Keukenprinses voor dummies

Sinds twee jaar begrijp ik eindelijk het nut van de grill in mijn keuken, dat soep en sapjesblenders niet samengaan en wat mierikswortel is. Het duurt even, maar dan ben je - bijna - een keukenprinses. 

 

Deze - soort van - liefde voor koken heb ik duidelijk niet van m?n ouders geërfd. Toen mijn zus en ik beiden nog thuiswoonden, stond ?s avonds de kip met rijst al klaar. Net zoals de volgende dag. En de dag daarop. Kortom: we aten eigenlijk elke dag kip met rijst. Daar kon mijn moeder op zich niet veel aan doen. Ze houdt misschien sowieso niet van het fornuis, maar wanneer je dochter - lees: mijn zus - alleen de ingrediënten kip en rijst lust, wordt variëren ook lastig. Paps is meer van het passieve koken. Vanaf de bank. Soms waagt hij zich in de keuken om wat gesneden uien te jatten, maar eerlijk is eerlijk; ik vertrouw m?n vader nog geen theezakje toe. 
 

 

Toen ik twee jaar geleden besloot om door een zieke ouder weer thuis te wonen, zat er eigenlijk niets anders op dan zelf zeven dagen per week te koken. Op kamers had ik al het wonder dat ?pasta? heet ontdekt, maar ik werd nog veel gelukkiger van de makkelijke Maggie-doosjes. Een beetje van mezelf; een heleboel van Maggie. Bij mijn ouders had ik daarentegen veel meer vrije tijd en kreeg ik een behoorlijke obsessie voor Allerhande-kaartjes. Dit liep zo uit de hand dat ik nu een zelfgemaakte map heb met hierin duizend Allerhande-recepten. Ja, echt. 

 

Mierikswortel tussen de wortels
Dankzij al deze hobbykoks, foodies en mr. Jamie himself snap ik nu dat mierikswortel niet tussen de wortels ligt en waarom je nooit hete soep in een kleine blender moet doen. Mijn vader zit al aan tafel voordat het eten wordt neergezet en is zo dankbaar voor alle maaltijden, dat ik het (bijna) niet over m?n hart verkrijg om weer op mezelf te gaan wonen. Misschien moet ik m?n map maar kopiëren. 
 

Jello shots

Ik snap echter nog steeds niet het verschil tussen een wilde zalm en een gewone, waar ik tuinkers kan vinden (is waterkers ook een goede optie?) en hoe ik perfecte ?stroken? voor m?n appeltaart maak, maar de tijd zal het leren. Of niet. Als je echter een column over koken schrijft, moet je natuurlijk een fantastische tip of recept geven. Dus heb ik iets bedacht waar we allemaal gelukkig van worden. Iets wat simpel is. En met alcohol.

 

Dus hierbij deel ik, als keukenprinses in wording, met jullie een fantastische nieuwe vondst uit Amerika: Jello shots! ?Jello? staat voor drilpudding of gelatine, maar deze variant is stukken gezelliger dan de groene pudding op de eettafel. De Amerikanen voegen er namelijk wat alcohol aan toe et voilá: je hebt in plaats van een dessert, dé knaller van elk feestje te pakken. Jello shots zijn momenteel enorm trendy én easy peasy om te maken. Je kunt ze in kleine glaasjes doen, maar de echte creatieveling gaat natuurlijk voor Jello shots in uigeholde aardbeien, op de schil van een mandarijn of in de vorm van een paddenstoel. Je bent gegarandeerd de leukste host op je eigen feestje. 
 

 

Ingrediënten:

Zo maak je het

Tip: Gebruik alcohol met een kleurtje zoals Blue Curaçao of Bessenjenever om de Jello shots extra op te laten vallen of doe eventueel kleine gummie beertjes van tevoren in de glaasjes. Een andere optie is om een klein beetje gekleurde frisdrank toe te voegen. 

 

Jell-O time!