee dat ik nooit seks kan hebben, vind ik verschrikkelijk.”
Floor (22) heeft al sinds haar puberteit vaginisme, al wist ze toen nog niet wat het precies was. “Ik heb nooit tampons kunnen inbrengen. Elke keer als ik het probeerde, voelde het alsof ik tegen een bot aanstootte. Het deed pijn en doorduwen lukte me echt niet. Ik dacht dat ik misschien de tamponziekte had en belde mijn huisarts. Ik was toen 16.” Maar de dokter nam Floor niet zo serieus. “Ze vroeg me of ik niet iemand kon vragen om me te helpen een tampon in te brengen. Serieus? Dacht ze nou echt dat ik dat zomaar kon doen? Hallo, ik was een puber. Ik ging er maar vanuit dat ik iets verkeerd deed en redde me prima met maandverband.”
Blijven proberen
“Toen ik op mijn twintigste een relatie kreeg, werden mijn problemen ineens een stuk duidelijker. Omdat alles nieuw voor mij was, deden we rustig aan. Na een halfjaar gingen we hét proberen, seks. Helaas bleek dat het niet lukte. Natuurlijk, het was onze eerste keer, dus we lieten de moed ons niet in de schoenen zakken. Maar de keren daarop werd het lastiger om het te accepteren. Het bleef ontzettend veel pijn doen en mijn vriend kwam nog geen centimeter naar binnen. Omdat hij wel al eerder seks had gehad, wisten we dat het niet aan hem lag. Toen mijn zusje vervolgens een relatie kreeg en wel seks kon hebben, werd het er voor mij niet makkelijker op.”
Floor was jaloers en ook haar vriend begon er steeds meer moeite mee te krijgen dat ze geen 'normaal seksleven' hadden. “Na veel huilbuien en ruzies bereikten we het dieptepunt en ben ik erover gaan praten met mijn moeder. In diezelfde tijd ging het ook heel even uit met mijn vriend. Dat kwam niet alleen door mijn vaginisme, maar het speelde wel een grote rol. Ik ben uiteindelijk maar naar de huisarts gegaan, want ook al had ik geen relatie meer, voor de toekomst zou het goed zijn.” De huisarts van Floor dacht dat haar maagdenvlies misschien te dik was, maar toen hij wilde voelen, kwam hij met zijn vinger niet naar binnen. “Hij stuurde me door naar een seksuoloog. Deze begon gelijk over slechte ervaringen met seks, maar ja, die had ik nog niet, dus daar kon het niet aan liggen. Toen vertelde ze me dat sommige vrouwen het gewoon hebben, vaginisme, zo uit het niets.”
Nog maagd
Als een vrouw vaginisme heeft dan is er sprake van een vaginistische reactie bij pogingen om seks te hebben. De spieren rondom de vagina knijpen samen, zonder dat de vrouw dit wil. Meestal denken vrouwen dat ze te nauw zijn, maar dit is bijna nooit zo. Dit gevoel wordt veroorzaakt door de spanning van de bekkenbodemspieren. “Het is eigenlijk een reflex en uiteindelijk raak je in een vicieuze cirkel waar je vervolgens niet meer uitkomt. Zelf heb ik primaire vaginisme. Dit houdt in dat ik nog nooit seks heb gehad. Dus ja, ik ben nog maagd.”
Met de woorden van de seksuoloog werd Floor uiteindelijk doorgestuurd naar een bekkenbodemtherapeut. “Zij heeft me door middel van oefeningen geleerd om mijn bekkenbodemspieren te ontspannen. Die oefeningen gingen goed en daarnaast ben ik nu ook in de weer met pelottes. Dat zijn vier verschillende staafjes, allemaal anders in grootte en dikte, die je van klein naar groot om beurten moet inbrengen. De meeste vrouwen kunnen weer seks hebben als ze - na veel oefenen - bij staafje drie of vier zijn, is mij verteld. Ik ben nu bij de derde, maar ik heb geen idee of seks al lukt. Ik leer mezelf in ieder geval wel ontdekken. Met mijn vriend heb ik nog nooit seks kunnen hebben, dus ik hoop wel dat het ooit kan. Want het begint onderhand een probleem voor onze relatie te vormen.”
Een grote teleurstelling
“Seks lukte dus niet toen ik mijn vriend twee jaar geleden leerde kennen. Ooit zou het wel lukken, zeiden we tegen onszelf. Toen het na een jaar nog steeds niet gebeurd was, was dit wel een grote teleurstelling. Vooral voor hem, omdat hij weet wat hij mist. En hij heeft natuurlijk zijn behoeftes. Hij weet dat ik er niks aan kan doen, maar onbewust neemt hij het me wel kwalijk denk ik.” Sinds Floor naar haar bekkenbodemtherapeut gaat, staat haar vriend er eigenlijk alleen maar negatiever in. “Hij denkt dat het toch niet lukt. En dat het te veel moeite gaat kosten, waardoor hij er zelf ook niet meer van kan gaan genieten en dus ook niet hard blijft. Volgens mij weet hij ook niet echt hoe hij met mij om moet gaan tijdens de pogingen.”
“Overdag hebben we het heel leuk samen en sommige nachten zijn ook prima. Maar dat we geen seks hebben, komt niet altijd onze relatie ten goede. Bij elke ruzie of discussie komt dit probleem naar voren. Hij hoort bijvoorbeeld vaak genoeg verhalen van zijn vrienden die wilde avondjes hebben en vaak seks hebben. Ik merk dan echt wel dat hij zo graag wil. Maar ik ook, ik heb ook lustgevoelens. Ik wil het zo graag en ben benieuwd hoe het is. Want nu vingeren we alleen. Soms één, soms twee vingers, dat ligt maar net aan het moment.”
Onzeker en jaloers
Door haar vaginisme is Floor wel onzeker geworden. “Ik kan mijn vriend niet geven wat hij wil. Dat hij nu zelfs geen zin meer heeft, vind ik heel erg, want ik weet dat hij het wel zou willen. Ik ben constant bang dat hij op zoek gaat naar meer en het daarom uitmaakt. Als hij contact heeft met andere meiden ben ik heel snel bang dat hij daar gevoelens voor krijgt en ervandoor gaat. We hebben dan ook best vaak ruzie over mijn jaloezie. Maar het idee dat het misschien ooit uit gaat met mijn vriend en dat ik geen seks heb kunnen hebben met mijn eerste echte liefde vind ik het allerergst.”
“Afgelopen weken hebben we het er wel vaak over en we beseffen dat we het vaker moeten proberen. Maar de drempel is hoog, omdat als het niet lukt, de teleurstelling ook weer groot is. Alleen ik weet dat het moet, zodat ik vertrouwd raak met het idee en het gevoel. We proberen het inmiddels al dik een halfjaar niet meer. Ik denk dat de moed hem een beetje in de schoenen is gezakt. Ik heb hem wel duidelijk gemaakt dat het zo niet langer kan. Soms zegt hij dat we het maar moeten accepteren dat we geen seks kunnen hebben, maar we weten allebei dat we dit niet kunnen.”
Toekomst
“Ik probeer hem positiever te laten denken door het te vertellen als het goed gaat met oefenen. Hij vindt het fijn dat te horen, het helpt hem vertrouwen te hebben. Dus wie weet gaan we het binnenkort gewoon weer proberen. Ik denk wel dat ik het ooit kan, seks hebben, maar of het ooit écht over gaat, tja. Ik denk dat ik het onder controle kan leren houden met de juiste ontspanningsoefeningen, maar vaginisme kan altijd terugkeren bij een volgende partner en dan ben je weer terug bij af. Maar daar zal ik vanzelf achterkomen.”
Floor houdt op haar blog 'Het meisje met...' bij wat vaginisme met haar doet in haar dagelijkse leven. Benieuwd? Haar blog vind je hier.
Lees ook onze andere real life verhalen.
Wil je ook je verhaal aan (de leZeressen van) Ze.nl vertellen? Stuur dan een mailtje naar karin@ze.nl o.v.v. real life verhaal.